Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Marie Louise Berneri




Η Marie Louise Berneri (γεννημένη Maria Luisa Berneri, 1 Μαρτίου 1918 – 13 Απριλίου 1949) ήταν αναρχική ακτιβίστρια και συγγραφέας. Γεννημένη στην Ιταλία, πέρασε μεγάλο μέρος της ζωής της στην Ισπανία, τη Γαλλία και την Αγγλία. Ασχολήθηκε με τη βραχύβια έκδοση, Revision, με τον Luis Mercier Vega και ήταν μέλος της ομάδας που επιμελήθηκε το Revolt, το War Commentary και την εφημερίδα Freedom. Συνεισέφερε συνεχώς στην Ισπανία και τον κόσμο. Έγραψε επίσης μια έρευνα για ουτοπίες, Ταξίδι μέσα από την Ουτοπία, που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1950 και επανεκδόθηκε το 2020. Ούτε η Ανατολή ούτε η Δύση είναι μια επιλογή από τα γραπτά της (1952).

Γεννήθηκε στο Αρέτσο της Ιταλίας, η μεγαλύτερη κόρη των Camillo & Giovanna Berneri. Η οικογένεια πήγε στην εξορία το 1926 επειδή αντιστάθηκε στον Μουσολίνι. Το 1936 ο πατέρας της πήγε στην Ισπανία, για να πολεμήσει ενάντια στους φασίστες στον Ισπανικό Εμφύλιο. Δολοφονήθηκε από κομμουνιστές το 1937. Η Μαρί επισκέφτηκε τη Βαρκελώνη δύο φορές, τη δεύτερη φορά μετά τη δολοφονία του πατέρα της. Εκείνη την περίοδο ζούσε στη Γαλλία και σπούδαζε ψυχολογία στη Σορβόννη.

Προς τα τέλη του 1937 παντρεύτηκε τον Βέρνον Ρίτσαρντς, επίσης ενεργό αναρχικό με πολλές από τις ίδιες ομάδες και δημοσιεύσεις με αυτήν. Τον Απρίλιο του 1945 ήταν μία από τους τέσσερις συντάκτες του War Commentary που είχε βοηθήσει να δημιουργηθεί, οι οποίοι δικάστηκαν για υποκίνηση σε δυσαρέσκεια. Επειδή ο σύζυγός της ήταν συγκατηγορούμενος, αθωώθηκε βάσει μιας νομικής τεχνικής που επιτρέπει σε μια σύζυγο να μην μπορεί να συνωμοτήσει με τον σύζυγό της. Όταν οι τρεις σύντροφοί της φυλακίστηκαν, ανέλαβε την κύρια ευθύνη για τη διατήρηση της εφημερίδας μέχρι τη μεταπολεμική περίοδο. Παρακολούθησε το πρώτο μεταπολεμικό διεθνές αναρχικό συνέδριο στο Παρίσι, το 1948 ως μέλος της βρετανικής αντιπροσωπείας. Η μητέρα και η αδερφή της Giliane Berneri, γιατρός, συμμετείχαν επίσης ως μέλη της ιταλικής και της γαλλικής αντιπροσωπείας. Έλαβε πολλούς επαίνους για το φυλλάδιο Freedom Press, οι αντισταλινικοί Εργάτες στη Ρωσία του Στάλιν (1944). Ο Berneri ήταν επίσης ένας από τους πρώτους ανθρώπους στη Βρετανία που προώθησε τις ιδέες του Wilhelm Reich. 
Θάνατος και κληρονομιά
Τον Δεκέμβριο του 1948 η Berneri γέννησε στο σπίτι αλλά το μωρό πέθανε λίγο αργότερα. Ο Μπερνέρι πέθανε στις 13 Απριλίου 1949 σε ηλικία 31 ετών από ιογενή λοίμωξη. Αποτεφρώθηκε στο Kensal Green Cemetery και οι στάχτες της σκορπίστηκαν σε ένα πάρκο του βόρειου Λονδίνου. 
Οι φίλοι της σχημάτισαν την Επιτροπή Μνήμης Marie Louise Berneri και το 1949 εξέδωσαν το βιβλίο Marie Louise Berneri, 1918 – 1949: A Tribute. Το 1950 εκδόθηκε μεταθανάτια το βιβλίο Ταξίδι μέσα από την Ουτοπία. Το 1952 η επιτροπή μνήμης δημοσίευσε το Neither East Nor West, μια επιλογή από τα άρθρα του Berneri από το War Commentary. Ο George Woodcock και ο Ivan Avacumovic αφιέρωσαν τη βιογραφία τους για τον Peter Kropotkin, The Anarchist Prince (1950), στη Marie-Louise Berneri, «μια αληθινή μαθήτρια του Kropotkin».

Έργα της:
  • Peter Kropotkin: His Federalist Ideas (1922)
  • Workers in Stalin's Russia (1945)
  • Journey Through Utopia (1950)
  • Neither East Nor West: Selected Writings 1939–1948 (1952)




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου