Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Αύγουστο του 1912 (ή 1917). Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρουκαι στο Ελληνικό Ωδείο. Το 1932 εμφανίστηκε για πρώτη φορά με το Εθνικό Θέατρο στον «Έμπορο της Βενετίας» του Σαίξπηρ και συνέχισε στο ίδιο θέατρο (1932-1943), (1950-1951) και από το (1955 μέχρι το 1980). Το 1939 υποδύθηκε το ρόλο της Οφηλίας στην παράσταση του Άμλετ του Σαίξπηρ στην Αγγλία και στη συνέχεια επέστρεψε με ελληνικούς θιάσους στην Ελλάδα.
Ερμήνευσε τους βασικότερους ρόλους σε πλείστα θεατρικά έργα όπως κατά σειρά: "Θυσία του Αβραάμ", "Φυντανάκι", "Βασιλιάς Ληρ", "Ταπεινοί και καταφρονεμένοι", "Φάουστ", "Γλάρος", "Ρωμαίος και Ιουλιέτα", "Πειρασμός", "Άμλετ", "Καίσαρ και Κλεοπάτρα", "Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" κ.ά.
Συνεργάσθηκε επίσης ως συνθιασάρχης με τους Παππά, Δενδραμή, Βεάκη, Μαίρη Αρώνη και Δημήτρη Χορν. Επίσης στα θέατρα «Κοτοπούλη» και «Μουσούρη». Με τη Βάσω Μανωλίδου συνεργάστηκαν επίσης πολλοί σκηνοθέτες όπως ο Aλέξης Σολωμός, ο Tάκης Mουζενίδης, ο Μιχάλης Κακογιάννης, ο Αλέξης Μινωτής. Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Έξω φτώχεια του Δημ. Γαζιάδη (1932) και Tο σταυροδρόμι του πεπρωμένου του Tζ. Mπερνούτσιο (1954).
Πραγματοποίησε καλλιτεχνικές περιοδείες στην Κωνσταντινούπολη, την Αίγυπτο και την Κύπρο. Ήταν ξαδέρφη της Mαίρης Aρώνη. Της απονεμήθηκε ο Xρυσός Σταυρός Eποποιίας και ο Tαξιάρχης του Tάγματος του Φοίνικος.
Η Βάσω Μανωλίδου μιλούσε επίσης γαλλικά και αγγλικά και ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Φαλήρου. Πέθανε στις 11 Αυγούστου του 2004 και κηδεύτηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Η Βάσω Μανωλίδου θεωρούταν η τελευταία από τους μεγάλους του ελληνικού θεάτρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου