Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021

Σίρλεϊ Τζάκσον


 

Η Σίρλεϊ Χ. Τζάκσον (Shirley Hardie Jackson, 14 Δεκεμβρίου 1916 – 8 Αυγούστου 1965) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας.

Είναι γνωστή για το διήγημα «Το Λαχείο» (1948), το οποίο αποκαλύπτει ένα σκοτεινό μυστικό σε ένα αμερικανικό χωριό, και για Το Haunting of Hill House (1959), το οποίο θεωρείται ως μία από τις καλύτερες ιστορίες φαντασμάτων που γράφτηκαν ποτέ.

 Βιογραφία

Αν και η Τζάκσον ισχυριζόταν ότι είχε γεννηθεί το 1919, ώστε να εμφανίζεται νεότερη από τον σύζυγό της, τα έγγραφα φανερώνουν ότι γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο τον Δεκέμβριο του 1916. Γονείς της ήταν οι Λέσλι και Τζεραλντίν Τζάκσον, που ζούσαν στο καλό προάστιο Μπέρλινγκεϊμ, το οποίο η συγγραφέας αναφέρει στο πρώτο της μυθιστόρημα, το The Road Through the Wall (1948). Η σχέση της με τη μητέρα της, η οποία μπορούσε να ανιχνεύσει στους προγόνους της τον ήρωα της Επαναστάσεως στρατηγό Ναθαναήλ Γκρην, ήταν δύσκολη και από παιδί περνούσε πολύ χρόνο γράφοντας, προς μεγάλη στενοχώρια της μητέρας της. Το βάρος της ως έφηβης παρουσίαζε αυξομειώσεις, γεγονός που της προκαλούσε έλλειψη αυτοπεποίθησης. Μετά τη μετακόμιση της οικογένειας στο Ρότσεστερ (Νέα Υόρκη), η Σίρλεϊ φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ. Δεν ήταν ευχαριστημένη από τα μαθήματά της εκεί και οι καθηγητές της συχνά έκριναν αυστηρά τα γραπτά της. Μετεγγράφηκε έτσι στο Πανεπιστήμιο του Σύρακιουζ, όπου ευδοκίμησε δημιουργικά και κοινωνικά. Ως φοιτήτρια εκεί, ασχολήθηκε με το φοιτητικό λογοτεχνικό περιοδικό, κάτι που έφερε και τη γνωριμία με τον μελλοντικό της σύζυγο, τον Στάνλεϋ Έντγκαρ Χάυμαν(Stanley Edgar Hyman, 1919-1970), μετέπειτα αξιόλογο κριτικό της λογοτεχνίας.

Μετά τον γάμο τους και σύντομες διαμονές στη Νέα Υόρκη και το Γουέστπορτ του Κονέκτικατ, εγκαταστάθηκαν στο χωριό Νορθ Μπένινγκτον του Βερμόντ, όπου ο Χάυμαν έγινε καθηγητής στο τοπικό κολέγιο, ενώ η Τζάκσον συνέχισε να εκδίδει μυθιστορήματα και διηγήματα. Για τον τόμο των Stanley J. Kunitz και Howard Haycraft Twentieth Century Authors (1954), έγραψε:

Αντιπαθώ πολύ το να γράφω για τον εαυτό μου ή για το έργο μου, και όταν πιέζομαι για αυτοβιογραφικό υλικό μπορώ να δώσω μόνο μια γυμνή χρονολογική παράθεση... ...Πέρασα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου μέχρι την ενηλικίωση στην Καλιφόρνια. Παντρεύτηκα το 1940 τον Στάνλεϋ Έντγκαρ Χάυμαν, κριτικό και νομισματολόγο, και ζούμε στο Βερμόντ, σε μια ήσυχη αγροτική κοινότητα με ωραίο τοπίο και επαρκώς μακριά από τη ζωή της πόλης. Οι κυριότερες εξαγωγές μας είναι βιβλία και παιδιά, τα οποία παράγουμε σε αφθονία. Τα παιδιά μας είναι ο Λώρενς, η Τζοάν, η Σάρα και ο Μπάρυ. Τα βιβλία μου περιλαμβάνουν τρία μυθιστορήματα, τα The Road Through the Wall, Hangsaman, The Bird's Nest, και μία συλλογή διηγημάτων, την The Lottery. Το Life Among the Savages είναι ένα ασεβές υπόμνημα των παιδιών μου.

Η Τζάκσον και ο σύζυγός της ήταν γνωστοί ως φιλόξενοι και καθόλου βαρετοί οικοδεσπότες, που συναναστρέφονταν με λογοτεχνικά ταλέντα, όπως ο Ραλφ Έλισον. Αμφότεροι ήταν ενθουσιώδεις αναγνώστες και η βιβλιοθήκη τους είχε περισσότερα από 100.000 τόμους. Τα 4 παιδιά τους θα ακολουθούσαν τη δική τους πορεία προς τη λογοτεχνική αναγνώριση, ως ήρωες στα διηγήματα της μητέρας τους.

Θάνατος

Το 1965 η Τζάκσον πέθανε στον ύπνο της, στο σπίτι της στο Νορθ Μπένινγκτον, από καρδιακή ανεπάρκεια σε ηλικία 48 ετών. Την εποχή του θανάτου της ήταν υπέρβαρη και βαριά καπνίστρια. Είχε υποφέρει σε όλη τη ζωή της από διάφορες νευρώσεις και ψυχοσωματικές ασθένειες, που μαζί με τα διάφορα συνταγογραφούμενα φάρμακα για την αντιμετώπισή τους, ίσως συνετέλεσαν στα καρδιακά της προβλήματα και στον πρόωρο θάνατό της.

Ελληνικές μεταφράσεις

  • Ζούσαμε πάντα σ' ένα κάστρο (We Have Always Lived in the Castle), μετάφρ. Βάσια Τζανακάρη, εκδ. «Μεταίχμιο», Αθήνα 2016, 248 σελ., ISBN 978-618-03-0616-3

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου