Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2021

Χαλίνα Χάτσινς


    Η Χαλίνα Χάτσινς (Ουκρανικά: Галина Хатчінс, romanized: Halyna Hatchyns; το γένος Αντρόσοβιτς, ουκρανικά: Андросович‎‎; 1979 – 21 Οκτωβρίου 2021) ήταν Ουκρανή κινηματογραφίστρια, που εργάστηκε σε περισσότερες από 30 ταινίες, μικρού μήκους και τηλεοπτικές μίνι σειρές, συμπεριλαμβανομένων των ταινιών Archenemy, Darlin και Blindfire. Στις 21 Οκτωβρίου 2021, τραυματίστηκε θανάσιμα σε περιστατικό με πυροβολισμούς κατά τη διάρκεια της παραγωγής στα γυρίσματα της ταινίας Σκουριά (Rust).

    Νεανικά χρόνια

    Η Χάτσινς γεννήθηκε το 1979 στο Χόροντετς, Ουκρανική ΣΣΔ, αλλά μεγάλωσε στη ρωσική πόλη Μούρμανσκ, σε μια σοβιετική στρατιωτική βάση στην Αρκτική,  όπου υπηρετούσε ο πατέρας της το σοβιετικό ναυτικό. Ονόμαζε τον εαυτό της «παιδί στρατιωτικού». Σύμφωνα με τον ιστορικό κινηματογράφου Τζιμ Χέμφιλ, άρχισε να ενδιαφέρεται για τον κινηματογράφο ενώ ζούσε στη στρατιωτική βάση. Παρακολούθησε το Εθνικό Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και στη συνέχεια το Εθνικό Πανεπιστήμιο του Κιέβου, αρχικά σπούδασε οικονομικά πριν αλλάξει τη σπουδή της στη δημοσιογραφία. Η Χάτσινς αποφοίτησε με πτυχίο στη διεθνή δημοσιογραφία και εργάστηκε σε ταινίες ντοκιμαντέρ ως ερευνήτρια δημοσιογράφος στην Ανατολική Ευρώπη. Γνώρισε τον σύζυγό της Μάθιου, που είναι Αμερικανός, ενώ βρισκόταν στις ΗΠΑ.  Έχουν έναν γιο.Είχε ουκρανική υπηκοότητα,  παρέμεινε περήφανη για την κληρονομιά της και επέστρεφε συχνά, για να την επισκεφτεί. 

    Καριέρα

    Η Χάτσινς μετακόμισε στο Λος Άντζελες για να επικεντρωθεί στη δημιουργία ταινιών, αναλαμβάνοντας ρόλους στην παραγωγή και τη φωτογραφία μόδας.Το 2010, αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA TFT Professional Program in Producing). Στο Λος Άντζελες, γνώρισε τον Μπομπ Πράιμς, έναν κινηματογραφιστή. Ενθάρρυνε τη Χάτσινς να κάνει αίτηση στο Ωδείο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου, όπου ήταν δάσκαλος.  Έγινε δεκτή και άρχισε να σπουδάζει εκεί το 2013 για ένα διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα, από το οποίο αποφοίτησε το 2015. Ο Στέφεν Λάιτχιλ την καθοδήγησε εκεί. Η διατριβή της, Hidden, που έγινε με τον σκηνοθέτη Ράιαν Φάρζαντ, προβλήθηκε στο LA Shorts Fest, στο Διεθνές φεστιβάλ Κινηματογράφου Camerimage, στο Αμερικανικό Φεστιβάλ κινηματογράφου (AFI Fest) και στο Φεστιβάλ κινηματογράφου Όστιν.

    Το 2018, ήταν μία από τις πρώτες οκτώ γυναίκες κινηματογραφίστριες, που συμμετείχαν στο πρόγραμμα Fox DP Lab, το οποίο ιδρύθηκε, για να παρέχει περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες κινηματογραφίστριες. Το 2019, ανακηρύχθηκε ένας από τους «10 ανερχόμενους διευθυντές φωτογραφίας, που αφήνουν το στίγμα τους» από τον American Cinematographer.

    Ήταν διευθύντρια φωτογραφίας στην ταινία του 2020 Archenemy του Άνταμ Έτζιπτ Μόρτιμερ. Η Μόρτιμερ είχε πει γι 'αυτήν, ότι "τα γούστα και η ευαισθησία της σε ό,τι είναι κινηματογραφικό ήταν ένα τεράστιο πλεονέκτημα για την εκτέλεση του στυλ μας" και ότι "η εκπαίδευσή της στο AFI και η ικανότητά της στα μαθηματικά των ρυθμίσεων LUT μας έδωσαν την καλύτερη υφή, που έχω βρει ακόμα στην ψηφιακή λήψη». 

    Της πιστώνεται επίσης η δουλειά στις ταινίες Darlin' (2019), Blindfire (2020) και The Mad Hatter (2021).

    Ακτιβισμός

    Η Χάτσινς ήταν μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κινηματογραφιστών και της Διεθνούς Συμμαχίας Εργαζομένων Θεατρικής Σκηνής, εργατικών συνδικάτων που εκπροσωπούν τους εργαζόμενους της βιομηχανίας ψυχαγωγίας και τους τεχνικούς εργαζόμενους στις ΗΠΑ και τον Καναδά.  Υποστήριξε την απεργία της IATSE για τις συνθήκες εργασίας μέρες πριν από το θάνατό της. Στις 21 Οκτωβρίου 2021, η Χάτσινς δούλευε κοντά στη Λα Σινέγκα, στο Νέο Μεξικό, ως διευθυντής φωτογραφίας στα γυρίσματα της ταινίας γουέστερν Σκουριά (Rust), όταν ο ηθοποιός Άλεκ Μπάλντουιν άφησε ένα περίστροφο Pietta .45 Colt  που χρησιμοποιήθηκε ως στήριγμα, τραυματίζοντας την θανάσιμα και τραυματίζοντας τον σκηνοθέτη Τζόελ Σόουζα. Πέθανε αργότερα εκείνη την ημέρα κατά την πτήση προς το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Νέου Μεξικού στο Αλμπουκέρκη. Ο Μπάλντουιν κυκλοφόρησε μια δήλωση την επόμενη μέρα εκφράζοντας σοκ και θλίψη για το περιστατικό. Είπε ότι θα συνεργαστεί με την αστυνομία και πρόσφερε υποστήριξη στην οικογένειά της. 

    Μια αγρυπνία στο φως των κεριών στο Αλμπουκέρκη Civic Plaza διοργανώθηκε από τοπικά παραρτήματα της IATSE και πραγματοποιήθηκε στις 23 Οκτωβρίου. Προσέλκυσε εκατοντάδες κόσμο. [29] [30] Κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Hollywood Forever στο Χόλιγουντ της Καλιφόρνια.

    Στις 15 Φεβρουαρίου 2022, αναφέρθηκε ότι η οικογένεια των Χάτσινς είχε καταθέσει μήνυση εναντίον του Μπάλντουιν και άλλων μελών της ταινίας Rust, ισχυριζόμενη ότι ο άδικος θάνατός της στο πλατό προκλήθηκε από ανεύθυνη συμπεριφορά και μείωση του κόστους. 

    Κληρονομιά

    Τον Οκτώβριο του 2021, μετά το θάνατο της Χάτσινς, δάσκαλοι και φίλοι της στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου ίδρυσαν το Ταμείο Υποτροφιών Μνήμης Χαλίνα Χάτσινς, αφιερωμένο στην υποστήριξη της εκπαίδευσης γυναικών κινηματογραφιστών.  Ο χήρος της Χάτσινς Ματ Χάτσινς ενέκρινε το έργο και ζήτησε από όποιον επιθυμεί να τιμήσει τη μνήμη της να κάνει δωρεά στο ταμείο.

    Ο θάνατος της Χάτσινς ενέπνευσε εκκλήσεις για μεταρρύθμιση της ασφάλειας των όπλων στα σκηνικά των ταινιών. Ο Αλέξι Χόλευ, παραγωγός της αμερικανικής αστυνομικής διαδικασίας The Rookie, επιβεβαίωσε ότι, μετά τον θάνατο της Χάτσινς, όλα τα αληθινά όπλα στην εκπομπή έπρεπε να αντικατασταθούν με όπλα Airsoft και φλας CG. Ο Έρικ Κρίπκε, παρουσιαστής της αμερικανικής τηλεοπτικής σειράς υπερήρωων The Boys, ορκίστηκε ομοίως να απαγορεύσει τα άσφαιρα όπλα και τα όπλα στην εκπομπή του.  Ο κινηματογραφιστής Μπαντάρ Αλμπουλίουι πρότεινε αργότερα μια γενική απαγόρευση των πραγματικών όπλων στα κινηματογραφικά πλατό. Η αίτησή του για τη δημιουργία του "Νόμου Χαλίνα" υποστηρίχθηκε από την ηθοποιό και σκηνοθέτη Ολίβια Γουάιλντ.  Πάνω από 200 κινηματογραφιστές κάλεσαν σε ανοιχτή επιστολή να απαγορευτούν τα λειτουργικά πυροβόλα όπλα στα κινηματογραφικά πλατό. 

    Τον Νοέμβριο του 2021, η Αμερικανική Εταιρεία Κινηματογραφιστών τίμησε το έργο της Χάτσινς ως κινηματογραφίστρια βραβεύοντας τα μέλη της. 

    Φιλμογραφία

  • Snowbound (2017) 
  • A Luv Tale: The Series (2018–2021)
  • Darlin' (2019) 
  • Archenemy (2020)
  • Blindfire (2020)
  • To The New Girl (2020)
  • The Mad Hatter (2021) 
  • Σκουριά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου