Σάββατο 27 Απριλίου 2024
Παρασκευή 26 Απριλίου 2024
Margret Hölle
Η Margret Hölle γεννημένη ως Margret Sträußl (2 Απριλίου 1927 – 16 Οκτωβρίου 2023) ήταν Γερμανίδα ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας και συγγραφέας που υποστήριξε τη διάλεκτο του Άνω Παλατινάτου. Της απονεμήθηκε το Bayerischer Poetentaler και το Βαυαρικό Τάγμα Αξίας .
Γεννήθηκε το 1927 στο Neumarkt in der Oberpfalz .
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο άφησε την πόλη της για να μπει σε ένα περιοδεύον θέατρο. Είχε κάνει μαθήματα υποκριτικής και αργότερα μπήκε στη Γερμανική Δραματική Σχολή στο Μόναχο. Εγκατέλειψε το δράμα πριν παντρευτεί τον Erich Hölle. Εικονογραφούσε βιβλία και μαζί απέκτησαν δύο παιδιά. Στη δεκαετία του 1950 άρχισε να δημοσιεύει ποίηση και συχνά στη διάλεκτο του Άνω Παλατινάτου. Το έργο της πιστώθηκε ότι έκανε τη διάλεκτο πιο γνωστή. Ένιωθε ότι η διάλεκτος είχε αλλοιωθεί και ερεύνησε την ιστορία της για να ανακτήσει παλιές λέξεις. Παρά τα αρχαϊκά λόγια, κατάφερε να κάνει τα ποιήματά της να ακούγονται σύγχρονα. Έγραψε ένα ποίημα φόρο τιμής στον ποιητή Johann Andreas Schmeller που είχε προσπαθήσει επίσης να αναζωογονήσει την ίδια διάλεκτο. Διάβαζε τα ποιήματά της σε βαυαρικά ραδιοφωνικά προγράμματα και βοηθούσε τους ακροατές να κατανοήσουν τη διάλεκτο. Ήξερε ότι η ποίησή της ήταν πολύ δυσνόητη σε όσους ήταν εκτός Βαυαρίας.
Το 1990 κέρδισε το βραβείο πολιτισμού Neumarkt. Το 2003 ήταν μία από τις τέσσερις που τιμήθηκαν με το Βαυαρικό λογοτεχνικό βραβείο Bayerischer Poetentaler . Οι άλλοι ήταν οι Silke Aichhorn , Helmut Seitz και Jutta Speidel . Το Bayerischer Poetentaler δίνεται από τη συντεχνία συγγραφέων Münchner Turmschreiber . Στις 10 Οκτωβρίου 2012, της απονεμήθηκε το Βαυαρικό Τάγμα Αξίας .
Η Hölle πέθανε στο Μόναχο το 2023 σε ηλικία 96 ετών.
Δημοσιεύσεις
Η πρώτη της ποιητική συλλογή ήταν το 1976. Η δεύτερη μικρή συλλογή της, "Iwa Jauha und Dooch" εκδόθηκε το 1981. Και οι δύο ήταν στη διάλεκτο που προτιμούσε. Το 1988 κυκλοφόρησε το ποιητικό της βιβλίο στην κοινή γερμανική γλώσσα «Στο δρόμο». Το 1996 εμφανίστηκε το βιβλίο της με διαλεκτική ποίηση, "Wurzelherz".
Πέμπτη 25 Απριλίου 2024
Margrét Guðnadóttir
Η Margrét Guðmunda Guðnadóttir (7 Ιουλίου 1929 – 2 Ιανουαρίου 2018) ήταν Ισλανδή γιατρός και ιολόγος και η πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας .
Η Margrét ολοκλήρωσε τις εγγραφές της στο τμήμα μαθηματικών στο Menntaskólinn í Reykjavík την άνοιξη του 1949. Το φθινόπωρο, γράφτηκε ως φοιτήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Ισλανδίας και αποφοίτησε την άνοιξη του 1956. Τα καλοκαίρια του 1954 και του 1955, Εργάστηκε στο Ινστιτούτο Πειραματικής Παθολογίας Keldur, ερευνώντας την πνευμονία και την εξάπλωση της επιδημίας γρίπης. Μετά την αποφοίτησή της από την Ιατρική Σχολή την άνοιξη του 1956, εργάστηκε για ένα χρόνο στο Keldur. Το πρώτο της έργο ήταν να χαρτογραφήσει την εξάπλωση της επιδημίας πολιομυελίτιδας που έπληξε την Ισλανδία το φθινόπωρο του 1955. Αυτό ήταν μέρος των εργασιών προετοιμασίας για το πρόγραμμα εμβολιασμού της πολιομυελίτιδας που ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1957.
Το καλοκαίρι του 1957, η Margrét πήγε στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ υπό την αιγίδα του Keldur για να ακολουθήσει ένα εξάμηνο πρόγραμμα εξειδικευμένων σπουδών στην ιολογία. Στο Ηνωμένο Βασίλειο σπούδασε στο Central Public Health Laboratory στο Λονδίνο, London School of Hygiene και στις ΗΠΑ στο Κέντρο Μεταδοτικών Ασθενειών στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμα. Στη συνέχεια εγγράφηκε σε ένα διετές μεταπτυχιακό πρόγραμμα στην ιολογία στο Πανεπιστήμιο Yale στο New Haven του Κονέκτικατ. Εκεί διεξήγαγε έρευνα για την πολιομυελίτιδα και τη διάγνωση ιογενών ασθενειών στους ανθρώπους. Από το 1960 έως το 1969, η Margrét εργάστηκε ως ειδικός στην ιολογία στο Ινστιτούτο Πειραματικής Παθολογίας Keldur, όπου ερεύνησε τον ιό visna-maedi και διάφορες ανθρώπινες ασθένειες. Το 1969 έγινε καθηγήτρια ιατρικής μικροβιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ισλανδίας, η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν γυναίκες επίκουρες καθηγήτριες ή αναπληρώτριες καθηγήτριες, αλλά περίπου εννέα γυναίκες απασχολούνταν ως συνεδριακές δασκάλες. Η Margrét εργάστηκε ως καθηγητρια για 30 χρόνια, έως ότου συμπλήρωσε την ηλικία συνταξιοδότησης το 1999. Το 1974, η Margrét ίδρυσε το Πανεπιστημιακό Ερευνητικό Ινστιτούτο Ιολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Landspítali , υπηρετώντας ως διευθύντρια μέχρι το 1994.
Στις 10 Νοεμβρίου 2011, στα εκατό χρόνια του Πανεπιστημίου της Ισλανδίας, η Margrét αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ισλανδίας για τη συμβολή της στην ιολογία και τη διάγνωση ιογενών ασθενειών.
Η έρευνα της Margrét επικεντρώθηκε σε ασθένειες αργού ιού στα πρόβατα, στη φύση των λοιμώξεων από visna-maedi και σε έναν εμβολιασμό για αυτήν την ασθένεια. Έγραψε πολλές εργασίες που δημοσιεύτηκαν στα ισλανδικά και σε διεθνείς εκδόσεις.
Τετάρτη 24 Απριλίου 2024
Νούλα Καραθανάση
Η Νούλα-Παρθενούλα Καραθανάση, το γένος Χατζηκυριακίδη, γεννήθηκε στη Μολόχα Βοΐου Κοζάνης από γονείς πρόσφυγες. Από μικρή έδειξε αγάπη στα γράμματα. Παντρεύτηκε τον Σάββα Καραθανάση και το 1966 μετανάστευσε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας. Γράφει από το 1977. Ποιήματα και άρθρα της δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της Μελβούρνης. Έλαβε μέρος σαν στιχουργός σε φεστιβάλ τραγουδιού και διακρίθηκε.
Αναφέρεται και ανθολογείται στα βιβλία των: Κώστα Γιαμιαδάκη "Όψεις και Απόψεις" 1980, Γιάννη Μενούνου "Η Αυστραλία σήμερα" 1983, Ελένης Νίκα-Κωνσταντίνας Τούνη "Με δικά μας λόγια - Ανθολογία" και στο βιβλίο των Γιάννη Κατσαρά και Γιάννη Λιάσκου. Έχει συμπεριληφθεί στην έρευνα του κ. Γιώργου Καναράκη "Ελληνικές φωνές στην Αυστραλία - GREEK VOICES" 1985.
Τον Φεβρουάριο του 1980 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική ανθολογία "Κομμάτια της αγάπης και της ζωής" και το 1996 εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο της "Κραυγές από το παρελθόν". Το ποιητικό της έργο έχει συμπεριληφθεί στη σύγχρονη ανθολογία ποίησης το 1997 στην Αθήνα, ενώ το 1998 εξέδωσε το τρίτο βιβλίο της, την ποιητική συλλογή "Κελαηδισμοί".
Τιμήθηκε με έπαινο από το Αγγελίδειο Ίδρυμα, ενώ σε λογοτεχνικό διαγωνισμό στην Αθήνα, στις 6 Απριλίου 1997, της απονεμήθηκε το 1ο βραβείο για το βαθιά ανθρώπινο βιβλίο της "Κραυγές από το παρελθόν" και για την εν γένει προσφορά της στα ελληνικά γράμματα της Αυστραλίας.
Το Πολύπτυχο, στις 4 Φεβρουαρίου 2001, της έδωσε το 1ο βραβείο για το σύνολο του ποιητικού της έργου.
Το 2001 εξέδωσε το τέταρτο βιβλίο της "Στον φράχτη του ματώνω".
Τρίτη 23 Απριλίου 2024
Ragnhild Laila
Η Ragnhild Laila Lillemor Ohlgren , γεννημένη ως Andersson (19 Νοεμβρίου 1937 – 6 Ιανουαρίου 2014) ήταν Σουηδή μηχανικός τηλεπικοινωνιών που θεωρείται η δημιουργός της κινητής τηλεφωνίας μαζί με τον Östen Mäkitalo , και οι δύο μηχανικοί στην Telia. Συγκεκριμένα, εισήγαγε με επιτυχία την αποθήκευση του τηλεφωνικού αριθμού που πρέπει να καλείται στον μικροεπεξεργαστή του τηλεφώνου, έτσι ώστε η σύνδεση να μπορεί να επιτευχθεί πατώντας το κουμπί κλήσης. Αυτό απέφυγε τις θραύσεις μετάδοσης που προκλήθηκαν από εμπόδια όπως τα δέντρα κατά τη διάρκεια πιο μακροχρόνιων παραδοσιακών κλήσεων. Η προσέγγιση στη συνέχεια υιοθετήθηκε παγκοσμίως. Για τις προσπάθειές της, το 2009 έγινε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Polhem για την τεχνική καινοτομία.
Χάρη στον πεθερό της που εργαζόταν για τη σουηδική αρχή τηλεπικοινωνιών Televerket , άρχισε να εργάζεται εκεί το 1956 ενώ συνέχιζε την εκπαίδευσή της στο σπίτι τα βράδια. Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε όχι μόνο να περάσει τις σχολικές εξετάσεις, αλλά και να αποφοιτήσει ως μηχανικός. Στο Televerket όπου ήταν η μόνη γυναίκα στο τμήμα της, προήχθη σε επικεφαλής έργου με συμμετοχή στην ανάπτυξη της τεχνολογίας κινητής τηλεφωνίας. Από το 1969, εργαζόταν με τον Östen Mäkitalo σε σχέση με το έργο Nordic Mobile Telephone (NMT).
Εφεύρεση του κουμπιού κλήσης
Όταν οι τελικές δοκιμές του συστήματος NMT πραγματοποιούνταν το 1979, λίγες μόνο ημέρες πριν από μια βασική συνάντηση στο Kalmar , ξαφνικά σκέφτηκε η Laila Ohlgren ότι οι συχνές βλάβες στην κλήση που προκαλούνται από αντικείμενα όπως τα δέντρα όταν ήταν εν κινήσει μπορούσαν να ξεπεραστούν με τη χρήση μικροεπεξεργαστή του τηλεφώνου για να αποθηκεύσει τον αριθμό που θα καλέσετε. Στη συνέχεια, ένα κουμπί κλήσης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη σύνδεση συνδυάζοντας όλα τα ψηφία με μία κίνηση.
Παρόλο που ήταν Σαββατοκύριακο του Whit, κάλεσε τον Östen και τον ρώτησε αν έπρεπε να οδηγήσουν στη Στοκχόλμη και να δοκιμάσουν την ιδέα της. Όπως αναφέρθηκε στο Ny Teknik , εξήγησε, "Ο ένας από εμάς οδήγησε και ο άλλος έκανε κλήσεις και συνεχίσαμε όλο το Σαββατοκύριακο. Ίσως κάναμε χίλιες συνδέσεις για να έχουμε μια λογική στατιστική βάση για να δούμε αν η νέα λύση λειτούργησε. Και το έκανε». Η προσέγγιση αποδείχθηκε ότι αντιπροσωπεύει μια σημαντική βελτίωση στην απόδοση και υιοθετήθηκε ως στοιχείο του NMT, του πρώτου ολοκληρωμένου συστήματος κινητής τηλεφωνίας στον κόσμο. Η καινοτομία του κουμπιού κλήσης της Ohlgren έγινε παγκόσμιο πρότυπο. Η Ohlgren συνέχισε να εργάζεται στην Televerket, αργότερα γνωστή ως Telia , επικεφαλής 750 υπαλλήλων στο ασφαλιστικό τους κλάδο στο Haninge μέχρι τη συνταξιοδότησή της το 2005.
Το 2009, η Laila Ohlgren έγινε η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Polhem από τη Σουηδική Ένωση Διπλωματούχων Μηχανικών , το οποίο περιελάμβανε βραβείο 250.000 σουηδικών κορωνών (ή περίπου 28.000 $). Πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 2014 και θάφτηκε στο νεκροταφείο Skogskyrkogården στο Gamla Enskede .Δευτέρα 22 Απριλίου 2024
Κριστίν Ελίζαμπεθ Χόικ Μπονεβί
Η Κριστίν Ελίζαμπεθ Χόικ Μπονεβί (Kristine Elisabeth Heuch Bonnevie) (8 Οκτωβρίου 1872 - 30 Αυγούστου 1948) ήταν Νορβηγίδα βιολόγος και η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια της Νορβηγίας. Τα πεδία της έρευνας της ήταν η κυτταρολογία, η γενετική και η εμβρυολογία .
Προσωπική ζωή
Ήταν το πέμπτο από τα επτά παιδιά του Jacob Aall Bonnevie (1838–1904) και της Anne Johanne Daae (1839–1876). Ο Jacob Aall Bonnevie είχε το όγδοο και ένατο παιδί του με τη δεύτερη σύζυγό του Susanne Bryn (1848–1927). Η οικογένειά της μετακόμισε από το Τρόντζιεμ στην Χριστιανία το 1886.
Η Μπονεβί δεν παντρεύτηκε ποτέ. Η αδερφή της Honoria, το μεγαλύτερο παιδί του Jacob και της Anne, παντρεύτηκε τον Νορβηγό φυσικό και μετεωρολόγο Vilhelm Bjerknes .
Καριέρα
Η Μπονεβί πήρε examen artium το 1892, άρχισε να μελετά ζωολογία το 1892, αργότερα ασχολήθηκε με τη βιολογία. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή, "Undersøgelser over kimcellerne hos Enteroxenos østergreni" (μελέτες για τα γεννητικά κύτταρα του Enteroxenos østergreni) το 1906. Σπούδασε επίσης υπό τον Arnold Lang στη Ζυρίχη από το 1898 έως το 1899, υπό τον Theodor Boveri στο Βύρτσμπουργκ από το 1900 έως το 1901, και υπό τον Edmund Beecher Wilson στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια στη Νέα Υόρκη από το 1906 έως το 1907. Διαδέχθηκε τον Johan Hjort ως επικεφαλής του εργαστηρίου Zootomic το 1900. Ήταν καθηγήτρια στο Βασιλικό Πανεπιστήμιο Φρέντερικ από το 1912 ως το 1937, και ίδρυσε το Ινστιτούτο Κληρονομικής Έρευνας, το 1916.
Το 1911, η Μπονεβί έγινε η πρώτη γυναίκα μέλος της Νορβηγικής Ακαδημίας των Επιστημών και των Γραμμάτων. Αργότερα, ίδρυσε τη Νορβηγική Ένωση Γυναικών Ακαδημαϊκών, και διετέλεσε επικεφαλής από το 1922 έως το 1925. Ίδρυσε ένα σπίτι μελέτης για νεαρά κορίτσια το 1916 και ένα σπίτι φοιτητών το 1923. Η Μπονεβί ήταν μέλος της ραδιοφωνικής επιτροπής του Πανεπιστημίου από το 1927 έως το 1937. Ανάμεσα στους φοιτητές της ήταν οι Thordar Quelprud και Thor Heyerdahl .
Η Μπονεβί ήταν βασικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Φιλελεύθερου Αριστερού Κόμματος από το 1909 έως το 1918. Εκλέχτηκε ως μέλος του δημοτικού συμβουλίου της Χριστιανίας, υπηρετώντας από το 1908 έως το 1919, και ως αναπληρώτρια αντιπρόσωπος στο κοινοβούλιο της Νορβηγίας το 1915. Υπηρέτησε την περίοδο 1916-1918 ως αναπληρώτρια του Otto Bahr Halvorsen στην εκλογική περιφέρεια Γκάμλε Άκερ .
Η Μπονεβί έλαβε το Μετάλλιο της Αξίας του Βασιλιά, το χρυσό, το 1920, το Τάγμα του Αγίου Όλβα, 1η τάξη, το 1946, και το " Bραβείο του Φρίντγιοφ Νάνσεν " το 1935. Το κτήριο της βιολογίας στο Blindern στο Πανεπιστήμιο του Όσλο ονομάζεται Kristine Bonnevie's House.
Μεταξύ 1922 και 1933, η Μπονεβί συνεισφέρει στα έργα της Επιτροπής Πνευματικής Συνεργασίας της Κοινωνίας των Εθνών (με τους Henri Bergson, Albert Einstein, Marie Curie κ.λπ. ).
Κυριακή 21 Απριλίου 2024
Ἀλτάνη Παλιογιάννη
Πηγή:https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=17256
Ἐσπούδασε στήν Ρώμη μουσική καί θεωρία τῆς μουσικῆς. Κατεῖχε δίπλωμα σολίστ ἀπό τήν Ἁγία Κεκιλία τῆς Ρώμης (Conservatorio di Santa Cecilia di Roma) καί θεωρίας τῆς μουσικῆς ἀπό τήν Royal School of Music of London.
Ἐπίσης ὑπῆρξε μαθήτρια Ὀρθοφωνίας καί Ἀπαγγελίας, τοῦ ἀείμνηστου Καθηγητοῦ Γεωργίου Καρακαντά.
Ἀσχολήθηκε μέ τήν μελέτη ἀρχαίων μυθολογικῶν καί φιλοσοφικῶν κειμένων.
Ἔγινε γνωστή ἀπό τό ἐρευνητικό καί συγγραφικό της ἔργο, τό ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπό μία σειρά 10 βιβλίων μέ τόν γενικό τίτλο «ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ».
Ἀπό τό ἔτος 1998 ἕως τό 2013 ἔδωσε διαλέξεις καί ἔκανε φροντιστήρια σέ τακτά ἑβδομαδιαῖα καί μηνιαῖα διαστήματα σέ εὑρύ κοινό.
Ἀπό τό ἔτος 2002 καί μέχρι τό ἔτος 2013 εἶχε και ἑβδομαδιαίαν ὡριαίαν ἐκπομπήν φιλοσοφικοῦ περιεχομένου εἰς τόν τηλεοπτικόν σταθμόν BLUE SKY. Ὑπάρχουν ἀρχειοθετημένες 242 ὡριαῖες ὁμιλίες, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἀναρτηθῆ στό YOUTUBE, ταξινομημένες σύμφωνα μέ θεματικές ἑνότητες.
Τό ἔτος 2006 προσεκλήθη εἰς τό Παγκόσμιο Συνέδριο Πυρηνικῆς Φυσικῆς νά παρουσιάσῃ τό εὕρημα τοῦ Ἡλιοκεντρικοῦ Συστήματος τῆς Θόλου τῆς Ἐπιδαύρου. Τό εὕρημα εἶχε ἐκδοθῆ σέ βιβλίο τόν Ἰανουάριον τοῦ ἔτους 2000 μέ τίτλο «ΑΡΡΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ, Ἐπίδαυρος, Θόλου Ἀποκάλυψις»,. Στό European Journal of Nuclear Medicine and Molecular Imaging (VOLUME 33, Supplement 2 – September 2006) ἔγινε ἀναφορά τοῦ εὑρήματος στό κύριο ἄρθρο τοῦ ἐντύπου σχετικά μέ τήν εἰκόνα τῆς κατόψεως τῆς Θόλου, ὅπου ὁ Ἡλιοκεντρισμός καταγράφεται μαζί μέ τά ὀνόματα τῶν πρωτοπόρων ἐπιστημόνων τοῦ χώρου τῆς Πυρηνικῆς Φυσικῆς (Niels Bohr, Ernest Rutherford).
Ἐπίσης, τήν 15η Σεπτεμβρίου τοῦ τό ἰδίου ἔτους (2006), συμμετεῖχε ὡς προσκεκλημένη ὁμιλήτρια στό πρῶτο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο τῆς Προγεννητικῆς Ἰατρικῆς στήν Φιλοσοφική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.
Κατά τό ἔτος 2012 πραγματοποίησε ὁμιλίες, στήν Ἑλληνική Ἑταιρία Συμβουλευτικῆς, ἀναλύοντας ἀπό ψυχολογικῆς πλευρᾶς μυθολογικά θέματα.
Τό ἔτος 2013 προσεκλήθη ἀπό τό Τμῆμα Ἄγχους καί Στρές τοῦ Ἐθνικοῦ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς διά μία σειρά ὁμιλιῶν.
Ἡ Ἀλτάνη ἐκοιμήθη τό 2020.
Παρά τό λυπηρό αὐτό γεγονός, μᾶς ἄφησε παρακαταθήκη στόν ὑπολογιστή της ἀρκετά βιβλία τῆς Φιλοσοφικῆς της ἔρευνας, ἐκ τῶν ὁποίων ἔχει ἤδη ἐκδοθεῖ τό «ΑΛΦΑΒΗΤΟ» (Πυθαγόρειοι συστοιχίαι καί Ἀρχαῖον Ἑλληνικόν Ἀλφάβητον) καί προσεχῶς θά ἐκδοθοῦν «ΘΗΣΕΥΣ», «ΑΡΡΗΤΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ» και «ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΗΝΙΚΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ», ἀπό τόν Ἐκδοτικό Οἶκο «ΑΜΜΩΝ».
Τίτλοι:
Συγγραφέας
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Θαύμας έναντι εξουσιαστών Τιτάνων
Η επιστήμη του αγαθού και του κακού
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2023
ISBN: 978-618-5677-50-3
Κυκλοφορεί
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Κένταυροι, αμαζόνες, μέδουσα
Tα της ψυχής πάθη εις τον ναόν του Ασκληπιού της Επιδαύρου
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-29-9
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ελληνικός δια-λογισμός. Τόμος 3ος
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-28-2
Αλτάνη
Αλτάνη - Άρθρα και μελέτες
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-14-5
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Πλάτωνος διάλογος "Αλκιβιάδης μείζων"
Ή περί ανθρώπου φύσεως, Μαιευτικός
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-07-7
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Άρρητοι οι θεοί, ρητοί οι μύθοι μας
Απόλλων / Άρτεμις
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-03-9
Αλτάνη
Τι σημαίνει Χ Ξ Ϛ = 666
Και ποια η σχέσις των γραμμάτων και του αριθμού εξ με το θηρίον της Αποκαλύψεως
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-04-6
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Το όνομα και το σύμ-βολον
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5677-01-5
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Πύλες ηλιοστασιακές
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5514-98-3
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Πυρηνική φιλοσοφία
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2022
ISBN: 978-618-5514-99-0
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Θεοί, σύμβολα, αρχέτυπα των Ελλήνων
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-88-4
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ησιόδου "Θεογονία" και ο αριθμός 33
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-89-1
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ελληνικός δια-λογισμός. Τόμος 2ος
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-83-9
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Αναβίωσις της αρχαίας ελληνικής θρησκείας;
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-85-3
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Θησεύς και θάλασσα
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-84-6
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Άρρητοι αριθμοί
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-80-8
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Επίδαυρος. Θόλου αποκάλυψις. Τόμος 1ος
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-87-7
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ελληνικός δια-λογισμός. Τόμος 1ος
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-82-2
Αλτάνη
Ηνίοχος
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-71-6
Αλτάνη
Αλφάβητο
Πυθαγόρειοι συστοιχίαι καί Ἀρχαῖον Ἑλληνικόν Ἀλφάβητον
Συγγραφέας: Αλτάνη
Άμμων Εκδοτική
Αθήνα, 2021
ISBN: 978-618-5514-68-6
Αλτάνη
Ησιόδου "Θεογονία" και ο αριθμός 33
Συγγραφέας: Αλτάνη
Κάκτος
Αθήνα, 2017
ISBN: 978-960-382-325-4
Αλτάνη
Επίδαυρος: Θόλου αποκάλυψις
Συγγραφέας: Αλτάνη
Κάκτος
Αθήνα, 2017
ISBN: 978-960-382-318-6
Αλτάνη
Θεοί, σύμβολα, αρχέτυπα των ελλήνων
Συγγραφέας: Αλτάνη
Κάκτος
Αθήνα, 2017
ISBN: 978-960-382-304-9
Αλτάνη
Θαύμας έναντι εξουσιαστών Τιτάνων
Η επιστήμη του αγαθού και του κακού
Συγγραφέας: Αλτάνη
Κάκτος
Αθήνα, 2017
ISBN: 978-960-382-302-5
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ησιόδου "Θεογονία" και ο αριθμός 33
Συγγραφέας: Αλτάνη
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων
Αθήνα, 2010
ISBN: 978-960-316-506-4
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι: Ελληνικός δια-λογισμός
Η μυητική πορεία της ψυχής από τον Ηνίοχον εις τον Απόλλωνα
Συγγραφέας: Αλτάνη
Γεωργιάδης - Βιβλιοθήκη των Ελλήνων
Αθήνα, 2008
ISBN: 978-960-316-448-7
Αλτάνη
Άρρητοι λόγοι
Δρα επί αύρας: Επίδαυρος θόλου αποκάλυψις: Ηλιοκεντρισμός και 360 σταυροί φέρουν στο προσκήνιο του 2000 την επί 360+2000 έτη θαμμένη απόρρητο μυσταγωγία της αύρας ψυχής
Συγγραφέας: Αλτάνη
Ιδεοθέατρον
Αθήνα, 2000
ISBN: 978-960-7921-38-3