Η Δόμνα Βισβίζη γεννήθηκε στην Αίνο το 1783. ήταν παντρεμένη με τον αγωνιστή Χατζη-Αντώνη Βισβίζη που ήταν μυημένος στην Φιλική Εταιρεία . Ο Βισβίζης διοικούσε το μπρίκι του την «Καλομοίρα» και συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση . Η Δόμνα και τα πέντε παιδιά τους τον ακολουθούσαν πάντα στις πολεμικές επιχειρήσεις Η Δόμνα Βισβίζη απέκτησε πολλές εμπειρίες και έτσι όταν σκοτώθηκε ο σύζυγος της συνέχισε με ανδρεία και ηρωισμό ως καπετάνισσα της «Καλομοίρας» διαθέτοντας όλη της την περιουσία για την συντήρηση του πλοίου
Επί τρία χρόνια 1821-1823 πρόσφερε τις υπηρεσίες της σε όλα τα ελληνικά πελάγη . Το 1823 παραχώρησε το πλοίο στην ελληνική διοίκηση για να μετατραπεί σε πυρπολικό και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση . Με την «Καλομοίρα» πυρπολήθηκε από τον Πιπίνο στον Τσεσμέ η τουρκική φρεγάτα στην οποία βρίσκονταν το θησαυροφυλάκιο του σουλτανικού στόλου. Η Δόμνα έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της στο Ναύπλιο , την Ύδρα και την Σύρο.Μία από αυτές είναι η Θρακιώτισσα καπετάνισσα, η Δόμνα Βισβίζη (1783 -1850). Η Δομνίτσα, η Κυρά των Θαλασσών, η αρχικαπετάνισσα του “Καλομοίρα”, ο φόβος και ο τρόμος των Τούρκων “εις την Εύριπον μάχην”.
Στην ώρα της μάχης, έδωσε όλα τα υπάρχοντα της για να θρέψει το πλήρωμα, τους Θρακιώτες ήρωες του “Καλομοίρα”, δεν έκλαψε το σύζυγο και καπετάνιο Αντώνη Βιζβίζη, δε νοιάστηκε για τα πέντε ορφανά παιδιά της, ήταν εκεί στο προσκλητήριο, στο “υπερ πάντων η πατρίς”, η Όμορφη, η Δυνατή, η Αρχικαπετάνα, για να ελέγχει τα περάσματα στην Εύβοια και τις Σποράδες, για να σώσει τον Ανδρούτσο και τον Νικηταρά, για να στήσει την πολυπόθητη ελεύθερη πατρίδα
Δεν ήταν από τους ανθρώπους που τα μέτραγε ή υπολόγιζε κινδύνους και οφέλη. Ήταν από τους ανθρώπους που έδινε…
Στον καιρό της ειρήνης η Θρακιώτισσα Δόμνα Βισβίζη θα μεγαλώσει με αυταπάρνηση και τα πέντε παιδιά της, σχεδόν ζητιανεύοντας και ενοχλώντας τους περισπούδαστους γραφειοκράτες και τεχνοκράτες του μίζερου νεοσύστατου κράτους. Θα σταθεί επί ώρες στις ουρές, θα περιφέρεται από τρώγλη σε τρώγλη, θα γίνει ο περίγελως των “λογικών” και των “νοικοκυραίων”
Η Θρακιώτισσα Δόμνα θα πεθάνει στον Πειραιά μακριά από τη γενέτειρα της, την Αίνο, με τη βεβαιότητα ότι στη ζωή της έπραξε το σωστό και μόνο το σωστό.
Η Δόμνα, η Λασκαρίνα, η Μαντώ και άλλες κοίταξαν με αγάπη το κοπάδι και αγνόησαν το πέρασμα του. Μπήκαν δικαιωματικά στη ζωή των Ελλήνων εις τους αιώνας των αιώνων.
ΔΟΜΝΑ ΒΙΣΒΙΖΗ: ΑΡΧΙΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ Ελευθέριος Θ. Χατζόπουλος
Πουλάκι πόθεν έρχεσαι, πουλάκι γι΄ αποκρίσου
μην είδες και μην άκουσες για την κυρά Δομνίτσα
την όμορφη, τη δυνατή, την αρχικαπετάνα,
πούχει καράβι ατίμητο και πρώτο μεσ’ στα πρώτα,
καράβι γοργοτάξιδο, καράβι τιμημένο,
καράβι που πολέμησε στης Ίμπρος το μπουγάζι;
Και το πουλάκι στάθηκε και το πουλάκι λέει,
την είδα την απάντησα σιμά στο Αγιονόρος
τρεις μέρες επολέμαγε με δυο χιλιάδες Τούρκους
Καράβια εδώ, καράβια εκεί, καράβια παρά πέρα
και τούτη σαν τον αετό ώρμαγε και χτυπούσε
δεξιά ζερβά κι ανάστροφα κι όπου βολούσε ακόμα
κι άκουγες βόγγους δυνατούς και στεναγμούς μεγάλους
κι άκουγες κλάματα πικρά, κατάρες στην κατάρα
κι θάλασσες κοκκίνιζαν ως φέσια των αγάδων. (Δημοτικό ποίημα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου