Η Marie-Anne Pierrette Paulze (20 Ιανουαρίου 1758 στο Montbrison, Loire , Γαλλία – 10 Φεβρουαρίου 1836) ήταν Γαλλίδα χημικός και ευγενής. Η Μαντάμ Λαβουαζιέ ήταν σύζυγος του χημικού και ευγενή Αντουάν Λαβουαζιέ και ενήργησε ως σύντροφός του στο εργαστήριο και συνέβαλε στο έργο του.Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη μετάφραση πολλών επιστημονικών εργασιών και συνέβαλε στην τυποποίηση της επιστημονικής μεθόδου .
Ο πατέρας της εργάστηκε κυρίως ως κοινοβουλευτικός δικηγόρος και χρηματοδότης. Το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του προερχόταν από τη διαχείριση της Ferme Générale (η Γενική Φάρμα), η οποία ήταν μια ιδιωτική κοινοπραξία χρηματοδότων που πλήρωνε στη γαλλική μοναρχία για το προνόμιο της είσπραξης ορισμένων φόρων. Η μητέρα της, Claudine Thoynet Paulze, πέθανε το 1761, αφήνοντας πίσω τη Marie-Anne, τότε 3 ετών, και δύο άλλους γιους. Μετά το θάνατο της μητέρας της, η Paulze τοποθετήθηκε σε ένα μοναστήρι όπου έλαβε την επίσημη εκπαίδευσή της.
Σε ηλικία δεκατριών ετών, η Paulze έλαβε πρόταση γάμου από τον 50χρονο Κόμη d'Amerval. Ο Jacques Paulze προσπάθησε να εναντιωθεί στην ένωση, αλλά έλαβε απειλές ότι θα χάσει τη δουλειά του με τη Ferme Générale. Για να ματαιώσει έμμεσα τον γάμο, ο Jacques Paulze έκανε πρόταση σε έναν από τους συναδέλφους του να ζητήσει το χέρι της κόρης του. Αυτός ο συνάδελφος ήταν ο Αντουάν Λαβουαζιέ , Γάλλος ευγενής και επιστήμονας . Ο Λαβουαζιέ αποδέχτηκε την πρόταση και αυτός και η Μαρί-Αν παντρεύτηκαν στις 16 Δεκεμβρίου 1771. Ο Λαβουαζιέ ήταν περίπου 28 ετών, ενώ η Μαρί-Αν περίπου 13.
Ο Λαβουαζιέ συνέχισε να εργάζεται για τη Ferme-Générale, αλλά το 1775 διορίστηκε διαχειριστής της πυρίτιδας , με αποτέλεσμα το ζευγάρι να εγκατασταθεί στο Arsenal στο Παρίσι. Εδώ, το ενδιαφέρον του Lavoisier για τη χημεία άνθισε έχοντας προηγουμένως εκπαιδευτεί στο χημικό εργαστήριο του Guillaume François Rouelle , και, με την οικονομική ασφάλεια που παρείχε τόσο η οικογένειά του όσο και η οικογένεια του Paulze, καθώς και οι διάφοροι τίτλοι του και άλλα επιχειρηματικά εγχειρήματα, μπόρεσε για την κατασκευή ενός υπερσύγχρονου εργαστηρίου χημείας . Η Paulze σύντομα άρχισε να ενδιαφέρεται για την επιστημονική του έρευνα και άρχισε να συμμετέχει ενεργά στις εργαστηριακές εργασίες του συζύγου της.
Καθώς το ενδιαφέρον της αναπτύχθηκε, έλαβε επίσημη εκπαίδευση στον τομέα από τον Jean Baptiste Michel Bucquet και τον Philippe Gingembre, που ήταν και οι δύο συνάδελφοι του Lavoisier εκείνη την εποχή. Οι Lavoisiers περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους μαζί στο εργαστήριο, δουλεύοντας ως ομάδα που διεξάγει έρευνα σε πολλά μέτωπα. Τον βοήθησε επίσης μεταφράζοντας έγγραφα σχετικά με τη χημεία από τα αγγλικά στα γαλλικά. Στην πραγματικότητα, η πλειονότητα της ερευνητικής προσπάθειας που έγινε στο εργαστήριο ήταν στην πραγματικότητα μια κοινή προσπάθεια μεταξύ της Paulze και του συζύγου της, με την Paulze να παίζει κυρίως το ρόλο της βοηθού εργαστηρίου.
Γαλλική επανάσταση
Το 1794 ο Λαβουαζιέ, λόγω της εξέχουσας θέσης του στη Ferme-Générale, χαρακτηρίστηκε προδότης κατά τη διάρκεια της Βασιλείας του Τρόμου από τους Γάλλους επαναστάτες. Ο πατέρας της Paulze, ένα άλλο εξέχον μέλος της Ferme-Générale, συνελήφθη για παρόμοιους λόγους. Στις 28 Νοεμβρίου 1793 ο Λαβουαζιέ παραδόθηκε στους επαναστάτες και φυλακίστηκε στο Port-Libre . Καθ' όλη τη διάρκεια της φυλάκισής του, η Paulze επισκεπτόταν τακτικά τον Lavoisier και αγωνιζόταν για την απελευθέρωσή του. Παρουσίασε την υπόθεσή του ενώπιον του Antoine Dupin, ο οποίος ήταν ο κατήγορος του Λαβουαζιέ και πρώην μέλος της Ferme-Générale. Μίλησε για τα επιτεύγματα του συζύγου της ως επιστήμονα και τη σημασία του για το έθνος της Γαλλίας. Παρά τις προσπάθειές της, ο Λαβουαζιέ δικάστηκε, καταδικάστηκε για προδοσία και εκτελέστηκε στις 8 Μαΐου 1794 στο Παρίσι, σε ηλικία 50 ετών. Ο Ζακ Πωλζ εκτελέστηκε επίσης την ίδια μέρα.
Μετά τον θάνατό του, η Paulze ρίχτηκε σε πτώχευση μετά την κατάσχεση των χρημάτων και της περιουσίας της από τη νέα κυβέρνηση (τα οποία τελικά επιστράφηκαν). Επιπλέον, η νέα κυβέρνηση κατέσχεσε όλα τα σημειωματάρια και τον εργαστηριακό εξοπλισμό του Lavoisier. Παρά αυτά τα εμπόδια, η Marie-Anne οργάνωσε τη δημοσίευση των τελευταίων απομνημονευμάτων του Lavoisier, Mémoires de Chimie , μια συλλογή από τις εργασίες του και εκείνων των συναδέλφων του που καταδεικνύουν τις αρχές της νέας χημείας. Ο πρώτος τόμος περιείχε εργασίες για τη θερμότητα και το σχηματισμό υγρών, ενώ ο δεύτερος ασχολήθηκε με τις ιδέες της καύσης, του αέρα, της φρύξης των μετάλλων, η δράση των οξέων και η σύνθεση του νερού. Στο πρωτότυπο αντίγραφο, η Paulze έγραψε τον πρόλογο και επιτέθηκε στους επαναστάτες και στους συγχρόνους του Lavoisier, τους οποίους πίστευε ότι ήταν υπεύθυνοι για τον θάνατό του. Αυτός ο πρόλογος όμως δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική δημοσίευση. Παρόλα αυτά, οι προσπάθειές της εξασφάλισαν την κληρονομιά του συζύγου της στον χώρο της χημείας.
Μετέπειτα ζωή
Μπέντζαμιν Τόμσον
Η Paulze τελικά παντρεύτηκε ξανά το 1804, μετά από μια τετραετή ερωτοτροπία και αρραβώνα με τον Benjamin Thompson (Count Rumford). Ο Ράμφορντ ήταν ένας από τους πιο γνωστούς φυσικούς εκείνη την εποχή, αλλά ο γάμος μεταξύ των δύο ήταν δύσκολος και βραχύβιος.Η Paulze επέμεινε επίσης σε όλη της τη ζωή να διατηρήσει το επίθετο του πρώτου συζύγου της, δείχνοντας την αθάνατη αφοσίωσή της σε αυτόν. Η Μαρί πέθανε πολύ ξαφνικά στο σπίτι της στο Παρίσι στις 10 Φεβρουαρίου 1836, σε ηλικία 78 ετών. Τάφηκε στο νεκροταφείο Pere-Lachaise στο Παρίσι.
Συμβολή στη χημεία
Η κυρία Λαβουαζιέ βοηθούσε τον σύζυγό της στην επιστημονική του έρευνα για την ανθρώπινη αναπνοή. είναι ορατή στο τραπέζι στα δεξιά.
Η Paulze συνόδευε τον Lavoisier στο εργαστήριό του κατά τη διάρκεια της ημέρας, κάνοντας καταχωρήσεις στα τετράδια του εργαστηρίου του και σκιαγραφώντας διαγράμματα των πειραματικών του σχεδίων. Η εκπαίδευση που είχε λάβει από τον ζωγράφο Jacques-Louis David της επέτρεψε να σχεδιάζει με ακρίβεια και ακρίβεια πειραματικές συσκευές, οι οποίες τελικά βοήθησαν πολλούς από τους συγχρόνους του Lavoisier να κατανοήσουν τις μεθόδους και τα αποτελέσματά του. Επιπλέον, υπηρέτησε ως συντάκτρια των εκθέσεων του. Μαζί, οι Λαβουαζιέ ανοικοδόμησαν το πεδίο της χημείας, που είχε τις ρίζες του στην αλχημεία και εκείνη την εποχή ήταν μια περίπλοκη επιστήμη στην οποία κυριαρχούσε η θεωρία του phlogiston του George Stahl .
Τον δέκατο όγδοο αιώνα, η ιδέα του phlogiston (ένα στοιχείο που μοιάζει με φωτιά που αποκτάται ή απελευθερώνεται κατά την καύση ενός υλικού) χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τις φαινομενικές αλλαγές ιδιοτήτων που εμφανίζουν οι ουσίες όταν καίγονται. Η Paulze, ως μάστερ στην αγγλική, τη λατινική και τη γαλλική γλώσσα, μπόρεσε να μεταφράσει διάφορα έργα σχετικά με το phlogiston στα γαλλικά για να διαβάσει ο σύζυγός της. Ίσως η πιο σημαντική μετάφρασή της ήταν αυτή του «Δοκίμιο για το Φλογίστον και το Σύνταγμα των Οξέων» του Richard Kirwan , το οποίο μετέφρασε και άσκησε κριτική, προσθέτοντας υποσημειώσεις καθώς προχωρούσε και επισημαίνοντας λάθη στη χημεία που έγιναν σε όλη την εργασία. Παρά τις συνεισφορές της, δεν αποδόθηκε ως μεταφράστρια στο πρωτότυπο έργο αλλά σε μεταγενέστερες εκδόσεις. Επίσης, μετέφρασε έργα των Joseph Priestley , Henry Cavendish και άλλων για προσωπική χρήση του Lavoisier. Αυτή ήταν μια ανεκτίμητη υπηρεσία για τον Λαβουαζιέ, ο οποίος βασίστηκε στη μετάφραση ξένων έργων της Paulze για να ενημερώνεται για τις τρέχουσες εξελίξεις στη χημεία. Στην περίπτωση του phlogiston, ήταν η μετάφραση της Paulze που τον έπεισε ότι η ιδέα ήταν εσφαλμένη, οδηγώντας τελικά στις μελέτες του για την καύση και στην ανακάλυψη του αερίου οξυγόνου.
Η Paulze έπαιξε επίσης καθοριστικό ρόλο στη δημοσίευση του 1789 της Στοιχειώδους Πραγματείας για τη Χημεία του Lavoisier, η οποία παρουσίαζε μια ενοποιημένη άποψη για τη χημεία ως πεδίο. Αυτή η εργασία αποδείχθηκε καθοριστική για την πρόοδο της χημείας, καθώς παρουσίασε την ιδέα της διατήρησης της μάζας καθώς και έναν κατάλογο στοιχείων και ένα νέο σύστημα για τη χημική ονοματολογία. Η Paulze συνέβαλε με δεκατρία σχέδια που έδειχναν όλα τα εργαστηριακά όργανα και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούσαν οι Lavoisiers στα πειράματά τους. Τήρησε επίσης αυστηρά αρχεία των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν, προσδίδοντας εγκυρότητα στα ευρήματα που δημοσίευσε ο Lavoisier.
Πριν από το θάνατό της, η Paulze κατάφερε να ανακτήσει σχεδόν όλα τα σημειωματάρια και τις χημικές συσκευές του Lavoisier, οι περισσότερες από τις οποίες σώζονται σε μια συλλογή στο Πανεπιστήμιο Cornell , τη μεγαλύτερη στο είδος της εκτός Ευρώπης. Το έτος που πέθανε, εκδόθηκε ένα βιβλίο, που έδειχνε ότι η Μαρί-Αν είχε μια πλούσια θεολογική βιβλιοθήκη με βιβλία που περιελάμβαναν εκδόσεις της Βίβλου, τις Εξομολογήσεις του Αγίου Αυγουστίνου , το Discours sur la Bible του Jacques Saurin , τον Pierre Nicole Essais de Morale του Blaise Pascal Lettres Provinciales , Louis BourdaloueΚηρύγματα , Thomas à Kempis De Imitatione Christi κ.λπ.
Καλλιτεχνική κατάρτιση και συνεισφορές
Η Paulze άρχισε να λαμβάνει καλλιτεχνικές οδηγίες από τον ζωγράφο Jacques-Louis David αργότερα το 1785 ή στις αρχές του 1786. Λίγο αργότερα, πιθανότατα κάποια στιγμή το 1787, ο David ζωγράφισε ένα ολόσωμο διπλό πορτρέτο της Paulze και του συζύγου της, σε πρώτο πλάνο. Η καλλιτεχνική εκπαίδευση της Paulze της επέτρεψε όχι μόνο να τεκμηριώσει και να εικονογραφήσει τα πειράματα και τις δημοσιεύσεις του συζύγου της (απεικόνισε μάλιστα τον εαυτό της ως συμμετέχοντα σε δύο σχέδια των πειραμάτων του συζύγου της) αλλά επίσης, για παράδειγμα, να ζωγραφίσει ένα πορτρέτο του Benjamin Franklin, ένα από τα πολλά επιστημονικούς στοχαστές που φιλοξένησε στα σαλόνια της. Αργότερα οι δεσμοί της Paulze με τον David κόπηκαν λόγω της ριζοσπαστικής πολιτικής του τελευταίου στο πλαίσιο της Γαλλικής Επανάστασης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου