Η Φράνκλιν είναι περισσότερο γνωστή για το έργο της σχετικά με εικόνες περίθλασης ακτίνων Χ του DNA που οδήγησε στην ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA. Τα δεδομένα της, σύμφωνα με τον Φράνσις Κρικ, ήταν «τα δεδομένα που πράγματι χρησιμοποιήθηκαν» για να διατυπωθεί η υπόθεση Γουότσον και Κρικ το 1953 σχετικά με τη δομή του DNA. Οι εικόνες περίθλασης ακτίνων Χ της Φράνκλιν που επιβεβαίωσαν την ελικοειδή δομή του DNA παρουσιάστηκαν στον Γουότσον χωρίς την έγκριση ή τη γνώση της. Αν και αυτή η εικόνα και ακριβή της ερμηνεία των δεδομένων παρείχε πολύτιμες πληροφορίες για την δομή του DNA, η επιστημονική συνεισφορά της Φράνκλιν στην ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA συχνά παραβλέπεται. Ανέκδοτα σχέδια των εγγράφων της (γραμμένα ακριβώς όταν σκόπευε να φύγει από το Βασιλικό Κολλέγιο του Λονδίνου) δείχνουν ότι είχε προσδιορίσει ανεξάρτητα την συνολική Β-μορφή της έλικας του DNA και τη θέση των φωσφορικών ομάδων στο εξωτερικό της δομής. Επιπλέον, η Φράνκλιν είπε προσωπικά στους Γουότσον και Κρικ ότι οι σκελετοί έπρεπε να είναι στο εξωτερικό, μια πληροφορία η οποία ήταν αποφασιστικής σημασίας, αφού πριν τόσο οι ίδιοι όσο και ο Λάινους Πόλινγκ είχαν δημιουργήσει ανεξάρτητα μοντέλα με τις αλυσίδες μέσα και τις βάσεις προς τα έξω. Ωστόσο, η δουλειά της δημοσιεύθηκε τρίτη στη σειρά τριών δημοσιεύσεων για DNA στο Nature, με την κύρια δημοσίευση των Γουότσον και Κρικ μόνο να υπονοεί τη συμβολή της στην υπόθεσή τους. Μετά το πέρας τμήμα της των εργασιών για το DNA, η Φράνκλιν πραγματοποίησε πρωτοποριακή εργασία σχετικά με τον ιό μωσαϊκού του καπνού και τον ιό της πολιομυελίτιδας. Πέθανε το 1958, σε ηλικία 37 ετών, από καρκίνο των ωοθηκών πέφτοντας θύμα των ραδιενεργών ακτίνων Χ, αφού δεν υπήρχε η κατάλληλη προστασία από αυτές!
Βιβλία σχετικά με τη ζωή και το έργο της:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου