Αγία Νόνα

Η Αγία Νόννα, ήταν ευσεβής, αγνή, με θερμή πίστη, με διαμαντένιο χαρακτήρα. Ο σύζυγός της, Γρηγόριος, είχε πέσει στην αίρεση των Υψισταρίων, ο οποίος δεχόταν τον Ύψιστο μονοπρόσωπο και δεν πίστευε στην Τριαδικότητά του.

Η Αγία Νόννα με τις προσευχές της και την υπομονή της, επανέφερε τον σύζυγό της στο δρόμο του Θεού, ο οποίος εξελέγχθηκε σε έναν από τούς πιο λαμπρούς επισκόπους της Χριστιανικής Πίστης.Τα παιδιά της, αναδείχθηκαν σε κοσμήματα της Εκκλησίας, είχε δύο γιους τον Γρηγόριο το Θεολόγο (25 Ιανουαρίου), και τον Καισάριο (9 Μαρτίου) και μία κόρη την Γοργονία(23 Φεβρουαρίου).

Έτσι η Νόννα, αποτελεί παράδειγμα για μίμηση στις κοινωνίες, που θέλουν να αντλούν από την οικογένεια, χριστιανική τόνωση.Ο βίος και η πολιτεία της μας δίνουν την αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα: Πρώτον. Οι έγγαμες γυναίκες και οι μητέρες πρέπει να έχουν την αγία Νόννα ως πρότυπο, επειδή υπήρξε, όντως, πρότυπο συζύγου και μητέρας. Αγαπούσε τον σύζυγό της με μια αγάπη, η οποία πήγαζε από τον Θεό, ο Οποίος είναι η Αγάπη. Γι’ αυτό και η αγάπη της ήταν αυθεντική, ανιδιοτελής, χωρίς ημερομηνία λήξης. Δεν σκέφτηκε ούτε στιγμή να εγκαταλείψει τον σύζυγό της, επειδή εκείνος παρασύρθηκε στην αίρεση, αλλά μάλλον τότε τού έδειξε μεγαλύτερη αγάπη. Οπλισμένη με πίστη και υπομονή προσευχόταν με περισσότερη θέρμη στον Θεό, για να τον φωτίσει να επιστρέψει στην Ορθόδοξη πίστη, πράγμα πού τελικά έγινε. Αλλά και τα παιδιά της τα βοήθησε με την αγάπη, το φωτεινό παράδειγμα και την προσευχή της. Άλλωστε, τα παιδιά της ήσαν καρπός τής έμπονης προσευχής της. Τα απέκτησε αρκετά χρόνια μετά τον γάμο της και γι’ αυτό ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος την αποκαλούσε χαϊδευτικά Σάρρα. Προσευχόταν, λοιπόν, και παρακαλούσε τον Θεό να τής χαρίσει παιδί. Και όπως η αγία Άννα η μητέρα τού Προφήτου Σαμουήλ, στην Παλαιά Διαθήκη, Έτσι και αυτή το έταξε στον Θεό. Τού υποσχέθηκε, δηλαδή, να του αφιερώσει το παιδί πού θα τής χάριζε. Ο Θεός εισάκουσε την προσευχή της και μάλιστα τής χάρισε τρία παιδιά. Ο πρωτότοκος γιος της, ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, με θαυμάσιο ποιητικό λόγο, εξέφρασε αυτήν την λαχτάρα τής μητέρας του γιη την απόκτηση παιδιού, τις προσευχές, το τάξιμό της, καθώς και το ότι επέτυχε τού σκοπού της. Γράφει:

