H Παπακωνσταντίνου καλλιεργεί στα έργα της έναν αφηρημένο εξπρεσιονισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στον αυθορμητισμό της έκφρασης, όπου η πραγματικότητα παραμορφώνεται με σκοπό να υποδηλώσει τα συναισθήματα και την ατομικότητα της καλλιτέχνιδας. Έργα της υπάρχουν στο Λευκό Οίκο των Η.Π.Α., στο Μουσείο της πόλης Βρότσλαβ της Πολωνίας, στην Ακαδημία Salgo – Magiore της Ιταλίας, στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές και δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το έργο της Μαίρης Παπακωνσταντίνου έχει αναγνωριστεί διεθνώς και έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις, όπως με το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Τεχνών, Γραμμάτων και Επιστημών της Ιταλίας (Academia Italia delle Arti, delle Lettere e le Science) το 1978, το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Ζωγράφων – Γλυπτριών – Χαρακτριών (Παρίσι, 1969), το Γκραν Πρι ντε Μπεντόρ (Κορσική, 1970), το Δίπλωμα της Διεθνούς Ένωσης Καλών Τεχνών Μόντε Κάρλο κ. ά. Το 1990, τιμήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση με το Βραβείο των Γυναικών της Ευρώπης (Prix des Femmes d’ Europe). Eίναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Καλών Τεχνών (I.A.G.).
Το έτος 2007 και στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 170 χρόνια από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Ιατρικής Σχολής (1837), πραγματοποιήθηκε έκθεση της Μαίρης Παπακωνσταντίνου με 31 γλυπτά της και με θέμα «Μητρότης». Το Μάρτιο του 2009, οργανώθηκε έκθεση της γλύπτριας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, με 21 έργα της από μάρμαρο και με θέμα «Η αρπαγή της Ευρώπης», που διηγούνταν την ερωτική ιστορία της Ευρώπης και του Δία.
Ανάμεσα στα έργα υπαίθριας γλυπτικής της Μαίρης Παπακωνσταντίνου, που κοσμούν δημόσιους χώρους στην Αθήνα, περιλαμβάνονται:
- «Στην Ελληνίδα Γυναίκα» (1998, Αθήνα – Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας, έναντι Πύργου Αθηνών).
- «Γυναίκα μετά το μόχθο» (2000, Αθήνα – Πλατεία Μαβίλη).
- Προτομή Γρηγορίου Ξενόπουλου (2000, Αθήνα – Πάρκο Ελλήνων Λογοτεχνών, Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων).
- Προτομή Ιωάννη Χατζηπατέρα (2000, Αθήνα – Οδός Χατζηγιάννη Μέξη).
- «Ο Φαέθων με το άρμα του» (Αθήνα – Περιστέρι).
- Ανδριάντας Αθανασίου Διάκου (2010, Αθήνα - Πλατεία Αγίου Βασιλείου στο Δήμο Αγίου Δημητρίου, Μπραχάμι).
- «Ο Όμηρος» (Χίος, Πλατεία Δημαρχείου).
- «Ολυμπιονίκης Χρήστος Μάντικας» (Χίος, Στάδιο).
- Ο Στρατιώτης του 1912» (Χίος, Θυμιανά).
- Προτομή Κωνσταντίνου Άμαντου (1874 – 1960), βυζαντινολόγου και ακαδημαϊκού (2004, Ζυφιά της Χίου).
- Ανδριάντας Ιωάννη Διαμ. Πατέρα (1770 – 1840), εθνικού ευεργέτη (Χίος).
- «Η Δόξα» (Πόρος, Γαλατάς).
- «Κίτσος Τζαβέλας» (Σούλι, Παραμυθιά).
Πηγές
- Στέλιος Λυδάκης: «Οι Έλληνες Γλύπτες: Η νεοελληνική γλυπτική: ιστορία – τυπολογία – λεξικό γλυπτών», τόμος 5ος, σελ. 422 – 424, Εκδοτικός οίκος «ΜΕΛΙΣΣΑ», Αθήνα, 1981.
- Ζέττα Αντωνοπούλου: «Τα γλυπτά της Αθήνας: Υπαίθρια Γλυπτική 1834 – 2004», σελ. 176, 180, 186, 188 & 205, 1η έκδοση, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα, 2003.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου