Ευανθία Μπέλλου - Γκινοπούλου

 Πηγή:http://www.epoxi.gr/persons50.htm

Η Ευανθία γεννήθηκε στα 1884. Από μικρή έδειξε την έκτακτη ευφυία της – αλλά και την φρονιμάδα και την καλοσύνη της. Παρ' όλη τη φυσική συστολή της δεν απέφυγε την κοινωνικότητα. Αντίθετα, ήταν προσιτή, προσηνής και δραστήρια. «Η Δημαρχοπούλα»! Στο Σχολαρχείο είχε Σχολάρχη -Ελληνοδιδάσκαλο τον εγκρατή φιλόλογο και συγγραφέα της δίτομης «Ιστορίας των Αιτωλών» (1863) Θεόδωρο Α. Χαβέλλα, θείο του μετέπειτα σοφού Γυμνασιάρχου Ευθυμίου Γ. Χαβέλλα. Στα 1898 η Ευανθία είχε μια έκτακτη εμπειρία. Ο Σύλλογος Κυριών «Εργάνη Αθηνά»* οργάνωσε στο Αγρίνιο Φεμινιστικό Συνέδριο και Έκθεση γυναικείας λαϊκής Τέχνης. Στην έκθεση συνέρρευσε πλήθος κόσμου απ' όλη την Ελλάδα - ακόμα και από το Εξωτερικό. Την επισκέφθηκε και η βασιλική οικογένεια. Και οι μεν Βασιλείς κατέλυσαν στο σπίτι του Αναστασίου Παναγοπούλου (πατέρα του μετέπειτα Δημάρχου Ανδρέα Παναγοπούλου!, ενώ η συνοδεία του Βασιλιά και της Βασίλισσας κατέλυσε στο σπίτι του Λεωνίδα Παπαφώτη. Προσήλθε και η «Πριγκήπισσα» Ευγενία από το Εξωτερικό - ένας περίεργος τύπος, που υποστήριζε ότι ήταν απόγονος των Παλαιολόγων. Η Ευγενία εγκαταστάθηκε στο σπίτι του άλλοτε δημάρχου Μιχαήλ Μπέλλου. Όπως και να 'χει το πράγμα, η φιλοξενία μιας «πριγκήπισσας» πρέπει να επλούτισε την ψυχή της Ευανθίας με έκτακτους κραδασμούς και λεπτές συγκινήσεις και ιστορικές εξιδανικεύσεις! Στα 1908 (24 χρονών-πάνω στο άνθισμα της!) η Ευανθία παντρεύεται. Σύζυγός της ο Νικόλαος Γκινόπουλος, λαμπρός φιλόλογος και ιστορικός από το Άργος. Τον συναντάμε Γυμνασιάρχη στην Αθήνα. Ο πρόωρος θάνατός του (1914) ανέκοψε μια πολύ τρυφερή και δημιουργική σχέση.

Μετά το θάνατο του συζύγου της η Ευανθία εγκαθίσταται οριστικά στην πρωτεύουσα. Τώρα πια αρχίζει να φεγγοβολεί η θερμή ανθρωπιστική της ύπαρξη. Η λεπτή και ευαίσθητη ψυχή της γίνεται ο κατάλληλος δέκτης για όλα εκείνα τα κύματα του διάχυτου και ανεκδήλωτου κοινωνικού πόνου. Και πρώτα πρώτα με το ξέσπασμα του Α' παγκοσμίου πολέμου γίνεται εθελόντρια αδελφή. Τρέχει παντού, από νοσοκομείο σε νοσοκομείο, να περιθάλψει, να ενισχύσει, να ενθαρρύνει. Είναι άγγελος παρηγοριάς και ελπίδας. Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή το ενδιαφέρον της στρέφεται στους άστεγους αδελφούς της. αναζητεί τα παιδάκια, τα ορφανά, τα χλωμά, τα γυμνητεύοντα για να τα προστατεύσει Προς το σκοπό αυτό πρωτοστατεί στην ίδρυση του «Ορφανοτροφείου Εθνικής Στέγης» Νέας Σμύρνης. Με συνεχείς προσπάθειες ενθαρρύνει την ίδρυση παιδικών δικαστηρίων - ειδικών να λειτουργούν περισσότερο ως παιδαγωγικά και ψυχοθεραπευτικά κέντρα. Επίσης προεδρεύει του Συμβουλίου της «Εταιρείας Προστασίας ανηλίκων». Όπως Βλέπουμε, γίνεται η μάνα του ορφανού και αδικημένου παιδιού.

Τέλος, γίνεται εκπρόσωπος ενός υγιούς φεμινισμού. Συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιο του «Συνδέσμου για τα δικαιώματα της γυναίκας» (παροχή ψήφου) και παρέχει τη δυνατότητα σε πολλές Ελληνίδες να συμμετάσχουν υπεύθυνα σε έργα κοινής ωφελείας. Η δράση της Ευανθίας Γκινοπούλου δεν πέρασε απαρατήρητη από την Πολιτεία. Η Ακαδημία Αθηνών την εβράβευσε με το βραβείο των καλών έργων και ο Βασιλιάς Παύλος της απένειμε τον χρυσό Σταυρό του Τάγματος της ευποιίας! Η ηρωίδα μας ανεπαύθη εν ειρήνη το 1956 έτος από Χριστού…

Το άρθρο του κ. Κ. Τριανταφυλλίδη πρωτοδημοσιεύτηκε στη "Ρίζα" τεύχος 69, σελίδες 10-11