Hannelore Schmatz

Η Χάνελορ Σματς (το γένος Λέντερμαν ,  14 Φεβρουαρίου 1940 – 2 Οκτωβρίου 1979) ήταν Γερμανίδα ορειβάτης και η τέταρτη γυναίκα που κατέκτησε την κορυφή του Έβερεστ . Κατέρρευσε και πέθανε καθώς επέστρεφε από την κατάκτηση της κορυφής του Έβερεστ μέσω της νότιας διαδρομής. Η Σματς ήταν η πρώτη γυναίκα και η πρώτη Γερμανίδα πολίτης που πέθανε στις ανώτερες πλαγιές του Έβερεστ.

Το 1962, η Schmatz παντρεύτηκε τον σύζυγό της, Gerhard Schmatz , ο οποίος ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που ανέβηκε και στις Επτά Κορυφές . Το ζευγάρι ζούσε στο Neu-Ulm , όπου ο Gerhard διατηρούσε συμβολαιογραφικό γραφείο. Ο σύζυγός της μύησε τη Schmatz στην ορειβασία και μαζί, ανέβηκαν στο Manaslu τον Μάιο του 1973, στο Tirich Mir τον Ιούλιο του 1975 και στο Lhotse τον Ιούνιο του 1977. Μεταξύ 1973 και 1976, το ζευγάρι έκανε ετήσια παράδοση την ανάβαση σε ένα από τα ψηλότερα βουνά. Με την ανάβαση στο Tirich Mir, η Schmatz ήταν η πρώτη Γερμανίδα που ανέβηκε σε ένα βουνό επτά χιλιάδων. 

Η Schmatz συμμετείχε σε μια αποστολή μέσω της διαδρομής South East Ridge με τον σύζυγό της Gerhard Schmatz, ο οποίος ήταν ο αρχηγός της αποστολής και ο γηραιότερος άνδρας που είχε κατακτήσει την κορυφή του Έβερεστ εκείνη την εποχή, σε ηλικία 50 ετών. Η Hannelore Schmatz αρχικά δεν σχεδίαζε να πάει στην κορυφή, αλλά αποφάσισε να το κάνει λίγο αφότου ο σύζυγός της άρχισε να κατεβαίνει την προηγούμενη μέρα. Στην ίδια αποστολή συμμετείχε και ο Αμερικανός Ray Genet , ο οποίος επίσης πέθανε κατά την κατάβαση από την κορυφή. Εξαντλημένοι από την ανάβαση, σταμάτησαν για να κάνουν κατασκήνωση στα 28.000 πόδια (8.500 μ.) καθώς πλησίαζε η νύχτα, παρά τις προτροπές των Σέρπα οδηγών τους να μην σταματήσουν. Ο Ray Genet πέθανε αργότερα εκείνο το βράδυ και τόσο ο Σέρπα όσο και η Schmatz ήταν σε δυσφορία, αλλά αποφάσισαν να συνεχίσουν την κατάβασή τους. Στη συνέχεια, στα 27.200 πόδια (8.300 μ.), η Schmatz κάθισε, είπε «Νερό, Νερό» στον Σέρπα της και πέθανε. Ο Σέρπα Σουνγκντάρε , ένας από τους οδηγούς Σέρπα, παρέμεινε με το σώμα της και ως αποτέλεσμα έχασε τα περισσότερα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών του. 

Το σώμα του Genet τελικά εξαφανίστηκε κάτω από το χιόνι, αλλά το σώμα της Σματς παρέμεινε εκεί που πέθανε στο βουνό. 

Ήταν το 1999, 20 χρόνια αργότερα, που η Χέλγκα Χένγκε ήταν η πρώτη Γερμανίδα που επέζησε φτάνοντας στην κορυφή του Έβερεστ. Πραγματοποίησε την ανάβαση από το Θιβέτ μέσω της διαδρομής North Side. Το 2009, η Μπίλι Μπίρλινγκ  ακολούθησε τη διαδρομή της Χάνελορ Σματς από το νότο προς την κορυφή και πίσω. 

Για χρόνια, τα λείψανα της Schmatz μπορούσαν να τα δει όποιος προσπαθούσε να ανέβει στην κορυφή του Έβερεστ από τη νότια διαδρομή. Το σώμα της ήταν παγωμένο σε καθιστή θέση, ακουμπισμένο στο σακίδιό της με τα μάτια ανοιχτά και τα μαλλιά της να ανεμίζουν στον άνεμο, περίπου 100 μέτρα (330 πόδια) πάνω από το Camp IV . [ 12 ] Το σώμα της κρατήθηκε στη θέση του από το σχοινί αναρρίχησης κατά τη διάρκεια ριπών θυέλλης μέχρι το 1982, όταν ένας άγνωστος ορειβάτης θεωρείται ότι έκοψε το σχοινί. 

Το 1980, ενώ ταξίδευε στο Κατμαντού , ο σύζυγός της αγόρασε μια φωτογραφική μηχανή Leica που είχε στην κατοχή της η Schmatz κατά τη διάρκεια του θανάτου της από έναν τοπικό πωλητή για 200 δολάρια. Ο σύζυγος της Schmatz υποθέτει ότι κάποιος έκλεψε την κάμερα από το σώμα της ενώ βρισκόταν στο βουνό.

Κατά τη διάρκεια μιας αποστολής του 1981, ο Sungdare Sherpa ήταν και πάλι ο οδηγός για μια νέα ομάδα ορειβατών. Αρχικά είχε αρνηθεί επειδή είχε χάσει τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών του κατά τη διάρκεια της αποστολής του 1979, αλλά πληρώθηκε επιπλέον από τον ορειβάτη Chris Kopcjynski. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάβασης, καθώς περνούσαν από το σώμα της Schmatz, ο Kopcjynski σοκαρίστηκε, νομίζοντας ότι ήταν σκηνή και δήλωσε: «Δεν την αγγίξαμε. Είδα ότι την είχε ακόμα στο πλευρό της». 

Τον Οκτώβριο του 1984, ο αστυνομικός επιθεωρητής Γιογκεντρά Μπαχαντούρ Θάπα, 36 ετών, και ο οδηγός του, Ανγκ Ντόρτζι, 35 ετών, έπεσαν νεκροί ενώ προσπαθούσαν να ανακτήσουν τη σορό της Σματς σε μια αστυνομική αποστολή του Νεπάλ.

Ο Βρετανός ορειβάτης Κρις Μπόνινγκτον εντόπισε τη Σματς από απόσταση τον Απρίλιο του 1985 και αρχικά πέρασε το σώμα της για σκηνή μέχρι που το κοίταξε πιο προσεκτικά. 

Η Λένε Γκάμελγκααρντ , η πρώτη Σκανδιναβίδα γυναίκα που έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ, παραθέτει τον Νορβηγό ορειβάτη και αρχηγό της αποστολής Άρνε Νας Τζούνιορ, ο οποίος περιγράφει τη συνάντησή του με τα λείψανα του Σματς, στο βιβλίο της Climbing High: A Woman's Account of Surviving the Everest Tragedy (1999), το οποίο αφηγείται τη δική της αποστολή του 1996. Η περιγραφή της Νας έχει ως εξής:

«Δεν είναι μακριά τώρα. Δεν μπορώ να ξεφύγω από τον σκοτεινό φρουρό. Περίπου 100 μέτρα (300') πάνω από το Στρατόπεδο IV, κάθεται ακουμπισμένη στο σακίδιό της, σαν να κάνει ένα σύντομο διάλειμμα. Μια γυναίκα με τα μάτια της ορθάνοιχτα και τα μαλλιά της να ανεμίζουν σε κάθε ριπή ανέμου. Είναι το πτώμα της Χάνελορ Σματς, της συζύγου του αρχηγού μιας γερμανικής αποστολής του 1979. Ανέβηκε στην κορυφή, αλλά πέθανε κατεβαίνοντας. Κι όμως, νιώθω σαν να με ακολουθεί με τα μάτια της καθώς περνάω. Η παρουσία της μου υπενθυμίζει ότι βρισκόμαστε εδώ στις συνθήκες του βουνού.»

Ο άνεμος τελικά παρέσυρε τα λείψανα της Schmatz πέρα ​​από την άκρη και κάτω από την πλαγιά Kangshung.