Κατερίνα Παναγιώτου

Πηγή:https://www.facebook.com/groups/agapimenagiannenamou/permalink/31052990574348407/?rdid=SQW6lAZ7XvCTD7RV

Η πρώτη Ελληνίδα που έπαιξε στο θέατρο το 1843, ήταν Γιαννιώτισσα, η Κατερίνα Παναγιώτου, που έμενε στην Αθήνα, όπου δούλευε μέχρι τότε εργάτρια σε μεταξουργείο.

Η Κατερίνα Παναγιώτου γεννήθηκε στα Γιάννενα, μέσα στο χαρέμι του Μουχτάρ Πασά, γιού του Αλή Πασά. Δεν είναι απίθανο να ήταν και κόρη του. Η μάνα της έμπλεξε σε μια περίεργη ιστορία, την κατηγόρησαν ότι σχεδίαζε να δηλητηριάσει τον Μουχτάρ και θα την είχαν πνίξει στη λίμνη -μαζί το μωρό- εάν ο αδελφός της, που είχε γνωριμία με τον Μουχτάρ, δεν κατόρθωνε να τις φυγαδεύσει. Κατέληξαν στην Αλεξάνδρεια κι από εκεί στην Αθήνα μετά την απελευθέρωση....

Το 1842 οι Νικ. Σκούφος, Δημ. Λεβίδης,

Αλ. Ρ. Ραγκαβής, Γρ. Καμπούρογλου κ.ά. συνέστησαν την "Επιτροπή του εν Αθήναις Θεάτρου", με σκοπό να δημιουργήσουν επαγγελματικό θίασο και να κάνουν γνωστά στους Αθηναίους, τα έργα του παγκόσμιας δραματουργίας. Και ενώ προσέλαβαν αμέσως τους διαθέσιμους άντρες ηθοποιούς της εποχής, δυσκολεύτηκαν να βρούν γυναίκες ηθοποιούς, λόγω της μεγάλης προκατάληψης που υπήρχε για το επάγγελμα της θεατρίνας.

Ωστόσο, μέσα από γνωστούς ανακάλυψαν την νεαρή Παναγιώτου η οποία μάλιστα είχε παίξει, πριν δύο χρόνια, στον Αριστόδημο, του Β. Μόντι υπό την καθοδήγηση του ηθοποιού Κων. Κυρ. Αριστία, σε μια ερασιτεχνική παράσταση.

Η Παναγιώτου παρουσιάσθηκε μπροστά στην "Επιτροπή του εν Αθήναις Θεάτρου" και στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο στις 8 Νοεμβρίου του 1842. Όπως γράφει ο ιστορικός του θεάτρου Νικ. Λάσκαρης, η Παναγιώτου προσελήφθη με μισθό 50 δραχμές τον μήνα.

Μετά την Κ. Παναγιώτου, προσελήφθησαν απο την Επιτροπή η Αθηνά Φιλιππάκη, η Μαριγώ Δευτερίδη και η Μαριγώ Δομεστίνη, οι οποίες μαζί με 11 ακόμα άντρες ηθοποιούς σχημάτισαν τον πρώτο θίασο της Επιτροπής.

Η πρώτη παράσταση του θιάσου δόθηκε την Άνοιξη του 1843 και η Κατερίνα Παναγιώτου πρωταγωνίστησε στη τραγωδία του Β. Αλφιέρι, Φίλιππος Β΄ παίζοντας την Ισαβέλλα. Δεύτερο έργο η κωμωδία του Μολιέρου, Εξηνταβελόνης όπου μοιράστηκε τον πρώτο ρόλο με την Αθηνά Φιλιππάκη.

Σύμφωνα με τα Απομνημονεύματα του Ραγκαβή, στο θέατρο σε εκείνες τις δυο παραστάσεις έτρεξε όλη η Αθήνα, περίεργη να δει την πρώτη Ελληνίδα που τόλμησε να βγει στη σκηνή.

Τον Οκτώβρη του 1843 οταν ξανασυστάθηκε ο θίασος που ειχε διακόψει τις παραστάσεις του για το καλοκαίρι, έπαιξε στον Ιούνιο Βρούτο του Βολταίρου, και μάλιστα τον γυναικείο ρόλο της Τύλια. Μάλιστα, αυτήν την παράσταση παρακολούθησε και ο Δημήτριος Καλλέργης στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843, λίγο πριν ξεκινήσει την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου μαζί με τον Ιωάννη Μακρυγιάννη.

Οι τελευταίες παραστάσεις του θιάσου ήταν ο Τιμολέων του Ι. Ζαμπέλιου, Ο γάμος των τρελών μια μονόπρακτη ιταλική κωμωδία, Γιατρός με το στανιό, του Μολιέρου και η Φροσύνη, του Ραγκαβή. Ωστόσο αυτά τα δυο χρόνια αρκούσαν για να ξετρελαθούν πολλοί με την Παναγιώτου αλλά και τη Φιλιππάκη, που σαν ένα πρώιμο ντουέτο ανταγωνίζονταν σε θεατές, λουλούδια, ραβασάκια, γλυκά, και φήμη.

Τον Φλεβάρη του 1846 διαλύθηκε και ο θίασος και η "Επιτροπή", λόγω έλλειψης θεατών και αδιαφορίας από τη μεριά της Αυλής. Η επόμενη προσπάθεια έγινε ξανά το 1856. Η Παναγιώτου όμως είχε ήδη παντρευτεί, μάλλον με Γιαννιώτη και εγκατέλειψε την σκηνή για πάντα...