Ήταν μέλος της ομάδας που εξέδωσε τα πρωτοποριακά για την εποχή τους περιοδικά Παλμός (1944), Αιγαίο (1945) και Στάχυς (1950). Συνεργάστηκε επίσης με τα περιοδικά «Ζυγός», «Καινούρια Εποχή», «Τομές», «Γράμματα και Τέχνες» κ.ά. Ήταν μεταξύ των ιδρυτών της Εταιρείας Συγγραφέων (1981) και επανειλημμένα μέλος του διοικητικού της συμβουλίου. Την περίοδο 1953-1979 έζησε στο εξωτερικό (Ιερουσαλήμ, Σόφια, Άγκυρα, Λευκωσία, Γενεύη, Λονδίνο, Καμπέρα), καθώς ήταν σύζυγος διπλωμάτη, του Αλέξανδρου Στεφάνου, που ήταν και λόγιος. Ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Συμποσίου Ποίησης της Πάτρας (αρχές δεκαετίας του '80).
Έχει αφήσει και σημαντικό μεταφραστικό έργο.
Της απονεμήθηκαν:
Έχει αφήσει και σημαντικό μεταφραστικό έργο.
Της απονεμήθηκαν:
- το 1973 το 2ο Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου για τη μελέτη «Το πρόβλημα της μεθόδου στη μελέτη της ποίησης»,
- το 1994 το Βραβείο Κριτικής - Δοκιμίου για τη μελέτη «Γενικά και ειδικά για την ποίηση».
Έργα
Ποιήματα
- Ποιήματα (1958)
- Τοπία από την καταγωγή και την περιπλάνηση του Υκ (1964)
- Έξι επεισόδια από τον κύκλο των τεράτων (1971)
- Τα μεγάφωνα (1973)
- Οι λέξεις και τα πράγματα (1983)
Μελέτες
- Το πρόβλημα της μεθόδου στη μελέτη της ποίησης
- Γενικά και ειδικά για την ποίηση
Μεταφράσεις
- Claude Mossé «Επίτομη ιστορία της αρχαίας Ελλάδας 2000 - 31 π.Χ.»
- C. M. Woodhouse «Η ιστορία ενός λαού»
- Jacqueline De Romilly «Ο Θουκυδίδης και ο αθηναϊκός ιμπεριαλισμός»
- Guillaume Apollinaire «Η καθιστή γυναίκα»
- C. M. Bowra «Ποίηση και πολιτική 1900-1960»
- François Suard «Ευρωπαϊκά γράμματα»
Μονόλογος και χορικά για μια νύχτα του Μάη
«και εδόθη αυτώ η κλεις του φρέατος της αβύσσου»
Αποκάλυψις Ιωάννου
Αποκάλυψις Ιωάννου
Κόκκινο αγκάθι
Πυράγκαθο
Ρίζες βασανισμένες του ύπνου
Κι εγώ σαν τους τρελλούς να ψάχνω
– Κοιμήσου ήσυχα.
Στα κάγκελα φυτρώνουν λυγεροί
Κισσοί και φίδια και μακριές μορφές
Αγκαλιασμένες.
– Τώρα κοιμήσου.
Δεν θα περάσεις δυο φορές
Στην ίδια λεωφόρο με τις μπουκαμβίλιες.
– Άκου τους ίσκιους πώς φυσούν
Στο μέτωπο
Φιλιά,
Κορμιά ταξιδιών,
Χόρτο ενός άλλου κόσμου
♦
Πυράγκαθο
Ρίζες βασανισμένες του ύπνου
Κι εγώ σαν τους τρελλούς να ψάχνω
– Κοιμήσου ήσυχα.
Στα κάγκελα φυτρώνουν λυγεροί
Κισσοί και φίδια και μακριές μορφές
Αγκαλιασμένες.
– Τώρα κοιμήσου.
Δεν θα περάσεις δυο φορές
Στην ίδια λεωφόρο με τις μπουκαμβίλιες.
– Άκου τους ίσκιους πώς φυσούν
Στο μέτωπο
Φιλιά,
Κορμιά ταξιδιών,
Χόρτο ενός άλλου κόσμου
♦
Ένα κορίτσι που δεν ήξερα
Ξαπλώθηκε στη μέση του δημόσιου δρόμου.
Δεν είχε πρόσωπο καθώς τ’ αγάλματα τη νύχτα
Που αναπνέουν με τις ρίζες
–Έτσι όλα τη νύχτα–
Κι όσοι διασκέδαζαν με χαρταετούς στο λόφο
Δένουν τους σπάγκους στις πέργολες και κατεβαίνουν
Ως τη θάλασσα
Κι ακούς τα καΐκια που βάφουν το νερό
Το τρίξιμο του ξύλου
Τις λυγαριές τα τριζόνια…
Το κορίτσι σαν φτιαγμένο από σύρμα, θύμιζε
Τραίνα που κατεβαίνουνε τους καταρράχτες.
Μια ωραία κιθάρα
Οι χορδές τεντωμένες
Πάνω στον κοίλο ορίζοντα καθώς τον βλέπουν τα σκουλήκια
Μάτι
Μιας επιφάνειας γυαλιστερής πιο πράσινης από μήλο
Το κορίτσι δάγκωνε την άσφαλτο κ’ εξαφανίστη
Μέσ’ στη γης.
[…]
Ξαπλώθηκε στη μέση του δημόσιου δρόμου.
Δεν είχε πρόσωπο καθώς τ’ αγάλματα τη νύχτα
Που αναπνέουν με τις ρίζες
–Έτσι όλα τη νύχτα–
Κι όσοι διασκέδαζαν με χαρταετούς στο λόφο
Δένουν τους σπάγκους στις πέργολες και κατεβαίνουν
Ως τη θάλασσα
Κι ακούς τα καΐκια που βάφουν το νερό
Το τρίξιμο του ξύλου
Τις λυγαριές τα τριζόνια…
Το κορίτσι σαν φτιαγμένο από σύρμα, θύμιζε
Τραίνα που κατεβαίνουνε τους καταρράχτες.
Μια ωραία κιθάρα
Οι χορδές τεντωμένες
Πάνω στον κοίλο ορίζοντα καθώς τον βλέπουν τα σκουλήκια
Μάτι
Μιας επιφάνειας γυαλιστερής πιο πράσινης από μήλο
Το κορίτσι δάγκωνε την άσφαλτο κ’ εξαφανίστη
Μέσ’ στη γης.
[…]
Κι εγώ σαν τους τρελούς
Πήρα ένα αντίλαλο
Τον αγκάλιασα
Κι έγινε φως.
[…]
Πήρα ένα αντίλαλο
Τον αγκάλιασα
Κι έγινε φως.
[…]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου