Καίτη Αργυροπούλου

Πηγή: http://www.philodassiki.org/index.php?option=com_content&view=article&id=78&Itemid=127&lang=el

Η Καίτη Αργυροπούλου το γένος Κυριαζή, γεννήθηκε στην Αίγυπτο, κόρη οικογένειας καπνοβιομηχάνων. Η οικογένειά της καταγόταν από τον Κισσό, το πιο ψηλό χωριό της Τσαγκαράδας του Πηλίου. Το επιβλητικό σπίτι του Κισσού στο οποίο στεγάζεται σήμερα το Δημαρχείο ήταν της οικογένειας Κυριαζή. Όταν η οικογένεια Κυριαζή εγκαταστάθηκε στο Βόλο έκτισε μια  παραδοσιακή οικία η οποία δυστυχώς καταστράφηκε με το μεγάλο σεισμό της δεκαετίας του '30.

Ο ένας γιος της οικογένειας Κυριαζή, ο Ευστάθιος, έφυγε από το Βόλο και μετέβη στην Αίγυπτο όπου το 1896 δημιούργησε μια μεγάλη και πολύ επιτυχημένη καπνοβιομηχανία, την "Kyriazi Brothers Factory" στην Ισμαηλία του Καίρου, το κτίριο της οποίας σώζεται μέχρι σήμερα. Ο Ευστάθιος Κυριαζής παντρεύτηκε την μητέρα της Καίτης η οποία όμως και πέθανε πολύ νωρίς, σε ηλικία τριάντα τριών ετών, αφήνοντας τρία παιδιά, την Νέλλυ πέντε χρόνια μεγαλύτερη από την Καίτη, που παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία τον Γιάγκο Τρικόγλου, κάτοικο Καίρου και σε δεύτερο γάμο έναν γάλλο κόμη στο Παρίσι, τον κόμη Jean Ren? de Gaigneron με τον οποίο έμεινε στο Παρίσι και στο σπίτι τους στην Ύδρα, την Καίτη και τον Θωμά Κυριαζή, που ως νέος μετείχε στην Μικρασιατική εκστρατεία από την καταστροφή της οποίας έπαθε κατάθλιψη και δεν συνήλθε ποτέ. Ο πατέρας της Καίτης, Ευστάθιος, έστειλε την Καίτη σε μια γνωστή σχολή ιδρυμένη από καλόγριες εγκατεστημένες στη Μεγάλη Βρετανία κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, λόγω του πολεμικού κλίματος που τότε επικρατούσε στην Μέση Ανατολή. Η Καίτη αποφοιτά παίρνοντας το Bachelor s Degree της στα Λατινικά και τις Νέες Γλώσσες. Η Κ. επιστρέφει στην Ελλάδα σε ηλικία είκοσι χρονών από την Αίγυπτο. Κατά την παραμονή της στην Αθήνα γνωρίζει τον Αλέξανδρο Αργυρόπουλο, γιο του τότε πρέσβεως της Ελλάδος στην Σερβία, τελειόφοιτο του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης σε διπλωματικές σπουδές και παντρεύονται το 1925. Το 1937 ο αρχιτέκτονας Φωτιάδης τους κτίζει ένα ωραιότατο και μοναδικό Μυκονιάτικο σπίτι στην Αθήνα, στην οδό Φωκυλίδου. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο σύζυγός της Α. Αργυρόπουλος εργάζεται τα πρώτα χρόνια ως διπλωμάτης στο Υπουργείο Εξωτερικών. Επιστρέφοντας από μια αποστολή βρίσκεται στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Ελλάδα, συλλαμβάνεται και φυλακίζεται Αργότερα αποφυλακίζεται και μαζί με την Καίτη διαφεύγουν στην Μέση Ανατολή. Εκεί η Καίτη υπηρετεί την εξόριστη Ελληνική Κυβέρνηση. Το 1942 μεταβαίνει στις Η.Π.Α για να δώσει διαλέξεις υπέρ της Ελληνικής Πολεμικής Περιθάλψεως, Μετά τον πόλεμο ο Α. Αργυρόπουλος τοποθετείται πρέσβης στον ΟΗΕ από την Κυβέρνηση Παπάγου. Αρχομένης τη μεταπολεμικής περιόδου διορίζεται πρέσβης της Ελλάδος στην Ιταλία για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ακολούθως διορίζεται πρέσβυς στην Κίνα κατά την εποχή της επικράτησης του Μάο. Το 1960 η Καίτη Αργυροπούλου σπουδάζει στο Instituto di Restauro το 1960 και παίρνει το δίπλωμά της ως συντηρήτρια έργων τέχνης και αναστηλώτρια βυζαντινής Αρχιτεκτονικής. Κατά την επιστροφή της στην Ελλάδα επισκέπτεται το Μοναστήρι της Καισαριανής που ήταν σε εγκατάλειψη και διαπιστώνει την ολοκληρωτική καταστροφή του Υμηττού. Από την τρομερή εντύπωση που της δημιούργησε αυτή η εικόνα της καταστροφής γεννήθηκε η επιθυμία της να αναστηλώσει τη Μονή Καισαριανής και να αναδασώσει τον Υμηττό. Αργότερα πρωτοστάτησε στην διαμόρφωση του αρχαιολογικού χώρου του Ολυμπιείου. Έτσι ξεκίνησε το μεγάλο έργο της Καίτης Αργυροπούλου στον Υμηττό στο οποίο αφιέρωσε όλη της την ζωή εμπνέοντας έτσι το ξεκίνημα της προστασίας της φύσης στην Ελλάδα από την εποχή εκείνη. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Συμβούλιο της Ευρώπης για την Προστασία του Περιβάλλοντος και εξελέγη Πρόεδρος του για την πρώτη διετία. Το 1939 εξέδωσε μαζί με την Νίνα Αραβαντινού βιβλίο για τους Ελληνικούς χορούς, στα Ελληνικά και αγγλικά. Το 1965 εξέδωσε βιβλίο για τα αγριολούλουδα της Ελληνικής γης επίσης στα ελληνικά και αγγλικά. Το 1970 εξέδωσε τη  "Φύση και Ζωή", το περιοδικό της Φιλοδασικής Ένωσης. Συνέγραψε επίσης στα αγγλικά το "Mountain Hymettus and the Kaisariani Monastery" και το "From peace to chaos" εκδόσεις Vantage, New York που αποτελεί μια συναρπαστική αφήγηση του Αλβανικού Έπους. Τιμήθηκε με τον  "Χρυσούν Σταυρό του Τάγματος της Ευποιΐας", με το Μέγα Χρυσούν Μετάλλιο της Γαλλικής Soci?t? Nationale de la Protection de La Nature και με το Αργυρούν Μετάλλιο του Ροταριανού Ομίλου. Το 1976 η Ακαδημία Αθηνών της απένειμε μεταθανάτια ειδικό βραβείο για την μεγάλη και πολύμορφη δημιουργική της δράση. Η Κ. Α απεβίωσε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός την Τρίτη 7 Μαρτίου 1976, μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο. Κηδεύτηκε στον Ι. Ναό του Αγίου Διονυσίου Αεροπαγίτου παρουσία των τότε Υπουργών Εθνικής Αμύνης και Πολιτισμού κ.κ Ιωάννη Αβέρωφ-Τοσίτσα και Ι. Τρυπάνη καθώς και του τότε Δημάρχου Αθηναίων κ. Ι. Παπαθεοδώρου. Η τελευταία της επιθυμία να ταφεί μέσα στο αγαπημένο της Αισθητικό Δάσος της Καισαριανής δεν έγινε δυστυχώς δεκτή για τυπικούς λόγους.