Στην Αιγυπτιακή μυθολογία, η Σατέτ (επίσης Σάτις, Σατζίτ, Σάτες, και Σάτι) ήταν η θεοποίηση των πλημμυρών του Νείλου. Η λατρεία της ξεκίνησε από την αρχαία Αιγυπτιακή πόλη Σουενέτ, που σήμερα λέγεται Ασσουάν στην νοτιότερη άκρη της Αιγύπτου. Το όνομά της σημαίνει αυτή που πετάει μπροστά που αναφέρεται στην ετήσια πλημμύρα του ποταμού. Στην αρχή ήταν θεότητα του πολέμου, του κυνηγιού, και της γονιμότητας, που θεωρούνταν μητέρα της θεάς Ανουκέτ. Ήταν επίσης προστάτης της νότιας Αιγύπτου.
Ένας από τους τίτλους της ήταν Αυτή που τρέχει σαν βέλος, που θεωρείται ότι αναφέρεται στο ρεύμα του ποταμού, και τα σύμβολά της ήταν το βέλος και το τρεχούμενο ποτάμι. Η Σασέτ απεικονίζεται σαν γυναίκα που φοράει κωνικό στέμμα της Άνω Αιγύπτου Χεντ-ζέτ, με κέρατα γαζέλας ή αντιλόπης, ή σαν αντιλόπη, γρήγορο ζώο που ζει στις όχθες του ποταμού στο νότιο μέρος τα Αρχαίας Αιγύπτου. Επίσης απεικονίζεται με τόξο και βέλη.
Άλλες ερμηνείες υποστηρίζουν ότι ο πρωταρχικός της ρόλος είναι θεά του πολέμου, φύλακας των νότιων (με τη Νουβία) συνόρων της Αιγύπτου, και να σκοτώνει τους εχθρούς του Φαραώ με τα βέλη της.
Συχνά απεικονίζεται επίσης να κρατά το ανκχ, λόγω του σχέσης της με τα νερά του Νείλου που είναι ζωογόνα. Συνεπώς, η Σασέτ είχε και το ρόλο θεάς της γονιμότητας, εκπληρώνοντας έτσι τις επιθυμίες αυτών που αναζητούσαν την αγάπη. Η Σασέτ επίσης περιγράφεται να προσφέρει βάζα νερό για εξαγνισμό.
Αργότερα θεωρείται σαν μία από τις συζύγους του Κνουμ, το θεό που ταυτίζεται με τον φύλακα των πηγών του Νείλου, με τον οποίο λατρευόταν στην Ελεφαντίνη, τον πρώτο νομό της Αιγύπτου, και όντως το κέντρο της λατρείας της ήταν κοντά εκεί, στο Σαχάλ, ένα άλλο νησί του Νείλου.
Παιδί της Σασέτ ήταν η Ανουκέτ, και η ίδια θεότητα του Νείλου, που ήταν το τρίτο μέλος της Τριάδα της Ελεφαντίνης.
Η Σατέτ επίσης συνδέεται με το Μάτι του Ρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου