Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Παρασκευή 5 Απριλίου 2024

Sophie von La Roche


 

Η Marie Sophie von La Roche (γεν. Gutermann von Gutershofen , 6 Δεκεμβρίου 1730 – 18 Φεβρουαρίου 1807) ήταν Γερμανίδα μυθιστοριογράφος. Θεωρείται η πρώτη οικονομικά ανεξάρτητη γυναίκα επαγγελματίας συγγραφέας στη Γερμανία.

Γεννήθηκε στο Kaufbeuren , τη σημερινή Γερμανία, το μεγαλύτερο παιδί του γιατρού Georg Friedrich Gutermann και της συζύγου του, Regina Barbara Gutermann (το γένος Unold). Ο Gutermann καταγόταν από το Biberach . Η La Roche πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας στο Άουγκσμπουργκ , υπό την αυστηρή ανατροφή των πιετιστών , και έκανε συχνές επισκέψεις στο Biberach. Εκεί έγινε φίλη του Christoph Martin Wieland και τον αρραβωνιάστηκε.

Το 1753, ωστόσο, παντρεύτηκε τον Γκέοργκ Μιχαήλ Άντον Φρανκ Μαρία φον Λα Ρος —εντελώς έκπληξη για τον αρραβωνιαστικό της Βίλαντ, ο οποίος εκείνη την εποχή ζούσε στην Ελβετία. Ο Georg von La Roche ήταν νόθος γιος του κόμη Friedrich von Stadion-Warthausen και μιας χορεύτριας, Catharina La Roche . Το Stadion-Warthausen ανέλαβε την επιμέλεια του αγοριού και φρόντισε για την εκπαίδευσή του ως γραμματέας. Ο Georg και η Sophie είχαν οκτώ παιδιά, πέντε επέζησαν από την παιδική τους ηλικία: Maximiliane (1756–1793), Fritz (γεννήθηκε το 1757), Luise (γεννήθηκε το 1759), Carl (1766–1839) και Franz Wilhelm (1768–1791).

Από το 1761 έως το 1768, η Sophie La Roche ήταν κυρία της αυλής στο κάστρο του πεθερού της Warthausen , κοντά στο Biberach (όπου η Sophie και ο Wieland συναντήθηκαν για άλλη μια φορά). Υπήρχε μια ολοκληρωμένη βιβλιοθήκη (1.440 τόμοι, 550 έργα) στο κάστρο, το οποίο σήμερα βρίσκεται κυρίως στο βοημικό κάστρο Kozel κοντά στο Pilsen . Συνέθεσε επιστολική αλληλογραφία στα γαλλικά που είχαν εγκριθεί από το δικαστήριο και συνόδευε συχνά τον Κόμη στο εξοχικό του κτήμα στο Bönnigheim . Μέσω της διαθήκης του Κόμη, ο σύζυγος της La Roche διορίστηκε ως επόπτης των κτημάτων Bönningheim. Η La Roche ακολούθησε τον σύζυγό της εκεί το 1770, και εκεί ολοκλήρωσε -με τη συμβουλή ενός φίλου της-το μυθιστόρημα που είχε ήδη ξεκινήσει στο Warthausen, Geschichte des Fräuleins von Sternheim ( Ιστορία του Fräulein von Sternheim ). Το μυθιστόρημα εκδόθηκε από τον Wieland το 1771.

Ο Georg von La Roche επέβλεπε τα κτήματα Stadion-Warthausen μέχρι το 1771, όταν έγινε μυστικός σύμβουλος του Εκλογικού Αρχιεπισκόπου του Trier . Η αλλαγή σταδιοδρομίας προκάλεσε μια μετακόμιση για την οικογένεια στο Ehrenbreitstein . Η La Roche είχε ένα λογοτεχνικό σαλόνι στο σπίτι τους στο δήμο Koblenz , ένα που αναφέρει ο Goethe στο Dichtung und Wahrheit . Μεταξύ των συνηθισμένων ήταν ο Johann Bernhard Basedow , ο Wilhelm Heinse , οι αδελφοί Jacobi και ο Johann Kaspar Lavater . Έγινε φίλη με τον Johann Heinrich Jung και τον σύστησε στη δεύτερη σύζυγό του, Maria Salome von Saint George .

Το 1780, ο σύζυγος της La Roche απολύθηκε από το γραφείο του από τον Εκλογικό Αρχιεπίσκοπο Clemens Wenzeslaus , λόγω των ειλικρινών επικριτικών του απόψεων για την εκκλησία. Με αυτό, ο κομψός κύκλος του κομμωτηρίου στο Ehrenbreitstein έφτασε ξαφνικά στο τέλος του. Την οικογένεια ανέλαβε ένας φίλος στο Speyer . Το 1788, ο θάνατος του Georg άφησε τη Sophie χήρα. Λόγω της Γαλλικής Επανάστασης κατάληψης της αριστερής όχθης του Ρήνου το 1794, η σύνταξη της χηρείας της La Roche κόπηκε, με αποτέλεσμα να αισθάνεται αναγκασμένη να εξασφαλίσει το εισόδημά της μέσω της γραφής. Μετά τον θάνατο του συζύγου της, πέρασε το χρόνο της στο Speyer και στο Offenbach am Main και ταξίδεψε στην Ελβετία, τη Γαλλία, την Ολλανδία και την Αγγλία, οι εμπειρίες που την ώθησαν να γράψει και να δημοσιεύσει ταξιδιωτικά. 

Μέσω της κόρης της Maximiliane, που ήταν παντρεμένη με τον επιχειρηματία και διπλωμάτη Peter Anton Brentano, η La Roche έγινε γιαγιά της Bettina von Arnim και του Clemens Brentano . Όταν η Maximiliane πέθανε το 1793, η La Roche πήρε τρία κορίτσια από τα οκτώ παιδιά του ζευγαριού.

Η La Roche πέθανε στο Offenbach am Main. Είναι θαμμένη στον εξωτερικό τοίχο της εκκλησίας του St. Pancras στο Offenbach-Bürgel .

Στο δέκατο τρίτο βιβλίο του Dichtung und Wahrheit , ο Γκαίτε γράφει για τη Sophie von La Roche:

«Ήταν μια υπέροχη γυναίκα, και δεν ξέρω άλλη να τη συγκρίνω. Λεπτή και λεπτή σωματική διάπλαση, πιο ψηλή παρά κοντή, κράτησε μια φινέτσα στα τελευταία της χρόνια, μια κομψότητα που αιωρούνταν γοητευτικά ανάμεσα στη συμπεριφορά μιας ωραίας κυρία και μια άξια μεσοαστική γυναίκα».

Λογοτεχνική-ιστορική σημασία

Το πρώτο μυθιστόρημα της La Roche, που εκδόθηκε από τη Wieland το 1771, ήταν το πιο επιτυχημένο της. Ωστόσο, έγραψε πολλά άλλα μυθιστορήματα. Τα έργα της προορίζονταν να είναι ηθικά διδακτικά για τις νεαρές γυναίκες. Κάποια όπως το Schönes Bild der Reignation (1795), γράφτηκαν με φόντο τη μετα-επαναστατική περίοδο. Περαιτέρω έκφραση του παιδαγωγικού έργου του συγγραφέα «να εκπαιδεύσει και να συμβουλεύσει τις νέες γυναίκες για την τέχνη της ζωής»,  ήρθε με τη μορφή ενός περιοδικού Pomona: Für Teutschlands Töchter (Αγγλικά: Pomona: For Germany's Daughters ), το οποίο σχεδίασε η La Roche και επιμελήθηκε και το οποίο εκδόθηκε το 1783-1784.

Το έργο της ήταν αντιπροσωπευτικό της Εποχής του Διαφωτισμού και του Συναισθηματικού κινήματος ( Empfindsamkeit ) στη γερμανική λογοτεχνία και ήταν μια από τις πιο διάσημες γυναίκες συγγραφείς του 18ου αιώνα. Το πρώτο της μυθιστόρημα Geschichte des Fräuleins von Sternheim μπορεί να θεωρηθεί ως ιδρυτικό κείμενο για τη γερμανική γυναικεία λογοτεχνική παράδοση. 

Έργα

Προμετωπίδα της Fanny und Julia
  • Geschichte des Fräuleins von Sternheim. Von einer Freundin derselben aus Πρωτότυπο-Papieren und andern zuverläßigen Quellen gezogen . Hrsg. v. Christoph Martin Wieland. 2 Bände. Weidmanns Erben und Reich, Leipzig 1771 (München 2007, dtv, ISBN  978-3-423-13530-6 , Originalausgabe)
  • Der Eigensinn der Liebe und Freundschaft, eine English Erzählung, nebst einer kleinen deutschen Liebesgeschichte, aus dem Französischen . Orell, Geßner, Füßli, Ζυρίχη 1772
  • Rosaliens Briefe an ihre Freundin Mariane von St** . 3 Bände. Richter, Altenburg 1780–1781
  • Pomona für Teutschlands Töchter . Enderes, Speyer 1783-1784
  • Briefe an Lina, ein Buch für junge Frauenzimmer, die ihr Herz und ihren Verstand bilden wollen. Μπάντα 1. Lina als Mädchen . Weiß und Brede, Mannheim 1785; Gräff, Λειψία 1788
  • Neuere moralische Erzählungen . Richter, Altenburg 1786
  • Tagebuch einer Reise durch die Schweiz Richter, Altenburg 1787
  • Περιοδικό einer Reise durch Frankreich . Richter, Altenburg 1787
  • Tagebuch einer Reise durch Holland und England . Weiß und Brede, Offenbach 1788
  • Geschichte von Miß Lony und Der schöne Bund . CW Ettinger, Gotha 1789
  • Briefe über Mannheim . Orell, Geßner, Füßli, Ζυρίχη 1791
  • Lebensbeschreibung von Friderika Baldinger, von ihr selbst verfaßt. Hrsg. und mit einer Vorrede begleitet von Sophie Wittwe von La Roche . Carl Ludwig Brede, Offenbach 1791
  • Rosalie und Cleberg auf dem Lande . Weiß und Brede, Όφενμπαχ 1791
  • Erinnerungen aus meiner dritten Schweizerreise . Weiß und Brede, Offenbach 1793
  • Briefe an Lina als Mutter . 2 Bände. Gräff, Λειψία 1795-1797
  • Schönes Bild der Reignation, eine Erzählung . Gräff, Λειψία 1796
  • Erscheinungen am See Oneida, mit Kupfern . 3 Bände. Gräff, Λειψία 1798
  • Mein Schreibetisch . 2 Bände. Gräff, Λειψία 1799
  • Reise vom Offenbach nach Weimar und Schönebeck im Jahr 1799 . Gräff, Leipzig 1800 (auch als Schattenrisse abgeschiedener Stunden in Offenbach, Weimar und Schönebeck in Jahre 1799 )
  • Η Fanny und Julia, oder die Freundinnen . Gräff, Λειψία 1801
  • Liebe-Hütten . 2 Bände. Gräff, Λειψία 1804
  • Herbstage . Gräff, Λειψία 1805
  • Melusinens Sommerabende . Hrsg. von Christoph Martin Wieland. Societäts-Buch- und Kunsthandlung, Halle 1806 ( Digitalisat )

Έργα σε αγγλική μετάφραση

  • La Roche, Sophie von. Η Ιστορία της Λαίδης Σοφίας Στέρνχαϊμ. Μεταφρ. Christa Baguss Britt. Albany: State University of New York, 1991.
  • La Roche, Sophie von. Η ιστορία της λαίδης Sophie Sternheim. Εκδ. Τζέιμς Λιν. Μεταφρ. Τζόζεφ Κόλιερ. Worcester: Billing & Sons 1991. Περιέχει επιλεγμένη βιβλιογραφία.
  • La Roche, Sophie von. "Δύο αδερφές". Bitter Healing: Γερμανίδες Συγγραφείς, 1770-1830. Εκδ. Jeanine Blackwell και Susan Zantop. Lincoln: University of Nebraska Press, 1990
  • La Roche, Sophie von. Η Sophie in England , μετάφραση των αποσπασμάτων για την Αγγλία στο Journal of a Journey through Holland and England (1788), μετάφρ. Κλερ Γουίλιαμς. Λονδίνο: Jonathan Cape 1933.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου