Κορασόν Ακίνο

Η Κορασόν Ακίνο (Maria Corazon "Cory" Cojuangco Aquino, 25 Ιανουαρίου 1933 – 1η Αυγούστου 2009) ήταν πολιτικός από τις Φιλιππίνες και παγκοσμίως γνωστή υπερασπίστρια της δημοκρατίας, της ειρήνης και της χειραφέτησης των γυναικών. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στη χώρα της και η πρώτη γυναίκα που έγινε αρχηγός κράτους στην Ασία. Υπηρέτησε ως 11η Πρόεδρος από το 1986 ως το 1992. Αυτοαποκαλούνταν "απλή νοικοκυρά".Η Ακίνο θεωρείτο σύμβολο της δημοκρατίας όχι μόνο στη χώρα της αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Έλαβε πολλές διακρίσεις για το ρόλο της στην ανατροπή της δικτατορίας. Το περιοδικό "Τάιμ" την είχε ανακηρύξει Γυναίκα της Χρονιάς το 1986 και το 1987 ήταν υποψήφια για το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Στις Φιλιππίνες, τη στήριξή της επιδίωκαν συχνά πολιτικοί, τοπικοί αξιωματούχοι και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ακόμη και μετά την αποχώρησή της από την εξουσία. Πιστή καθολική, θεωρείτο επίσης ηθική πυξίδα για πολλούς συμπατριώτες της. Η Ακίνο υπήρξε σφοδρή επικρίτρια της προέδρου Γκλόρια Μακαπαγκάλ Αρόγιο, την οποία είχε αρχικά υποστηρίξει το 2001. Απέσυρε την υποστήριξή της και ηγήθηκε των εκκλήσεων για την παραίτησή της αφότου η πρόεδρος κατηγορήθηκε για ευρεία νοθεία στις εκλογές το Μάιο του 2004.

Ως πρόεδρος, η Ακίνα συγκέντρωσε ευρεία υποστήριξη, απελευθερώνοντας πολιτικούς κρατούμενους και ανοίγοντας το προεδρικό παλάτι έτσι ώστε ο κόσμος να δει τις υπερβολές του Μάρκος και της κάποτε ισχυρής συζύγου του Ιμέλντα. Γεννημένη στην ελίτ των γαιοκτημόνων των Φιλιππίνων, κόρη ενός ιδιοκτήτη ζαχαροφυτειών, η Ακίνο έλαβε καθολική εκπαίδευση κατ΄οίκον, αποφοίτησε το 1953 από το κολέγιο Mount Saint Vincent στη Νέα Υόρκη με πτυχίο στα Γαλλικά και τα Μαθηματικά και ένα χρόνο αργότερα εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή, επιστρέφοντας στη Μανίλα για να παντρευτεί τον Μπενίνιο Ακίνο. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1972, ο Μπενίνιο Ακίνο, που ήταν τότε γερουσιαστής, συνελήφθη από τον Μάρκος υπό καθεστώς στρατιωτικού νόμου. Πέρασε οκτώ χρόνια σε μια στρατιωτική φυλακή και η Κορασόν Ακίνο έγινε η επικεφαλής μιας οικογένειας με πέντε παιδιά.

Το 1980, ο Ακίνο αφέθηκε ελεύθερος προκειμένου να υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα επόμενα τρία χρόνια η οικογένεια έμεινε στο προάστιο Νιούτον της Βοστόνης. Ο Ακίνο επέστρεψε στη Μανίλα το 1983, αλλά πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε ενώ κατέβαινε με στρατιωτική συνοδεία από το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο. Μετά το θάνατό του οι οπαδοί του στράφηκαν προς τη χήρα του. Η Κορασόν Ακίνο έλεγε πως δεν ήταν η δολοφονία του συζύγου της, αλλά τα οκτώ, σχεδόν, χρόνια κράτησής του που είχαν τη μεγαλύτερη επίδραση πάνω της - αυτό που χαρακτήριζε ως "αφύπνισή" της. Συχνά επίσης έλεγε πως ό,τι υποστηρίζει το οφείλει στο σύζυγό της. "Ό,τι γνωρίζω, το έμαθα από τον Νινόι", έλεγε. Το Σεπτέμβριο του 1986, η Κορασόν Ακίνο μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην πρώτη επίσκεψή της στο εξωτερικό αφότου ανήλθε στην εξουσία. Εϊχε συνομιλίες με τον τότε πρόεδρο Ρόναλντ Ρέιγκαν στο Λευκό Οίκο και την επομένη εκφώνησε με μεγάλη επιτυχία μία ομιλία ενώπιον του Κογκρέσου. Ως πρόεδρος δεσμεύθηκε να διατηρήσει την ειρήνη στις Φιλιππίνες. "Όπως ήρθα στην εξουσία με ειρήνη, έτσι θα μείνει", είπε καταχειροκροτούμενη. "Πριν από τρία χρόνια είπα 'Ευχαριστώ, Αμερική, για το καταφύγιο από την καταπίεση'", είπε στους βουλευτές. "Σήμερα, λέω: ελάτε μαζί μας, Αμερική, καθώς θα οικοδομούμε ένα νέο σπίτι για τη δημοκρατία... έτσι ώστε να στέκει ως λαμπρή απόδειξη της δέσμευσης των δύο εθνών μας στην ελευθερία". Γερουσιαστές και βουλευτές, πολλοί φορώντας κίτρινες κορδέλες προς τιμήν της Κορασόν Ακίνο, διέκοψαν την ομιλία της, συνολικής διάρκειας 23 λεπτών, 11 φορές χειροκροτώντας και όταν τελείωσε την επευφήμισαν για περισσότερο από τρία λεπτά. Ανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, έπειτα από ειρηνική επανάσταση. Θάνατος Το 2008 διαγνώστηκε με καρκίνο του παχέος εντέρου. Πέθανε σε ηλικία 76 ετών την 1η Αυγούστου του 2009, από επιπλοκές της νόσου.