Πηγή:http://www.ierapostoli.gr
Εκοιμήθη εν Κυρίω η Γερόντισσα Άννα Τσεκούρα (1932 – 22.11.2016)
Η μακαριστή Άννα, Γερόντισσα την τελευταία τριετία, καταγόμενη από τη Λειβαδιά Βοιωτίας, υπήρξε η ψυχή της Ορφανικής Στέγης Θηλέων «Η ΑΓΙΑ ΤΑΒΙΘΑ», Λειβαδιάς. Παραμερίζοντας τα προσωπικά της «θέλω» – πόθος της ήταν να γίνει μοναχή από τη νεότητά της – έκανε υπακοή στους πνευματικούς της πατέρες και ακολούθησε το δρόμο της προσφοράς στη νεότητα κυρίως, αλλά και στην ελληνική κοινωνία γενικότερα.
Ύστερα από πολλή προσευχή και πνευματική ετοιμασία, στις αρχές της δεκαετίας του εξήντα, ξεκίνησε τη λειτουργία του Ιδρύματος, παράλληλα με τη λειτουργία τού Εργαστηρίου ραπτικής, πού ήταν ο επαγγελματικός της χώρος. Με τη συνεργασία και άλλων δεσποινίδων, που ακολούθησαν το παράδειγμά της, ανέλαβαν την ευθύνη της ανατροφής παιδιών που βρίσκονταν σε ανάγκη. Η δεκαετία του εξήντα ήταν για τις αφιερωμένες, στο έργο πλέον, δεσποινίδες, πολύ δύσκολη.
Με τα χρόνια, ο κόσμος γνώρισε το θεάρεστο έργο, το Εργαστήρι δεν λειτουργούσε πλέον και η προσοχή ήταν στραμμένη στα παιδιά, που αυξάνονταν συνεχώς. Η μακαριστή Άννα, με τη συμβουλή και τη στήριξη πνευματικών Πατέρων και κυρίως του μακαριστού κυρού Κωνσταντίνου, Μητροπολίτου Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων (1918-2007), έκανε το άνοιγμα και με τις Κατασκηνώσεις στην Αράχωβα. Έπρεπε τα παιδιά να έχουν ένα στέκι το Καλοκαίρι, έναν χώρο ευχάριστο, ώστε να φιλοξενούν και τις φίλες τους. Ο χώρος αυτός έμελλε να γίνει χώρος αναψυχής πολλών ανθρώπων, όλων των ηλικιών, απ’ όλη την Ελλάδα.
Ποιος θα μπορούσε να διηγηθεί τους κόπους και τους μόχθους της γυναίκας αυτής, προκειμένου να ανταποκριθεί στα βαρειά της καθήκοντα. Η Πίστη της και η Αγάπη στο Θεό, την έκαναν αληθινό σκεύος εκλογής ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες διαπαιδαγώγησης των παιδιών, πνευματικής στήριξης των συνεργατών της και παρηγοριάς όσων προσέτρεχαν σ’ αυτήν.
Να περιγράψουμε τον πλούτο της καρδιάς της και την αγιότητά της, αδυνατούμε πλήρως. Μπορούμε όμως, επειδή την γνωρίσαμε, να καταθέσουμε μια ταπεινή ανθοδέσμη από τα χαρακτηριστικά και τις αρετές που την κοσμούσαν.
Σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι είναι αποπροσανατολισμένοι και άνευροι, χωρίς αντιστάσεις και αγωνιστικότητα, η μακαριστή Άννα, για μισόν και πλέον αιώνα, μιλούσε για το Χριστό στις καρδιές των ανθρώπων και αγωνιζόταν, ώστε να δημιουργούνται οι προϋποθέσεις καλλιέργειας των χριστιανικών αρετών. Από τη μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας μας, έμαθε να φροντίζει τον εαυτό της να μην παρεκκλίνει από την αρετή, η όποια φέρει και ψυχική αγαλλίαση. Η Πίστη στο Χριστό ήταν το βίωμα, που αντιφέγγιζε στο πρόσωπό της, και το χαμόγελό της μαρτυρούσε την αισιοδοξία που φώτιζε τα σκοτάδια γύρω της. Η Αγάπη ήταν το χαρακτηριστικό της. Η Αγάπη στον κλήρο, η Αγάπη στα παιδιά, η Αγάπη σε όλους που γνώριζε ή και που δεν είχε ακόμη γνωρίσει…
Η Ελληνορθόδοξη Παράδοση, μέσα στην όποια μεγαλώνουν τα παιδιά της μεγάλης, πλέον, Οικογένειας της «ΑΓΙΑΣ ΤΑΒΙΘΑ», μεταλαμπαδεύονταν με ποικίλες δράσεις, τόσο στη Λειβαδιά, όσο και στην Αράχωβα και η αείμνηστη Άννα τις αναλάμβανε με ενθουσιασμό. Όσοι γευθήκαμε από τους καρπούς του αγώνα της, προσευχόμαστε στον Κύριο να αναπαύει την ευλογημένη ψυχή της και με την ευχή της να πορευόμαστε, ακολουθώντας τα ίχνη της.
Μαννούλα, Γερόντισσα Άννα, αιωνία σου η μνήμη.
Ευαγγελία Τσαγκαρλή-Διαμάντη, Γεν. Γραμματέας Π.Ε.ΦΙ.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου