Η Καζιμιέρα Ιουακοβιτσούβνα (πολωνικά: Kazimiera Iłłakowiczówna) (6 Αυγούστου 1892 – 16 Φεβρουαρίου 1983) ήταν Πολωνή ποιήτρια, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και μεταφράστρια. Ήταν μια από τις πιο καταξιωμένες και φημισμένες ποιήτριες κατά τη διάρκεια της μεσοπολεμικής Πολωνίας.
Βιογραφία
Η Ιουακοβιτσούβνα γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1892 στο Βίλνιους (τώρα στη Λιθουανία, αλλά τότε μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας). Η μητέρα της ήταν η Μπαρμπάρα Ιουακοβιτσούβνα και ο πατέρας της ήταν ο Κλέμενς Ζαν (γιος του Τόμας Ζαν - στενού φίλου του Άνταμ Μιτσκιέβιτς). Έμεινε ορφανή σε μικρή ηλικία και μεγάλωσε σε οικογένεια συγγενών της. Η Ζόφια Μπούινο (το γένος Ζίμπερκ-Πλάτερ) έγινε ανάδοχος μητέρα της. Μεταξύ 1908-1909 σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Συνίδρυσε και στη συνέχεια ήταν (με τις Τσεζάρια Γιεντζεγιεβιτσόβα και Ζόφια Σαντόφσκα, μεταξύ άλλων) μέλος του Συλλόγου Πολωνών Γυναικών Φοιτητών «Spójnia» στην Αγία Πετρούπολη, στο πλαίσιο του οποίου ηγήθηκε των λογοτεχνικών συλλόγων και των συζητήσεων, με βάση αυτές που παρακολούθησε στην Οξφόρδη. Τα έτη 1910-1914 σπούδασε στο Γιαγκιελόνιο Πανεπιστήμιο της Κρακοβίας. Το 1915-1917 εργάστηκε ως βοηθός νοσηλεύτρια στο Ρωσικό Στρατό. Από το 1918 εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Πολωνίας και μεταξύ 1926-1935 ήταν γραμματέας του Γιούζεφ Πιουσούτσκι. Κατά το μεσοπόλεμο, τα έργα της δημοσιεύτηκαν στον λογοτεχνικό τύπο, κυρίως στο λογοτεχνικό περιοδικό Tęcza ("Ουράνιο τόξο") στο Πόζναν. Το 1939, όταν ξέσπασε ο Β; Παγκόσμιος Πόλεμος, δραπέτευσε στη Ρουμανία. Επέστρεψε στην Πολωνία το 1947 και εγκαταστάθηκε στο Πόζναν.
Θεωρήθηκε ευρέως ως μια από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές προσωπικότητες του μεσοπολέμου στη Βαρσοβία. Γοητεύτηκε με το φεμινιστικό κίνημα και κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Λονδίνο εξοικειώθηκε με τα έργα της Έμελιν Πάνκχερστ, κάτι που την ενθάρρυνε να λάβει ενεργά μέρος στη διανομή φυλλαδίων σουφραζέτων. Παρόλα αυτά, παρέμεινε βαθιά θρησκευόμενη σε όλη της τη ζωή, προσκολλημένη στις χριστιανικές αξίες και πνευματικότητα. Η Ιουακοβιτσούβνα είχε έναν ευρύ κύκλο φίλων, πολλοί από τους οποίους ήταν γνωστοί διανοούμενοι, εξέχοντες ποιητές και καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των Στανίσουαφ Ιγκνάτσι Βιτκιέβιτς, Γιούλιαν Τούβιμ και Μάρια Ντομπρόφσκα. Επίσης μετέφρασε έργα συγγραφέων της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, όπως ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, ο Φρίντριχ Σίλερ, ο Χάινριχ Μπελ και ο Λέων Τολστόι, καθώς και της Αμερικανίδας ποιήτριας Έμιλι Ντίκινσον, ενώ εργάστηκε επίσης ως καθηγήτρια αγγλικών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τυφλώθηκε ως αποτέλεσμα μιας ανεπιτυχούς επέμβασης γλαυκώματος. Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 1983 και ετάφη στο Κοιμητήριο Ποβόνσκι στη Βαρσοβία.
Βραβεία και διακρίσεις
- Λογοτεχνικό Βραβείο της Πόλης του Βίλνιους (1930)
- Σταυρός του Αξιωματικού του Τάγματος της Αναγέννησης της Πολωνίας (1934)
- Χρυσή Δάφνη της Πολωνικής Ακαδημίας Λογοτεχνίας (1935)
- Σταυρός Διοικητή του Τάγματος του Στέμματος της Ρουμανίας (1938)
- Βραβείο της πόλης του Πόζναν (1968)
- Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου «Άνταμ Μιτσκιέβιτς» (1981)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου