Η Neiva Maria Robaldo Guedes , ή Neiva Guedes , (γεννημένη Ponta Porã , 10 Δεκεμβρίου 1962) είναι Βραζιλιάνα βιολόγος και ειδικός στη διατήρηση του περιβάλλοντος και των ειδών .
Τον Νοέμβριο του 1989, η Neiva συνάντησε ένα κοπάδι παπαγάλων macaw στο Pantanal και, γνωρίζοντας ότι κινδύνευαν να εξαφανιστούν , άρχισε να εργάζεται για την καταλογογράφηση και τη διατήρηση του είδους με δικά της μέσα. Η παράνομη σύλληψη για το εμπόριο πτηνών συντροφιάς , η καταστροφή οικοτόπων και η συλλογή φτερών για χειροτεχνίες ήταν οι κύριοι λόγοι για τη δραστική μείωση του αριθμού των παπαγάλων μακάου.
Βιογραφία
Η Neiva γεννήθηκε το 1962, στην Ponta Porã , στην πολιτεία Mato Grosso do Sul της Βραζιλίας . Αρχικά, η Neiva ήθελε να σπουδάσει ιατρική και να γίνει παιδίατρος , αλλά δεν πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις. Στη συνέχεια άρχισε να παίρνει μέρος στο μάθημα βιολογίας που γινόταν τη νύχτα, επιτρέποντάς της να εργάζεται την ημέρα για να βοηθήσει την οικογένειά της.
Αποφοίτησε στη βιολογία από το Universidade Federal do Mato Grosso do Sul το 1987. Το 1990, μπήκε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Escola Superior de Agricultura Luiz de Queiroz , μελετώντας την αναπαραγωγική βιολογία του παπαγάλου μακάου του Pantanal.
Πτυχιούχος ακόμα, το 1989 η Neiva είδε για πρώτη φορά τον παπαγάλο macaw στο Pantanal. Όταν ανακάλυψε ότι κινδύνευαν με εξαφάνιση, σκέφτηκε ότι ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσει το είδος θα ήταν να μελετήσει τα αίτια της εξαφάνισής τους, να παρακολουθήσει τα υπόλοιπα άτομα, να χαρτογραφήσει φωλιές, να μετρήσει αυγά και νεοσσούς. Εκείνη την εποχή, υπήρχε μικρή έρευνα για τους παπαγάλους, και το ερευνητικό έργο του Neiva ήταν η κύρια πηγή πληροφοριών για τους πληθυσμούς των παπαγάλων, τον τρόπο ζωής και την αναπαραγωγή τους.
Ενώ σπούδαζε για το μεταπτυχιακό της, ταξίδεψε στο Pantanal από τον δήμο της Miranda , επαναλαμβάνοντας τις σπουδές της. Με τη βοήθεια του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση , έμαθε να σκαρφαλώνει στα δέντρα για να έχει πρόσβαση στις φωλιές των υάκινθων μακώ. Ο Neiva ανακάλυψε ότι τα macaws υάκινθου είναι «περιβαλλοντικοί μηχανικοί» της φύσης: Οι φωλιές τους, που είναι χτισμένες σε κοιλότητες δέντρων, χρησιμοποιούνται επίσης από άλλα είδη, και τα macaws βοηθούν στη διάδοση των σπόρων σε πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες από το μητρικό φυτό.
Προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980 υπολογίστηκε ότι ο πληθυσμός των υάκινθων μακώ αριθμούσε λιγότερο από 1500 άτομα. Μέχρι το 2019, περίπου 6500 μεμονωμένα ζουμπούλια ζουμπούλια ζούσαν μόνο στο Pantanal, χωρίς να υπολογίζονται επιπλέον άτομα σε άλλα μέρη στο biome του cerrado . Το έργο του Neiva αποκάλυψε επίσης ότι το κύριο εμπόδιο στην αναπαραγωγή του είδους ήταν η έλλειψη κοιλοτήτων φωλιάς για τα ζώα και τα μικρά τους, με αποτέλεσμα τα πουλιά να τσακώνονται για τους λίγους καλούς διαθέσιμους χώρους. Έτσι, η Neiva και οι συνάδελφοί της άρχισαν να τοποθετούν ξύλινα κουτιά φωλιάς στην κορυφή των δέντρων. Οι αγρότες επέτρεψαν στους ερευνητές να εισέλθουν για να εγκαταστήσουν κιβώτια φωλιάς και ακόμη και άρχισαν να φυτεύουν δέντρα για να διευκολύνουν την αναπαραγωγή των μακάων υάκινθων.
Το 2005, η Neiva ξεκίνησε το διδακτορικό της στο Universidade Estadual Paulista, όπου υπερασπίστηκε με επιτυχία τη διατριβή της το 2009 σχετικά με τη συνέχιση της δουλειάς της με τους υάκινθους macaws. Σήμερα, η Neiva είναι μια από τις πιο επιφανείς ειδικούς σε παπαγάλους macaws στη Λατινική Αμερική . Είναι καθηγήτρια στο Universidade para o Desenvolvimento do Estado e da Região do Pantanal και είναι πρόεδρος του Instituto Arara Azul για 30 χρόνια.
Instituto Arara Azul
Το Ινστιτούτο Hyacinth Macaw (πορτογαλικά: Instituto Arara Azul) δημιουργήθηκε το 2003 στο Pantanal . Είναι υπεύθυνη για την προώθηση της διατήρησης των παπαγαλων μακό , της βιοποικιλότητας στο Pantanal μέσω της συμμετοχής των ανθρώπων και της ευαισθητοποίησης του πληθυσμού σχετικά με την ορθολογική χρήση των φυσικών πόρων . Είναι ένας μη κερδοσκοπικός μη στρατιωτικός οργανισμός με διοικητική και οικονομική αυτονομία χάρη σε συνεργασίες με ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς.
Πέρα από τη μελέτη των μακώ παπαγάλων, το ινστιτούτο μελετά επίσης την αναπαραγωγική βιολογία των κοκκινοπράσινων μακώ , τουκάν, γερακιών, κουκουβάγιων , μοσχοβολιστών και άλλων ειδών που συνυπάρχουν με τους υάκινθους μακώ στο Pantanal. Συνολικά, το ινστιτούτο ερευνά μια περιοχή άνω των 400 χιλιάδων εκταρίων , παρακολουθώντας περίπου 615 φωλιές, κατανεμημένες σε 57 φάρμες και 5000 πουλιά σε όλο το Pantanal. Το ινστιτούτο είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένο ως κορυφαία αρχή στην έρευνα για τους παπαγάλους και έχει εκπαιδεύσει επαγγελματίες στη Βραζιλία και όχι μόνο.
Το 2019, η Neiva προτάθηκε για το βραβείο Prêmio Faz Diferença (Αγγλικά: Κάνε τη διαφορά), μια συνεργασία μεταξύ της βραζιλιάνικης εφημερίδας O Globo και της Ομοσπονδίας Βιομηχανίας της Πολιτείας του Ρίο ντε Τζανέιρο .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου