Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2021

Γεωργία Παπαδοπούλου



Πηγή:https://www.newsit.gr/media/pethane-i-dimosiografos-georgia-papadopoulou-den-eixe-symplirosei-ta-45-tis-xronia/3364303/?fbclid=IwAR2ejm4c_GpXi0PtzWmQxwAOk3voQJnvKQl_T4aCHYKzbYUEEOyYQzJpCWY


 

Έφυγε στις 15.09.2021 από τη ζωή η δημοσιογράφος του αθλητικού ρεπορτάζ, Γεωργία Παπαδόπουλου, ύστερα από τέσσερα χρόνια που έδινε μάχη με τη λευχαιμία






Η Γεωργία Παπαδοπούλου εργαζόταν για πολλά χρόνια στην εφημερίδα «Πρωταθλητής», ως ρεπόρτερ του βόλεϊ, και ήταν μητέρα τριών παιδιών.

Η δημοσιογράφος που δεν είχε προλάβει να συμπληρώσει τα 45 της χρόνια, άφησε την τελευταία της πνοή τα ξημερώματα της Τετάρτης, μία ημέρα μετά την ονομαστική γιορτή του συζύγου της -και επίσης δημοσιογράφου- Σταύρου Γεωργακόπουλου.

Ο ίδιος μοιράστηκε το θλιβερό γεγονός μέσω του λογαριασμού του στο Facebook, ευχαριστώντας τους γιατρούς που βρέθηκαν στο πλάι τους όλο αυτό το διάστημα και έκαναν τα αδύνατα δυνατά σε αυτόν τον πολύ σκληρό αγώνα.

«Μαχήτρια, περήφανη, με το χαμόγελο στα χείλη και με τα παιδιά μας στο μυαλό της ως την τελευταία ανάσα… Ακόμη κι από εκεί ψηλά, είμαι σίγουρος, ότι θα είναι πάντα δίπλα μας”, έγραψε στο φινάλε του μηνύματός του, δείχνοντας πόσο πάλεψε η Γεωργία με αξιοπρέπεια μέχρι τέλους, προκειμένου να βγει νικήτρια. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερε.

“Σήμερα υπό νορμάλ συνθήκες θα έπρεπε σε αυτό εδώ το post να σας ευχαριστήσω για τις ευχές σας λόγω της χθεσινής γιορτής. Ξημέρωσε, ωστόσο, μια πολύ δύσκολη μέρα για την οικογένειά μας. Η Γεωργία Παπαδοπούλου, ο δικός μου Γώγος, έφυγε στις 4.05 π.μ. έπειτα από 4 χρόνια σκληρής και περήφανης μάχης με τη λευχαιμία. Από την πρώτη ώρα ως την τελευταία, πάλεψε γενναία, με όλες της τις δυνάμεις και με απίστευτη αξιοπρέπεια για να νικήσει.

Κέρδισε πολλές “μάχες”, αλλά ο εχθρός αποδείχθηκε ανίκητος και κάθε φορά επέστρεφε πιο δυνατός. Αφήνει πίσω της τρία υπέροχα παιδιά και γλυκές αναμνήσεις 25 χρόνων. Δεν πρόλαβε να φτάσει τα 45 χρόνια της, αλλά θέλω να πιστεύω ότι έζησε όμορφα, παρότι το νήμα κόπηκε πολύ νωρίς και πολύ άδικα.

Θα ήθελα μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσους στάθηκαν δίπλα μας από το φθινόπωρο του 2017 μέχρι σήμερα και -πιστέψτε με- ήταν πολύ περισσότεροι από όσους περίμενα. Κυρίως τις αιματολόγους του “Ερρίκος Ντυνάν” Ελίνα Βερβέσου, Κατρίνα Κούτση, Φανή Καλάλα που έδωσαν συγκλονιστικό αγώνα πλάι μας, όπως και τους Αλέξανδρο Σπυριδωνίδη, Μαρία Λίγκα, Νίκο Σπυρίδη και Δημήτρης Αγγελινάς από το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πάτρας για τον ίδιο λόγο.

Υ.Γ.: Ακόμη και μέσα από το νοσοκομείο φρόντισε χθες να μου κάνει το τελευταίο δώρο. Ζήτησε, μάλιστα, να το έχει στα χέρια της, λίγο πριν φτάσω, για να μου κάνει έκπληξη. Μου την έκανε κι έφυγε με το πού άλλαξε η μέρα. Μαχήτρια, περήφανη, με το χαμόγελο στα χείλη και με τα παιδιά μας στο μυαλό της ως την τελευταία ανάσα… Ακόμη κι από εκεί ψηλά, είμαι σίγουρος, ότι θα είναι πάντα δίπλα μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου