Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2021

Λόρα Μουντζ Λάυαλ, 30 Δεκεμβρίου 2021

 

Η Λόρα Μουντζ Λάυαλ (18 Ιουνίου 1860 – 9 Δεκεμβρίου 1930) ήταν Καναδή ζωγράφος του ιμπρεσιονισμού, γνωστή για την απεικόνιση μητέρων και παιδιών.

Η Λόρα Αντελίν Μουντζ γεννήθηκε στο Ράντφορντ της περιοχής Γουόρικσερ της Αγγλία το 1860. Η οικογένειά της μετανάστευσε στον Καναδά όταν ήταν ακόμα παιδί. Μεγάλωσε σε μια φάρμα της περιοχής Muskoka του Οντάριο.

Δύο μικρά παιδιά κάθονται μαζί διαβάζοντας ένα βιβλίο
"Ενδιαφέρουσα ιστορία" της Λόρα Μουντζ, 1898.

Όταν ήταν νεαρή, η Μουντζ εργάστηκε ως δασκάλα, όμως το ενδιαφέρον της για την τέχνη την οδήγησαν να κάνει μαθήματα σχετικά με τις τεχνικές ζωγραφικής με δάσκαλο τον Γουίλιαμ Τσαρλς Φόρστερ του Χάμιλτον. Ξεκινώντας το 1882, άρχισε μαθήματα στη Σχολή Τέχνης του Οντάριο όπου σπούδασε με τον Λούσιους Ρίτσαρντ Ο'Μπράιεν και αργότερα κάτω από τις οδηγίες του Τζόρτζ Άγκνιου Ριντ. Σπούδασε για λίγο στη Σχολή Τέχνης του Νότιου Κένσινγκτον το 1887 και στη συνέχεια επέστρεψε στον Καναδά για να συνεχίσει τις σπουδές της με τον Ρίντ. Το 1891, αποδέχτηκε μια υποτροφία διάρκειας επτά ετών στο Παρίσι της Γαλλίας, με εκδρομές ώστε να μελετήσει τα έργα του Μιχαήλ Άγγελου και άλλων μεγάλων καλλιτεχνών, όπου επηρεάστηκε από το ιμπρεσιονιστικό στυλ τους. Ενώ ήταν στο Παρίσι σπούδασε στη διάσημη Ακαδημία Colarossi όπου και εξέθεσε έργα της, με αποτέλεσμα ορισμένα από τα έργα της να αναπαραχθούν σε γαλλικά περιοδικά. Με την επιστροφή της στον Καναδά το 1898, ίδρυσε ένα στούντιο στο Τορόντο και άρχισε να δέχεται σπουδαστές. Έγινε αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Royal College of Art (ARCA). Αργότερα μετακόμισε στο 6 Beaver Hall Square στο Μόντρεαλ για να συνεχίσει την καριέρα της στην τέχνη.

Η δουλειά της έλαβε αναγνώριση τόσο στον Καναδά όσο και εκτός της χώρας. Μερικά από τα έργα της εκτέθηκαν το 1893 στην Παγκόσμια Κολομβιανή Έκθεση στο Σικάγο του Ιλλινόις και στη συνέχεια το 1894 ως μέρος της Société des artistes français στο Παρίσι. Η Λάυαλ συνέχισε να παρουσιάζει τα έργα της σε πολλές διεθνείς εκθέσεις μετά την επιστροφή της από το Παρίσι και το έργο της αναγνωρίστηκε με ένα ασημένιο μετάλλιο το 1901 στην Pan-American Exposition. Στη συνέχεια της απονεμήθηκε το χάλκινο μετάλλιο στην St Louis World Fair Exposition, το 1904. Παρουσίασε 27 πίνακές της με την Βασιλική Καναδική Ακαδημίας Τεχνών μεταξύ της χρονικής περιόδου 1893 και 1929. Η δουλειά της συχνά συγκρινόταν και αντιπαραβαλλόταν με εκείνη των σύγχρονων καλλιτεχνών της Florence Carlyle. Τόσο η Εθνική Πινακοθήκη του Καναδά όσο και η Πινακοθήκη του Οντάριο έχουν έργα της στις προθήκες τους.

Εξελέγη ως μέλος της Βασιλικής Καναδικής Ακαδημίας Τεχνών το 1895 και ήταν μία από τις οχτώ γυναίκες που είχαν λάβει αυτή την τιμή. Η Μουντζ ήταν μέλος της Εταιρείας Καλλιτεχνών του Οντάριο από το 1891. Ήταν η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιό του το 1899, μέχρι το 1903. Μετά το θάνατο της αδελφής της το 1915, επέστρεψε στο Τορόντο και παντρεύτηκε τον κουνιάδο της Charles W.B. Lyall και φρόντισε τα 11 παιδιά της αδελφής της. Στη συνέχεια ίδρυσε ένα στούντιο στη σοφίτα του σπιτιού τους και άρχισε να υπογράφει τα έργα της με το επώνυμο του συζύγου της. Συνέχισε να ζωγραφίζει μέχρι το θάνατό της το 1930. Η Λάυαλ είναι θαμμένη στο κοιμητήριο Mount Pleasant Cemetery στο Τορόντο.

Έργα

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου