Πηγή:https://m.naftemporiki.gr/story/911555
Η Ελευθερία Δροσάκη γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη, όπου το 1922 εγκαταστάθηκαν οι γεννημένοι στη Σμύρνη γονείς της. Σε ηλικία 14 ετών, πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση συμμετέχοντας στον ΕΑΜ νέων και την ΕΠΟΝ. Τα βιώματά της από την Κατοχή, την Αντίσταση και τις διώξεις στα χρόνια του εμφυλίου και στα μετεμφυλιακά χρόνια, ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό, ενάντια σε αυτούς που αγωνίσθηκαν για την απελευθέρωση του τόπου από ξένους και ντόπιους κατακτητές , τα κατέγραψε στο βιβλίο της «Εν Θεσσαλονίκη». Στον επίλογο αυτού του βιβλίου η Ελευθερία έγραψε: «... έμαθα πόσο δύσκολο είναι να παραδεχτείς την ήττα σου όταν είσαι ο θριαμβευτής και πόσο πιο δύσκολο είναι να κλείσεις μέσα σου μια ματωμένη νιότη».
Η Ελευθερία Δροσάκη πήρε τα πρώτα της μαθήματα στην κεραμική από τον
κρητικής καταγωγής, παππού της, Δημήτρη Δροσάκη και στα λαϊκά εργαστήρια
του Μηνά Αβραμίδη επίσης πρόσφυγα στη Θεσσαλονίκη και των Γιάννη και
Μιχάλη Μεϊμάρη. Το 1946 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής στην Ανώτατη
Σχολή Καλών Τεχνών, με δασκάλους τους Δ. Μπισκίνη, Π. Μαθιόπουλο, ενώ
μετά πήγε στην Ελβετία και την Ιταλία όπου σπούδασε κεραμική.
Στην Ελλάδα ασχολήθηκε πρωτίστως με την κεραμική χωρίς όμως να εγκαταλείψει και την ζωγραφική. Παράλληλα με τη Σχολή Καλών Τεχνών, πριν και μετά ως το 1955, εργάστηκε κυρίως σε αντίγραφα βυζαντινών χειρογράφων επάνω σε περγαμηνή. Δίδαξε κεραμική στην Σχολή Κεραμικής της ΧΕΝ, σε ομάδες γυναικών από ξένες χώρες, στη γερμανική σχολή και στα εκπαιδευτήρια «Πόλκα-Φρόελεν». Υπήρξε καλλιτεχνικός σύμβουλος των Κέντρων Τέχνης, Αγωγής και Εκπαίδευσης. Από το 1955 είχε δικό της εργαστήριο και από το 1963 μόνιμο εκθεσιακό χώρο.
Στην Ελλάδα ασχολήθηκε πρωτίστως με την κεραμική χωρίς όμως να εγκαταλείψει και την ζωγραφική. Παράλληλα με τη Σχολή Καλών Τεχνών, πριν και μετά ως το 1955, εργάστηκε κυρίως σε αντίγραφα βυζαντινών χειρογράφων επάνω σε περγαμηνή. Δίδαξε κεραμική στην Σχολή Κεραμικής της ΧΕΝ, σε ομάδες γυναικών από ξένες χώρες, στη γερμανική σχολή και στα εκπαιδευτήρια «Πόλκα-Φρόελεν». Υπήρξε καλλιτεχνικός σύμβουλος των Κέντρων Τέχνης, Αγωγής και Εκπαίδευσης. Από το 1955 είχε δικό της εργαστήριο και από το 1963 μόνιμο εκθεσιακό χώρο.
Έργα της υπάρχουν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Όπως και σε εξωτερικές προσόψεις εκκλησιών και μοναστηριών. Για τη δουλειά της στην κεραμική είχε βραβευθεί κατ’ επανάληψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου