Αλπαΐδα

 

Η Αλπαΐδα ή Αλπαΐς από το Κουντό (Alpaïs of Cudot, ~1150 - 3 Νοεμβρίου 1211) ήταν γυναίκα που έζησε στα τέλη του 12ου αι. στο Κουντό της Γαλλίας γνωστή για την πίστη της, τα θρησκευτικά οράματα που έβλεπε καθώς και γιατί έλεγε πως η γη δεν ήταν επίπεδη αλλά στρογγυλή πριν να ανακαλυφθεί αυτό. Αγιοποιήθηκε από την Καθολική Εκκλησία το 1874 και γιορτάζεται την ημέρα του θανάτου της στις 3 Νοεμβρίου.

Η ζωή της

Η Αλπαΐδα γεννήθηκε σε αγροτική οικογένεια στο Κουντό της Γαλλίας δίπλα στο μοναστήρι του Έχαρλις. Το όνομά της σημαίνει "μεγάλη ειρήνη" ή "μεγάλη ελπίδα". Από μικρή άρχισε να πάσχει από λέπρα και έδειχνε μεγάλη εγκράτεια και θρησκευτικό ζήλο. Εξαιτίας των συνεχών νηστειών στις οποίες επέβαλλε τον εαυτό της αλλά και λόγω της ασθένειάς ήταν υποσιτισμένη  και λέγεται πως λόγω της αγιότητάς της μπορούσε να ζει μόνο με τη Θεία Ευχαριστία.^[3][5] Λέγεται μάλιστα πως η πίστη της ήταν τόσο μεγάλη που κάποια στιγμή που ο ηγούμενος του μοναστηριού του Έχαρλίς της έστειλε κάποια κομματάκια χοιρινό για να φάει, εκείνη τα έδωσε σε μία άλλη γυναίκα πιο φτωχή από εκείνη.

Το γεγονός πως ζούσε μόνο με τη Θεία Ευχαριστία τράβηξε την προσοχή του αρχιεπισκόπου της Σενς, Γκιγιόμ, που έστειλε επιτροπή να ερευνήσει το κατά πόσο οι ισχυρισμοί αυτοί ήταν αληθινοί. Η επιτροπή αποφάνθηκε πως ήταν αλήθεια και έτσι η Αλπαΐδα έγινε ο πρώτος άνθρωπος που εμφάνισε την ικανότητα να ζει μόνο καταναλώνοντας τη Θεία Ευχαριστία. Τότε ο αρχιεπίσκοπος έχτισε μία εκκλησία δίπλα στο σπίτι της και πολύ σύντομα η Αλπαΐδα απέκτησε τεράστα φήμη ως άγια γυναίκα και πολύ κόσμος, ακόμα και ευγενείς, επισκέπτονταν εκείνη και την εκκλησία για να τη δουν και να προσκυνήσουν. Ανάμεσα στους ευγενείς που τη γνώρισαν ήταν και η βασίλισσα Αδέλα της Γαλλίας η οποία μάλιστα θεωρούσε την Αλπαΐδα σύμβουλό της. Το 1180 μάλιστα η Αδέλα έκανε μεγάλη δωρεά στο μοναστήρι «από αγάπη για την Αλπαΐδα».

Κάποια στιγμή είπε πως είδε σε όραμα πως η γη δεν ήταν επίπεδη, αλλά στογγυλή, μία γνώση που ακόμα δεν διέθεταν οι άνθρωποι της εποχής της. Είπε πως είχε δει όλον τον κόσμο να αιωρείται στον αέρα σαν αβγό περικυκλωμένος από νερό ενώ η ήλιος ήταν μεγαλύτερος από τη γη. Αυτή η ιδέα, που κατά πάσα πιθανότητα προέκυψε από απλή παρατήρηση, θεωρήθηκε από τους σύγχρονούς της ως αποτέλεσμα των οραμάτων που πίστευαν πως είχε λόγω της πίστης της αλλά και της ασθένειάς της. Άλλλωστε στην εποχή της ήταν πολύ πιο εύκολο μια γυναίκα να μιλά για επιστημονικά ζητήματα επικαλούμενη κάποια θεία επιφοίτηση ή όραμα παρά να προσπαθήσει να επιβάλλει την αυθεντία της σε μία κοινωνία που υποτιμούσε τη γυναικεία διάνοια και θεωρούσε τις γυναίκες ανίκανες για λογική και επιστημονική σκέψη. Η σύχρονη της Αλπαΐδας, η Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν, ήταν υποχρεωμένη να επικαλείται τη θεία επιφοίτηση προκειμένου να επιβληθεί ως λόγια και επιστήμονας. Παρά το γεγονός όμως ότι η Αλπαΐδα ήταν πολύ αγαπητή και αξιοσέβαστη στην εποχή της, δεν κατάφερε να πείσει τους σύγχρονούς της για την αλήθεια των ισχυρισμών της.

Λέγεται πως το 1170 είδε σε όραμα την Παρθένο Μαρία και από εκείνη τη στιγμή γιατρεύτηκε από την ασθένειά της.

Η Αλπαΐδα πέθανε στις 3 Νοεμβρίου 1211 και τάφηκε στην εκκλησία του Κουντό.

Το 1874 αγιοποιηθήκε από τον πάπα Πίο Θ'.

Η Αλπαΐδα εμφανίζεται στο έργο της Τζούντι Σικάγο «Το Δείπνο».