Marjory Stephenson

 

Η Marjory Stephenson MBE FRS ARRC (24 Ιανουαρίου 1885 – 12 Δεκεμβρίου 1948) ήταν Βρετανίδα βιοχημικός . Το 1945, ήταν μία από τις δύο πρώτες γυναίκες που εξελέγησαν Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας , ενώ η άλλη ήταν η Kathleen Lonsdale . 

 Έγραψε το Bacterial Metabolism (1930), το οποίο κυκλοφόρησε σε τρεις εκδόσεις και ήταν ένα τυπικό εγχειρίδιο για γενιές μικροβιολόγων. Ιδρύτρια της Εταιρείας Γενικής Μικροβιολογίας , υπηρέτησε επίσης ως δεύτερη πρόεδρός της. Το 1953, η Εταιρεία ίδρυσε τη διάλεξη Marjory Stephenson Memorial Lecture (τώρα η διάλεξη Marjory Stephenson Prize ) στη μνήμη της.  Αυτό είναι το κύριο βραβείο της Εταιρείας, που απονέμεται ανά διετία για μια εξαιρετική συμβολή τρέχουσας σημασίας στη μικροβιολογία.

Η Stephenson αρχικά σκόπευε να σπουδάσει ιατρική μετά το Newnham, αλλά τα σχέδιά της άλλαξαν λόγω έλλειψης κεφαλαίων και έγινε καθηγήτρια φυσικών επιστημών, πρώτα στο Gloucester County Training College και μετά στο King's College of Household Science του Λονδίνου.  Στο Λονδίνο μοιραζόταν ένα διαμέρισμα με την ιστορικό Myra Curtis , η οποία αργότερα ήταν Διευθύντρια του Newnham College. Καθώς η Stephenson δεν έβρισκε την εγχώρια επιστήμη ικανοποιητική, ήταν ευγνώμων όταν ο Robert Plimmer , συνιδρυτής του Biochemical Club (αργότερα Society), την κάλεσε να γίνει ερευνήτρια στο εργαστήριό του στο University College του Λονδίνου . Εδώ ερεύνησε τον μεταβολισμό του λίπους, και επίσης δίδαξε διατροφή. Της απονεμήθηκε μια υποτροφία Beit Memorial το 1913, αλλά το έργο της διακόπηκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο . 

Αφού εντάχθηκε στη Βρετανική Εταιρεία Ερυθρού Σταυρού , ο Stephenson διηύθυνε κουζίνες νοσοκομείων στη Γαλλία. αργότερα έγινε διοικητής του Εθελοντικού Αποσπάσματος Βοήθειας (VAD) στη Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Αναφέρθηκε σε αποστολές και, τον Δεκέμβριο του 1918, διορίστηκε Μέλος του Άριστου Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE). ^[6] Έλαβε επίσης Συνεργάτη Βασιλικού Ερυθρού Σταυρού (ARRC) ως αναγνώριση της υπηρεσίας της. Ως αποτέλεσμα της εμπειρίας της στον καιρό του πολέμου, έγινε ειρηνίστρια και, αργότερα, ήταν ενεργό μέλος της Αντιπολεμικής Ομάδας Επιστημόνων του Κέιμπριτζ . 

Έρευνα στο Cambridge

Μετά το τέλος του πολέμου, η Stephenson επέστρεψε στο Cambridge για να πραγματοποιήσει έρευνα και να διδάξει στο τμήμα βιοχημείας. Υπό την ηγεσία του Frederick Gowland Hopkins , μια ομάδα επιστημόνων έγινε το κέντρο των σύγχρονων βιοχημικών μελετών. Εδώ η Stephenson ξεκίνησε την έρευνα για τα βακτήρια και τον μεταβολισμό τους. Το τμήμα είχε ένα ασυνήθιστα υψηλό ποσοστό γυναικών μεταξύ των ερευνητών του, στο 15 τοις εκατό, αλλά ήταν πολύ σπάνιο για μια γυναίκα να προσφερθεί ένα ραντεβού στο Πανεπιστήμιο. Η Stephenson χρηματοδοτήθηκε από την Beit Fellowship της και αργότερα από το Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας . Τελικά διορίστηκε λέκτορας στο Πανεπιστήμιο στη βιοχημεία το 1943. Εν τω μεταξύ, έγινε συνεργάτης και αργότερα συνεργάτης του παλιού της Κολλεγίου, Newnham. Το 1936 το Πανεπιστήμιο της απένειμε αΔιδακτορικό δίπλωμα Επιστημών (DSc) για την έρευνά της. 

Ο κύριος τομέας έρευνας της Stephenson ήταν ο βακτηριακός μεταβολισμός . Με τη Margaret Whetham και τον Juda Quastel , ανέπτυξε την τεχνική του πλυμένου εναιωρήματος, η οποία ξεκίνησε από τον Louis Pasteur , για την εξαγωγή ενζύμων από βακτήρια. Με τον Leonard Stickland, ήταν η πρώτη που απομόνωσε ένα βακτηριακό ένζυμο από το κύτταρο το 1928, όταν έλαβαν γαλακτική αφυδρογονάση από το Escherichia coli . Στη δεκαετία του 1930, συνέχισε να εργάζεται με τον Stickland και έδειξε ότι ένα συγκεκριμένο ένζυμο, η μυρμηκική υδρογονλυάση, υπήρχε στα εκχυλίσματα κυττάρων μόνο όταν τα βακτήρια είχαν αναπτυχθεί παρουσία μυρμηκικού . Αυτό ήταν ένα από τα πρώτα παραδείγματα προσαρμοστικών ενζύμων», τώρα κατανοείται ως η ταχεία μεταγραφική ενεργοποίηση του γονιδίου που κωδικοποιεί τη μυρμηκική υδρογονλυάση όταν ο ενεργοποιητής , μυρμηκικό, προστίθεται στην καλλιέργεια. Αργότερα στη δεκαετία του 1930 ο Stephenson εργάστηκε με τον Ernest Gale για την προσαρμογή των ενζύμων και τον μεταβολισμό των αμινοξέων και με τον Arthur Trim για τις μεταβολικές μελέτες των νουκλεϊκών οξέων .

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο εργαστήριο, η Stephenson δημοσίευσε, ως συγγραφέας ή ως συν-συγγραφέας, περισσότερες από είκοσι εργασίες. Τη θυμούνται ευρύτερα για το θεμελιώδες βιβλίο της, Βακτηριακός Μεταβολισμός , το οποίο κυκλοφόρησε σε τρεις εκδόσεις μεταξύ 1930 και 1949. Τελευταία επανεκτύπωση το 1966, ήταν η τυπική εργασία για το θέμα για γενιές μικροβιολόγων και βιοχημικών. 

βασιλική κοινωνία

Το 1902 η Hertha Ayrton ήταν η πρώτη γυναίκα που προτάθηκε ως Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας , αλλά απορρίφθηκε επειδή οι δικηγόροι της εταιρείας υποστήριξαν επιτυχώς ότι ήταν αδύνατο για μια γυναίκα να γίνει μέλος. Ο νόμος περί αποκλεισμού του φύλου (Απομάκρυνση) του 1919 και μια απόφαση του Privy Council σχετικά με το νομικό καθεστώς των γυναικών το 1929 κατέστησαν αυτά τα επιχειρήματα παρωχημένα. Όμως, μόλις το 1943 , η Βασιλική Εταιρεία σκέφτηκε να δεχτεί γυναίκες ως υπότροφους , υποκινούμενη στη δράση από ένα κριτικό άρθρο στην Daily Worker από τον Jack Haldane . Ο Τσαρλς Χάρινγκτον όρισε την Στίβενσον και, μετά από ψηφοφορία στην οποία η μεγάλη πλειοψηφία των υποτρόφων ψήφισε υπέρ της αποδοχής των γυναικών, εξελέγη δεόντως το 1945 μαζί με την Κάθλιν Λόνσντεϊλ ..  Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου , η Stephenson υπηρέτησε στην Επιτροπή Τοξινών.

Ένας από τους ιδρυτές της Εταιρείας Γενικής Μικροβιολογίας και ο Αλεξάντερ Φλέμινγκ προσπάθησαν να την παρακινήσουν να αναλάβει το ρόλο της πρώτης Προέδρου της Εταιρείας, αλλά εκείνη αρνήθηκε. Η Stephenson εξελέγη ως ο δεύτερος πρόεδρός της το 1947.  Μετά τον πόλεμο, το Ίδρυμα Ροκφέλερ και το Συμβούλιο Ιατρικής Έρευνας χρηματοδότησαν ένα νέο εργαστήριο στο Κέιμπριτζ (γνωστό ως "Bug Hut"), στο οποίο μετακόμισε το 1947. Η Stephenson  επίσης βελτίωσε τη διδασκαλία της μικροβιακής βιοχημείας. Βοήθησε στη δημιουργία ενός ειδικού Μέρους ΙΙ Βιοχημείας (Μικροβιακής) στο Κέιμπριτζ την ίδια χρονιά. 

Επίσης το 1947 αναγνωρίστηκε τελικά από το πανεπιστήμιο για την πολυετή υπηρεσία της την διόρισαν ως την πρώτη Αναγνώστρια στη Χημική Μικροβιολογία, μόνιμη θέση. Πέθανε από καρκίνο στις 12 Δεκεμβρίου 1948, ένα χρόνο μετά το διορισμό στο πανεπιστήμιο. 

Ο βιογράφος της είπε για τη Stephenson: «Έκανε το δρόμο της στην επιστήμη πρωτοστατώντας στον τομέα της και η ζωή της ήταν το έργο της και οι φίλοι της».  Βρήκε επίσης χρόνο να ασχοληθεί με την κηπουρική και να ταξιδέψει, επισκεπτόμενη τις Ηνωμένες Πολιτείες και την ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 1930. 

Κληρονομιά και τιμές

• Διορίστηκε μέλος του Άριστου Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE) και του Συνεργάτη Βασιλικού Ερυθρού Σταυρού (ARRC) για την υπηρεσία της κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
• Διετής αναμνηστική διάλεξη της Marjory Stephenson που ιδρύθηκε από την Εταιρεία Γενικής Μικροβιολογίας προς τιμήν της το 1953