«Αρσενικό παιδί ποθώντας στό σπίτι της νά δή -πολλών κοινή λαχτάρα- προσεύχεται στόν Θεό παρακαλώντας νά λάχη ό,τι ποθεί. Μα ως ήταν ασυγκράτητη, προσφέρει δώρο αυτόν πού γύρευε νά λάβη ίδια θερμά προσφέροντας όσο ζητούσε. Από την προσευχή δέν βγαίνει μ’ άδεια χέρια». Και αλλού γράφει πάλι για την μητέρα του: «Ποιός καιρός καί ποιός τόπος δέν τήν είδε νά προσεύχεται; Η προσευχή ήταν η πρώτη της δουλειά μόλις έστελνε ο Θεός την καινούργια μέρα... Ήταν αφιερωμένη ολόψυχα στον Θεόν και την ευσέβειά της δεν την είχε μόνον για τον εαυτό της, αλλά και γιά νά τήν μεταδίδη στά παιδιά της». Καί γεμάτος θαυμασμό καί ευγνωμοσύνη γιά τήν μητέρα του, αναφωνεί: «Ουδέν μητρός ευσπλαγνότερον. Καί τούτο λέγω, ίνα τιμάσθαι νομοθετήσω τάς μητέρας... Τί μητρός συμπαθέστερον;». Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι και εκείνη «χρεωστούσε την ανατροφή της στους επίσης καλούς γονείς της». Εδώ βλέπουμε ότι υπάρχει μία συνέχεια. Δηλαδή, μία μεταλαμπάδευση τής αληθινής ευσέβειας από γενιά σε γενιά. Με άλλα λόγια, βλέπουμε μια αυθεντική Ορθόδοξη Χριστιανική οικογένεια, μια «κατ’ οίκον Εκκλησία», μέσα στην οποία τα παιδιά δέχονται την αληθινή πίστη και την αυθεντική αγάπη, και στην συνέχεια, με την σειρά τους, τις μεταλαμπαδεύουν στα δικά τους παιδιά. Δεύτερον. Η αγία Νόννα ήταν φίλεργη και φιλόπονη. Παρά το ότι δεν είχε οικονομικές δυσκολίες εν τούτοις εργαζόταν και έτσι γινόταν φωτεινό παράδειγμα στους γύρω της και κυρίως στα παιδιά της. Έκανε όλες τις δουλειές τού σπιτιού, φρόντιζε τα μέλη τής οικογένειάς της και παράλληλα ασχολούνταν με τη ρόκα και το αδράχτι, καθώς επίσης ύφαινε στον αργαλειό για τις δικές της ανάγκες, αλλά και για τούς φτωχούς. Ο σύζυγός της άγιος Γρηγόριος σπούδασε την νομική επιστήμη και εργαζόταν και αυτός ως ανώτερος υπάλληλος. Αλλά και ως Επίσκοπος, αργότερα, εργάσθηκε σκληρά για την προκοπή τού λογικού ποιμνίου πού τού εμπιστεύθηκε η Εκκλησία.Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στο παραπάνω ποίημά του, το αφιερωμένο στη μητέρα του, λέγει και τα εξής: «Άλλη φημίζεται γιά κόπους της μέσα στο σπίτι, άλλη γιά τήν ομορφιά, αλλά καί τήν φρονιμάδα της, άλλη γιά έργα ευσεβείας ή γι’ ασθένειες στό σώμα, ή γιά δάκρυα, γιά προσευχή, γιά περίθαλψη πτωχών. Μά η Νόννα καλοτυχίζεται γιά όλα». Η αγία Νόννα δέν είχε χρήματα ξεχωριστά από τόν σύζυγό της. Στό ευλογημένο αυτό ανδρόγυνο τά πάντα ήσαν κοινά καί ο ένας συμπαραστεκόταν στόν άλλον στά έργα τής φιλανθρωπίας. Καί οι δύο αγαπούσαν καί φρόντιζαν όσους είχαν ανάγκη, ιδιαίτερα όμως η αγία Νόννα υπήρξε προστάτης τών πτωχών καί κυρίως τών βασανισμένων γυναικών καί τών ορφανών παιδιών, γεγονός πού έκανε τόν άγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο νά πή: «Ποιός αναδείχθηκε σέ τόσο μεγάλο βαθμό προστάτης τών ορφανών καί τών χηρών; Ποιός συμπαραστάθηκε τόσο πολύ καί παρηγόρησε αληθινά τούς πενθούντας;». Στ’ αλήθεια η Νόννα «έναν πλούτο θεωρούσε ασφαλή καί αλιγόστευτο, τήν προσφορά στούς φτωχούς».

Σίγουρα, αποτελεί πρότυπο όχι μόνον για τις συζύγους και τις μητέρες, αλλά για όλες τις γυναίκες, οι οποίες καλούνται να μιμηθούν τις αρετές και την εσωτερική της ωραιότητα. Γιατί την αγία Νόννα -παρά το ότι ήταν και εξωτερικά όμορφη- αυτό πού την ενδιέφερε πραγματικά και την έκανε να ξεχωρίζει ήταν η εσωτερική της ωραιότητα και ομορφιά. «Μιά ωραιότητα εγνώριζε καί προσπαθούσε νά διατηρεί στον εαυτό της, και αυτή ήταν η ομορφιά τής ψυχής», η οποία μένει άφθαρτη στόν χρόνο, αφού συνδέεται μέ τήν αυθεντική αγάπη, η οποία είναι «συνομήλικη με τούς αιώνες». Η Αγία Νόννα απεβίωσε ειρηνικά (πιθανώς το 374 μ.Χ.). Εορτάζει 5 Αυγούστου.

Απολυτίκιο Νόννῃ θανούσῃ τῇ καλῇ καλὸς γόνος, Καλὸν δίδωσιν ἐντάφιον τοὺς λόγους.