Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Η Ελληνίδα που έτρεχε σε αγώνες μοτοσυκλέτας. Όλγα Κέβελος, η ηρωίδα του πολέμου που έφτιαχνε χειροβομβίδες και μετέφερε μαούνες με πυρομαχικά .

Η Όλγα Κέβελος γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 1923 στο Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας. Ο πατέρας της ήταν Έλληνας και η μητέρα της Αγγλίδα. Το 1943, σε ηλικία 19 ετών, η Κέβελος ήταν μία απ’ τις πάμπολλες εθελόντριες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε περάσει ένα διάστημα φτιάχνοντας χειροβομβίδες στο εργαστήριο του Ουίλιαμ Μιλς και μετά έκανε μια στάση στο Βασιλικό Παρατηρητήριο, όπου έκανε δουλειές γραφείου. Αλλά η Κέβελος ήταν μια περιπετειώδης ψυχή και ήθελε πιο ενεργή συμμετοχή. 
Γι’ αυτό εντάχθηκε σε μια ομάδα γυναικών που μετέφεραν με μαούνες πυρομαχικά και άλλα εφόδια, κατά μήκος του καναλιού του Grand Union, από το Λονδίνο στο Μπέρμιγχαμ. Τα κριτήρια για τη δουλειά δεν ήταν πολύ απαιτητικά, αλλά συγκεκριμένα. Δεν ζητούσαν γνώσεις κωπηλασίας, αλλά ένα εύρωστο και ρωμαλέο σώμα.
 Η δουλειά ήταν φοβερά κουραστική. «Δουλεύαμε 18 με 20 ώρες τη μέρα και δεν σταματούσαμε καθόλου», έλεγε η ίδια. Το κρύο ήταν τσουχτερό και οι μαούνες ήταν συχνά καλυμμένες με πάγο. «Ζούσαμε μόνο με γάλα, ψωμί και φυστικοβούτυρο. Πεινούσα συνέχεια». Οι περισσότερες γυναίκες της ομάδας ήταν από ευκατάστατες οικογένειες και δεν είχαν βρεθεί ποτέ αντιμέτωπες με τέτοιες αντίξοες συνθήκες. Αλλά καμία δεν παραπονέθηκε ποτέ. Μέσα στη δίνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι γυναίκες απέκτησαν «πρωτόγνωρη ελευθερία, που κανονικά δεν θα είχαμε μέχρι να παντρευτούμε», είπε η Κέβελος.
Μετά το τέλος του πολέμου, η Κέβελος πήρε υποτροφία, για να σπουδάσει στο Παρίσι. Εκμεταλλεύτηκε τη «φοιτητική ζωή» για να ταξιδέψει σε όλη την Ευρώπη. Όταν γύρισε στην Αγγλία, άνοιξε δικό της γραφείο ταξιδίων. Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, ήταν μία καταξιωμένη επιχειρηματίας, αλλά συνέχισε να κυνηγά την περιπέτεια με κάθε τρόπο. Ο φίλος της, την εποχή εκείνη, ασχολούνταν με αγώνες μοτοσικλέτας και η Κέβελος δεν δίστασε ούτε στιγμή να καβαλήσει τη μηχανή. Ήταν γεννημένη αθλήτρια. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα η πρωτάρα οδηγός έγινε επαγγελματίας. Χορηγός της ήταν η εταιρεία Τζέιμς Μοτορσάικλ.
 Όταν πήρε για πρώτη φορά μέρος σε αγώνες, στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας, είχε ένα ατύχημα και έσπασε τον καρπό και τον αστράγαλό της. Δεν πτοήθηκε καθόλου. Γύρισε στην Αγγλία με τη μηχανή της και τα τραυματισμένα μέλη στο γύψο. Το 1949 κέρδισε το πρώτο χρυσό μετάλλιο της καριέρας της, σε αγώνες στην Ουαλία. Το 1953 κέρδισε το δεύτερο. Πήρε μέρος και σε αγώνες αυτοκινήτων οδηγώντας ένα Kieft Mk1. Μέχρι να αποσυρθεί το 1970, η Κέβελος είχε γίνει φίρμα. Την κυνηγούσαν όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές μηχανών της Βρετανίας, της Ιταλίας, ακόμα και της Τσεχοσλοβακίας. OlgaKevelos2 Πέθανε το 2009, στις 28 Οκτωβρίου.
 Στα 85 χρόνια της ζωής της, σπούδασε μεταλλουργία, κατασκεύασε χειροβομβίδες, έγινε «βαρκάρισσα» του Δευτέρου Παγκοσμίου, ταξίδεψε, έγινε επιχειρηματίας και κέρδισε χρυσά μετάλλια στον μηχανοκίνητο αθλητισμό…...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου