Μπεκιάρη Κούλα

 Πηγή:http://dp.iset.gr/artist/view.html?id=1925

 Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1905. Η πρώτη της επαφή με την τέχνη ήταν στο πλευρό της μητέρας της, Άννας Μπεκιάρη (1870-1960), η οποία ήταν ζωγράφος, γλύπτρια και λογοτέχνης. Χάρη στο οικογενειακό της περιβάλλον γνώρισε σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης και της διανόησης, διευρύνοντας τη γενική της παιδεία. Παρακολούθησε ελεύθερα μαθήματα φιλολογίας, ιστορίας τέχνης και μουσικής, αλλά και μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Θεόφραστο Τριανταφυλλίδη, τον Νικόλαο Λύτρα και τον Κωνσταντίνο Παρθένη, καθώς και χαρακτικής με τον Γιώργο Βελισσαρίδη και τον Γιώργο Μόσχο. Συνέχισε τις καλλιτεχνικές της σπουδές στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία.

Η ζωγραφική της είναι κατά κύριο λόγο αναπαραστατική, με πλούσια θεματολογία (πορτρέτα, τοπία, νεκρές φύσεις, εσωτερικά) και με έντονη λυρική διάθεση. Στην πάροδο του χρόνου, τα έργα της απομακρύνονται από τις επιρροές των δασκάλων της και αποκτούν εμφανώς εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα, επηρεασμένα πιθανότατα κι από την μαθητεία της στο εξωτερικό, ενώ μετά τον χαμό της μητέρας της και του αδερφού της, στρέφεται σε θρησκευτικά θέματα, τα οποία αποδίδει αφαιρετικά, με έντονα και σκληρά χρώματα. Ανάλογες θεματικές και αισθητικές επιλογές χαρακτηρίζουν και το χαρακτικό της έργο, το οποίο περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό ξυλογραφιών, μονοτυπιών και χαλκογραφιών.
Ήταν μέλος της πρώτης Ομάδας Ελλήνων Ζωγράφων Χαρακτών (1938-1944).
Παρουσίασε το έργο της σε τρεις ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, ενώ συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μεταξύ άλλων έλαβε μέρος σε όλες τις Πανελλήνιες από το 1938 ως το 1973, σε διεθνείς Μπιενάλε (Βενετίας 1934, Σαο Πάολο 1961, Αλεξάνδρειας 1963) και σε πολλά παρισινά Σαλόν. Τιμήθηκε με ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις: Έπαινο στην Πανελλήνια του 1948, Αργυρό μετάλλιο στο Salon International de l’Art Libre (Παρίσι 1964), Αργυρό μετάλλιο στη Mostra Annuale Italiana d’Arte Grafica (Αγκόνα 1966), Prix de Chypre (χρηματικό βραβείο) στο Salon International de l’ Art Libre (Παρίσι 1966). Ακόμη, είχε τιμηθεί δύο φορές από τον Δήμο Αθηναίων (1973, 1984).

Μετά το θάνατό της πραγματοποιήθηκαν αναδρομικές εκθέσεις το 2007 στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων και το 2008 στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ., στο οποίο είχε δωρήσει σημαντικό αριθμό έργων της. Τα περισσότερα έργα της, καθώς και πολλά έργα της μητέρας της, έχουν δωριθεί στην Εθνική Πινακοθήκη. Σημαντική υπήρξε επίσης η οικονομική συμβολή της στην ίδρυση της πρώτης Γλυπτοθήκης στην Αθήνα (1986-1990), ενώ ένα μέρος της περιουσίας της κληροδοτήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών για την υποστήριξη απόρων φοιτητών μέσω χορηγιών. Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Ιουλίου 1992.