Η Nakano Takeko (中 野 竹子, Απρίλιος 1847 - 16 Οκτωβρίου 1868) ήταν γιαπωνέζα γυναίκα πολεμίστρια του τομέα Aizu , η οποία πολέμησε και πέθανε κατά τη διάρκεια του πολέμου Boshin . Κατά τη μάχη του Aizu , πολεμούσε με ένα naginata (ένα ιαπωνικό polearm ) και ήταν ηγέτης ενός ad hoc σώματος γυναικών μαχητών που πολέμησαν στη μάχη ανεξάρτητα.
Γεννημένη στο Edo ,η Nakano Takeko ήταν η πρωτότοκη κόρη του Nakano Heinai (1810-1878), αξιωματούχου του Aizu και του Nakano Kōko (1825-1872), κόρης του Oinuma Kinai , σαμουράι στην υπηρεσία του Toda του τομέα Ashikaga . Είχε έναν μικρότερο αδελφό και αδελφή: τη Nakano Toyoki και τον Nakano Yūko (1853-1931). Η κατοικία τους βρισκόταν στο Beidai Ninocho, στις συνοικίες του Tamogami Hyogo, έναν μακρινό συγγενή του πατέρα της. Ήταν όμορφη, καλά μορφωμένη και προερχόταν από μια ισχυρή οικογένεια σαμουράι.
Από το 1853 έως το 1863, έλαβε μια αυστηρή και πλήρη εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες, στις λογοτεχνικές τέχνες για τους Κινέζους κλασικούς Κομφουκιανούς και στην καλλιγραφία, και υιοθετήθηκε από τον δικό της δάσκαλο, Akaoka Daisuke , ο οποίος ήταν επίσης ο διάσημος εκπαιδευτής του Matsudaira Teru , υιοθετή μικρότερη αδερφή της Ματσουδάιρα Καταμόρι , νταϊμί του Αϊζού . Δίδασκε μαθητές μικρότερους από αυτήν, όπως η αδελφή της, η οποία επίσης φοιτούσε στο σχολείο. Της άρεσε να διαβάσει τις πολλές ιστορίες για ιαπωνικές γυναίκες πολεμιστές, στρατηγούς και αυτοκράτειρες, αλλά ο θρύλος του Tomoe Gozen την επηρέασε βαθιά. Από την παιδική ηλικία, απαγγέλλει το Ogura Hyakunin isshu .Η πιστοποίηση του Nakano ( menkyo ) ήταν στο Hasso-Shoken, ένας κλάδος της κύριας παράδοσης Itto-ryu . Με αυτήν την επίσημη αναγνώριση της ικανότητάς της, βρήκε απασχόληση στο κτήμα Itakura, άρχοντας του Niwase , δευτερεύον τομέα στο σημερινό νομό Οκαγιάμα . Δίδαξε ναγκινάτα στη γυναίκα του άρχοντα και την υπηρέτησε ως γραμματέας της. Άφησε αυτή τη θέση το 1863, όταν υιοθετήθηκε από τον αφέντη της, ο οποίος είχε μεταφερθεί στην Οζάκα για δουλειά του τομέα Aizu και είχε αναπτύξει δυνάμεις στο Κιότο για καθήκοντα ασφαλείας. Προσπάθησε να την κάνει να παντρευτεί τον ανιψιό του, αλλά αφού το έθνος συγκλονίστηκε από την κοινωνική αναταραχή, αρνήθηκε και επανενώθηκε με την οικογένεια της Έντο.
Αφού συνεργάστηκε με τον θετό πατέρα ως εκπαιδευτή πολεμικών τεχνών κατά τη δεκαετία του εξήντα του δέκατου ένατου αιώνα, η Nakano βρέθηκε στην περιοχή του Aizu για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 1868. Κατά τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες, δίδαξε ναγκινάτα σε γυναίκες και παιδιά στο Aizuwakamatsu κάστρο , καθώς και να καταγράψετε τους ταξιδιώτες του γυναικείου λουτρού.
Ο εμφύλιος πόλεμος
Η πολεμική φιγούρα της Nakano συνδέεται με την εποχή του πολέμου Boshin , η οποία είδε δύο φατρίες να αντιτίθενται σε μια εμφύλια σύγκρουση: οι πιστοί υποστηρικτές του Tokugawa shogunate εναντίον των υποστηρικτών για την αποκατάσταση του αυτοκράτορα Meiji .
Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, η Nakano Takeko εργάστηκε για την υπεράσπιση του shōgun Tokugawa Yoshinobu και συμμετείχε στη μάχη του Aizu , στην οποία διακρίθηκε πολεμώντας ενάντια σε ένα λευκό όπλο, κραδάζοντας μια ναγκίνατα. Σε σύγκρουση με τις συντριπτικές αυτοκρατορικές δυνάμεις , μαζί με τη μητέρα και την αδερφή της, ήταν επικεφαλής ενός ad hoc σώματος γυναικών πολεμιστών.
Το Jōshitai ( Army 隊, Girls 'Army ) δημιουργήθηκε από αυτές τις γυναίκες:
- Η αρχηγός της ομάδας, Nakano Takeko. Εκείνη την εποχή ήταν 21 ετών.
- Η μητέρα και η αδερφή του Takeko, ο Κούκο και ο Γιούκο. Εκείνη την εποχή η Kouko ήταν στα 40 της και η Yūko ήταν 16 ετών.
- Η Hirata Kochō και η μικρότερη αδελφή Hirata Yoshi.
- Η Yoda Kikuko και η μητέρα ή η μεγαλύτερη αδελφή Yoda Mariko.
- Η διάσημη γυναίκα πολεμιστής, Yamamoto Yaeko .
- Okamura Sakiko και μεγαλύτερη αδελφή Okamura Makiko.
- Μια ανώνυμη γυναίκα που ήταν παλλακίδα του Watashi.
- Jinbo Yukiko , μια γυναίκα που διατηρεί την οικογένεια Aizu.
- Οι μαθητές του Monna naginata dojo: Monna Rieko, Saigo Tomiko και Nagai Sadako.
- Η μικρότερη αδερφή της Χαρά Γκορά.
- Kawahara Asako και Koike Chiyoku.
Μέσα από βροχή και χιονόνερο, οι γυναίκες πήγαν στη μάχη. Πολέμησαν αυτόνομα και ανεξάρτητα, καθώς οι αρχαίοι αξιωματούχοι του Aizu, ιδίως ο Kayano Gonbei , δεν τους επέτρεψαν να πολεμήσουν, επίσημα, ως μέρος του στρατού κυριαρχίας. Αυτή η μονάδα δόθηκε αργότερα αναδρομικά το όνομα ενός γυναικείου στρατού (娘子 隊Jōshitai ; ). Ήταν Furuya Sakuzaemon , ο διοικητής των στρατευμάτων Aizu, ο οποίος της χαρακτηρίζεται ως ο ηγέτης των γυναικών πολεμιστή την ημέρα πριν από το θάνατό της.
Θάνατος
Νωρίς το πρωί, στη γέφυρα Yanagi στην περιοχή Nishibata, Fukushima , η Nakano εξαπέλυσε μια κατηγορία εναντίον των στρατευμάτων του Ιαπωνικού Αυτοκρατορικού Στρατού του Τομέα του akigaki, με διοικητή έναν Shaguma και οπλισμένο με πυροβόλα όπλα. Όταν τα αυτοκρατορικά στρατεύματα συνειδητοποίησαν, σοκαρισμένοι, ότι οι εχθροί τους ήταν γυναίκες πολεμιστές, οι διοικητές τους διέταξαν τα στρατεύματα να μην τις σκοτώσουν. Αυτός ο δισταγμός έδωσε στις πολεμίστριες της Nakano ένα άνοιγμα για επίθεση. Σκότωσαν αρκετά αυτοκρατορικά στρατεύματα πριν ξαναρχίσουν οι πυροβολισμοί. Η θανατηφόρα μανία των γυναικών του Aizu εντυπωσίασε τον εχθρό τους, οι οποίοι δεν περίμεναν τέτοια αντίσταση. Οπλισμένη με τα ναγκινάτα της, η ίδια η Νακάνο Τακέκο σκότωσε πέντε ή έξι στρατιώτες προτού υποκύψει σε μια βολή τουφέκι στο στήθος.
Αντί να αφήσει τον εχθρό να καταλάβει το πτώμα της για να καταστρέψει και να της κόψει το κεφάλι ως πολεμικό τρόπαιο, η Nakano ζήτησε από την αδελφή της Yūko να της αποκεφαλίσει για να αποτρέψει τη σύλληψή της, καθώς και να της δώσει μια τιμητική ταφή. Η Γιούκο συμφώνησε στο αίτημα της αδερφής της. Ζήτησε τη βοήθεια του Ueno Yoshisaburō , στρατιώτη της Ainu, για να βοηθήσει με τον αποκεφαλισμό. Η Hirata Kochō, η θετή αδελφή που είχε μελετήσει naginata και καλλιγραφία ως θετή κόρη του Daisuke, σώθηκε από τον Jinbo Yukiko στη μάχη και, ως αντιπρόεδρος, ανέλαβε τη διοίκηση του στρατού για να υπερασπιστεί το κάστρο Aizuwakamatsu μετά τη δολοφονία της, ενώ αναπληρωτής έγινε ο Yamamoto Yaeko. Αργότερα, ο Kōko και ο Yūko μπήκαν στο κάστρο Tsuruga και ενώθηκαν με τον Yamamoto Yae.
Μετά τη μάχη, αποσπασμένο από το σώμα, το κεφάλι της Nakano Takeko μεταφέρθηκε έτσι από την αδελφή της στον κοντινό ναό Hōkai της οικογένειάς της, σύγχρονο Aizubange, στο νομό Fukushima, και θάφτηκε με τιμή από τον ιερέα κάτω από ένα πεύκο. Το όπλο της δόθηκε στον ναό.
Μνημείο
Ένα μνημείο της ανεγέρθηκε δίπλα στον τάφο της στο Ναό Hōkai. Ο γηγενής Aizu και αυτοκράτορας του Ιαπωνικού Ναυτικού Dewa Shigetō συμμετείχε στην κατασκευή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου