Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Πέμπτη 15 Ιουλίου 2021

Μαριάμ Ασλαμαζιάν, 14 Ιουλίου 2021

Η Μαριάμ Αρσάκι Ασλαμαζιάν (Μπας-Σιράκ, Ρωσική Αυτοκρατορία, 1907- Μόσχα, Ρωσία, 2006) ήταν σημαντική Αρμένισσα ζωγράφος και σκηνογράφος. Συγκαταλέγεται στην πρώτη γενιά Αρμενίων καλλιτεχνών που έδρασαν κατά τη σοβιετική περίοδο.


 Η Ασλαμαζιάν γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου/2 Νοεμβρίου του 1907 στον οικισμό Μπας-Σιράκ του Καρς και αργότερα εγκαταστάθηκε στο Γκιουμρί της σημερινής Αρμενίας (το οποίο εκείνη την εποχή υπαγόταν στη Ρωσική Αυτοκρατορία).

Ήταν κόρη πολύτεκνης οικογένειας και έλαβε σημαντική καλλιτεχνική παιδεία φοιτώντας αρχικά σε καλλιτεχνικό σχολείο του Γκιουμρί, έπειτα στην Τεχνική Σχολή Βιομηχανικής Τέχνης του Γερεβάν και αργότερα στη Μόσχα και το Λένινγκραντ όπου είχε ως καθηγητές - μεταξύ άλλων - τον Κουζμά Πετρόφ - Βόντκιν, τη Ναντιέζντα Ου­νταλ­τσόβα, τον Αλεξάντερ Ντρέβιν και τον Αλεξάντερ Σαβίνοφ[3]. Το ζωγραφικό της έργο περιλαμβάνει προσωπογραφίες, τοπία και απεικονίσεις νεκρής φύσης και αναφέρεται ως χαρακτηριστικό παράδειγμα της λεγόμενης αρμενικής σχολής. Επιπλέον, ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία και την κεραμική.

Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, η Ασλαμαζιάν τιμήθηκε με διάφορα βραβεία, καθώς και με διακρίσεις σε διαγωνισμούς: μεταξύ άλλων, κέρδισε το 1941 το πρώτο βραβείο της Ένωσης Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ για πίνακά της, το 1944 έλαβε στρατιωτικό μετάλλιο για πίνακα αφιερωμένο στους πολεμιστές του Ανατολικού Μετώπου, το 1965 ανακηρύχθηκε Καλλιτέχνιδα του Λαού της ΣΣΔ Αρμενίας και το 1990 έλαβε τον αντίστοιχο τίτλο της Καλλιτέχνιδας του Λαού της ΕΣΣΔ. Επιπλέον, τιμήθηκε από το ινδικό κράτος με το Βραβείο Νεχρού (1972), από την Αίγυπτο με το βραβείο Νάσσερ και από τη Ρωσική Ομοσπονδία το 1998 με το Βραβείο της Φιλίας. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε Μόσχα, Νέα Υόρκη, Παρίσι, Λονδίνο, Κάιρο κ.ά. Μερικοί χαρακτηριστικοί πίνακές της είναι οι «Η επιστροφή του ήρωα» (1941), «Μητέρα-Ηρωίδα» (1949), «Αρμενική νεκρή φύση» (1955), «Ο ανθισμένος κόκκινος κάκτος» (1957) και «Είμαι εβδομήντα ετών» (1980).

Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής της εξέδωσε την αυτοβιογραφία της. Απεβίωσε στη Μόσχα στις 16 Ιουλίου του 2006 και η σορός της μεταφέρθηκε στο Γερεβάν, όπου και ετάφη στο Πάνθεον του Κομιτάς. Έργα της Ασλαμαζιάν βρίσκονται σε διάφορα μουσεία τέχνης της Αρμενίας, της Ρωσίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ινδίας κ.ά. Παράλληλα, στο Γκιουμρί λειτουργεί από το 1987 μουσείο τέχνης αφιερωμένο στο καλλιτεχνικό έργο της ιδίας, αλλά και της αδελφής της και επίσης ζωγράφου, Γε­ρα­νου­ή Α­σλα­μα­ζιάν(1910-1998).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου