Η Sarah Malinda Pritchard Blalock (10 Μαρτίου 1839 ή 1842 – 9 Μαρτίου 1901 ή 1903) ήταν γυναίκα στρατιώτης κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου . Παρά το γεγονός ότι αρχικά ήταν συμπαθής για το δικαίωμα της απόσχισης , πολέμησε γενναία και στις δύο πλευρές. Ακολούθησε τον σύζυγό της, William Blalock, και εντάχθηκε στο 26ο σύνταγμα της CSA της Βόρειας Καρολίνας , μεταμφιεσμένη σε νεαρό άνδρα και αποκαλώντας τον εαυτό της Samuel Blalock. Το ζευγάρι τελικά δραπέτευσε περνώντας τις γραμμές της Συνομοσπονδίας και ενώθηκε με τους αντάρτες της Ένωσης στα βουνά της δυτικής Βόρειας Καρολίνας. Κατά τα τελευταία χρόνια του πολέμου, ήταν μια επιδρομή υπέρ της Ένωσης που έκανε επιδρομή στα Απαλάχια. Σήμερα είναι μια από τις πιο αξιομνημόνευτες γυναίκες πολεμίστριες του Εμφυλίου Πολέμου.
Η Sarah Pritchard γεννήθηκε στις 10 Μαρτίου 1839, στην κομητεία Caldwell της Βόρειας Καρολίνας (τώρα μέρος της κομητείας Avery ) που βρίσκεται στην απόκρημνη περιοχή του Grandfather Mountain . [α] Η Sarah Pritchard ήταν κόρη του John και της Elizabeth Pritchard και το έκτο από τα εννέα παιδιά.
Όταν ήταν παιδί, η Sarah Pritchard διέμενε στην κομητεία Watauga (επίσης τώρα Avery County) που ήταν η κύρια κατοικία της μέχρι το θάνατό της. Εκεί, φοίτησε σε ένα μονόχωρο σχολείο.
Έγινε στενή φίλη του William McKesson Blalock, με το παρατσούκλι "Keith" από έναν σύγχρονο πυγμάχο, λόγω της ικανότητάς του στην πυγμαχία. Παρά το γεγονός ότι οι οικογένειές τους ήταν αντίπαλοι για πολλά χρόνια, παντρεύτηκε τον William το 1861, σε ηλικία 19 ετών.
Εμφύλιος πόλεμος
Μετά την έναρξη του Εμφυλίου Πολέμου, οι κοινότητες της δυτικής Βόρειας Καρολίνας στα Απαλάχια Όρη διχάστηκαν σχετικά με τις πολιτικές συμμετοχές τους. Γείτονες και οικογένειες μάλωναν μεταξύ τους. Αρχικά η Malinda εξέφρασε τη συμπάθειά της για το δικαίωμα της απόσχισης, αλλά ο Keith και ο πατριός του Austin Coffey ήταν ένθερμοι συνδικαλιστές, αν και ο Keith ήταν αντίθετος με τον Πρόεδρο Lincoln και είχαν σχεδιάσει να εγκαταλείψουν την Ένωση κάποια μέρα. Οι αντίθετες απόψεις των Blalocks δεν επηρέασαν τον γάμο τους.
Όταν το Συνομοσπονδιακό 26ο Πεζικό της Βόρειας Καρολίνας, με διοικητή τον συνταγματάρχη Zebulon Vance , εμφανίστηκε στην περιοχή για να στρατολογήσει, ο Keith άρχισε να σχεδιάζει μια απόδραση πέρα από τα σύνορα από τους τοπικούς πολιτικούς εχθρούς του. Ήταν διστακτικός σχετικά με το αν έπρεπε να φύγει απευθείας προς το Κεντάκι ή να εγγραφεί προσωρινά στον Συνομοσπονδιακό Στρατό για να εγκαταλείψει τις εχθρικές γραμμές αργότερα.
Ο Κιθ εξέτασε επίσης τις συνέπειες μιας άκαιρης απόδρασης στη Μαλίντα, φοβούμενος ότι η τοπική αποστροφή για τις πράξεις του θα την έκανε αποδιοπομπαίο τράγο ερήμην του. Παρακινούμενος από την καλή αμοιβή στην υπηρεσία των «Γκρι», ο Keith πίστευε ότι θα λάμβανε μια ελαφριά στρατιωτική προμήθεια, πιθανώς στη βόρεια Βιρτζίνια για παράδειγμα, από όπου θα ήταν εύκολο να εγκαταλείψει το πλησιέστερο σύνταγμα «Yankee». Συνόδευσε τους γείτονές του στο γραφείο στρατολόγησης, γράφοντας στο Συνομοσπονδιακό πεζικό.
Σάμουελ Μπλάλοκ
Φοβούμενος για τη Μαλίντα, ο Κιθ είχε βεβαιωθεί ότι όλοι οι ντόπιοι αποσχιστές θα τον έβλεπαν να φεύγει με τους Συνομοσπονδιακούς. Ωστόσο, όταν έφτασαν στη συγκέντρωση στράτευσης στο σιδηροδρομικό αμαξοστάσιο της πόλης, κάποιος άρχισε να περπατά στο πλευρό του, ένας μυστηριώδης νεοσύλλεκτος που φορούσε κάλυμμα ζωοτροφών και είχε ιδιαίτερα μικρή σωματική διάπλαση και λεπτά χαρακτηριστικά. Παραδόξως, «Αυτός» αποδείχθηκε ότι ήταν η Μαλίντα, η ίδια του η σύζυγος.
Η Malinda εγγράφηκε επίσημα στις 20 Μαρτίου 1862 στο Lenoir της Βόρειας Καρολίνας ως «Samuel 'Sammy' Blalock», ο 20χρονος αδελφός του Keith. Αυτό το έγγραφο και τα έγγραφα απαλλαγής της σώζονται ως ένα από τα λίγα υπάρχοντα αρχεία μιας γυναίκας στρατιώτη από τη Βόρεια Καρολίνα, από τις πολλές που μπορεί να υπηρέτησαν πραγματικά.
Συνομοσπονδιακή στρατιωτική ζωή
Το σχέδιό τους να αποστασιοποιηθούν αποδείχτηκε ανέφικτο επειδή, ήδη πριν από την άφιξή τους, η 26η είχε δώσει τη μεγαλύτερη μάχη της, η οποία ήταν η απώλεια από την Ένωση της πόλης της Νέας Βέρνης στην ανατολική Βόρεια Καρολίνα. Αντί να μετακινηθούν στο μέτωπο μάχης της Βιρτζίνια, παρέμειναν σταθμευμένοι μακριά από τα βόρεια σύνορα στο Kinston, στη Βόρεια Καρολίνα , στον ποταμό Neuse .
Διατηρώντας την κρυφή της ταυτότητα, η Μαλίντα ήταν καλός στρατιώτης. Ένας από τους βοηθούς χειρουργούς τους, ονόματι Άντεργουντ, επεσήμανε ότι "η μεταμφίεσή της δεν διαπεράστηκε ποτέ. Έκανε διάτρηση και έκανε τα καθήκοντα στρατιώτη όπως κάθε άλλο μέλος της Εταιρείας και ήταν πολύ ικανή στο να μάθει το εγχειρίδιο και το τρυπάνι".
Αργότερα ο Keith έγινε ένας σεβαστός λοχίας brevet, δίνοντας εντολή στη Malinda να «μείνει κοντά του». Πολέμησαν σε τρεις μάχες μαζί, αλλά η πραγματική ταυτότητα του «Σάμουελ» παρέμενε ακόμη άγνωστη.
Η ερημιά
Τον Απρίλιο του 1862, η ομάδα του Keith έλαβε τη διαταγή να κυνηγήσει την περιοχή του ποταμού Neuse διασχίζοντας την κατά τη διάρκεια της νύχτας, για να εντοπίσει τυχόν εχθρικά φυλάκια. Ο απώτερος στόχος τους ήταν να εντοπίσουν τη θέση ενός συγκεκριμένου συντάγματος της Ένωσης που διοικούσε ο Αμερικανός στρατηγός Ambrose Burnside .
Σε ένα σημείο της αποστολής άρχισε μια σκληρή συμπλοκή. Το μεγαλύτερο μέρος της ομάδας του Keith υποχώρησε σε ασφαλές μέρος, περνώντας πίσω από τον ποταμό Neuse. Ωστόσο, μετά από ανασυγκρότηση, διαπιστώθηκε ότι ο «Σάμουελ» έλειπε. Ο Κιθ επέστρεψε αμέσως στο πεδίο της μάχης. Βρήκε τη Μαλίντα να κολλάει σε ένα πεύκο και να αιμορραγεί έντονα, με μια σφαίρα στον αριστερό της ώμο.
Όσο πιο γρήγορα μπορούσε, ο Κιθ μετέφερε τη Μαλίντα πίσω στο 26ο. Την έφερε στη σκηνή του αναρρωτηρίου όπου την παρακολούθησε ο χειρουργός του, Δρ Thomas J. Boykin. Η σφαίρα αφαιρέθηκε με επιτυχία, αλλά η αλήθεια για τον «Σάμουελ» ανακαλύφθηκε κατά την ιατρική εξέταση.
Αφού έλαβε μια υπόσχεση από τον Boykin ότι θα τους άφηνε λίγο χρόνο πριν από την αναφορά, ο Keith πήγε σε ένα κοντινό χωράφι με δηλητηριώδη κισσό . Έβγαλε τα ρούχα του και πέταξε μέσα από τη βούρτσα για περίπου μισή ώρα.
Το επόμενο πρωί, υπέφερε από επίμονο πυρετό, ενώ το προσβεβλημένο δέρμα του ήταν φλεγμονώδες και καλυμμένο από φουσκάλες. Ο Keith είπε στους γιατρούς ότι είχε μια σοβαρή υποτροπιάζουσα ασθένεια που ήταν εξαιρετικά μεταδοτική, προσθέτοντας επίσης την πάθηση μιας κήλης. Φοβούμενοι μια εστία ευλογιάς, οι γιατροί απέλυσαν τον Keith γρήγορα από το σύνταγμα και τον περιόρισαν στη σκηνή του.
Η Μαλίντα θα παρέμενε εγκλωβισμένη στο στρατόπεδο επειδή η πρόσφατη πληγή της δεν άξιζε ακόμη εξιτήριο. Αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον συνταγματάρχη Βανς μια για πάντα. Προσφέρθηκε ως εθελόντρια για να βοηθήσει τον άρρωστο λοχία Keith κατά την επιστροφή του στη Watauga. Η απάντηση του Βανς ήταν ένα ξεκάθαρο "όχι", γνωστοποιώντας στον "Σάμιουελ" ότι αντ 'αυτού "αυτός" θα ήταν η νέα του προσωπική τάξη.
Σε εκείνο το σημείο η Μαλίντα αποφάσισε να πει στον Βανς την αλήθεια. Η πρώτη αντίδραση του Βανς ήταν δυσπιστίας ενώ τηλεφώνησε στον χειρουργό και του σχολίασε: «Ωχ, χειρουργέ, έχω μια θήκη για σένα!» Ωστόσο, ο γιατρός επιβεβαίωσε τη δήλωση της Μαλίντα. Αμέσως, ο Βανς απέλυσε τον «Σάμιουελ» και ζήτησε την επιστροφή της αρχικής ανταμοιβής «του» των 50 δολαρίων.
Επιδρομείς
Η Μαλίντα και ο σύζυγός της θα μπορούσαν τότε να επιστρέψουν στη Βατάουγκα. Μόλις εκεί, όμως, ο Κιθ χρειάστηκε σύντομα από τις τοπικές Συνομοσπονδιακές δυνάμεις, οι οποίες απαίτησαν να καταταγεί ξανά —αφού σημείωσε την υγιή του κατάσταση— και να επιστρέψει στο μέτωπο. Διαφορετικά, θα κρινόταν από τους νέους συνομοσπονδιακούς νόμους του στρατού.
Ως εκ τούτου, η Μαλίντα και ο Κιθ τράπηκαν ξανά σε φυγή, προς το Βουνό του Παππού . Εκεί, βρήκαν περισσότερους ντόπιους λιποτάκτες στην ίδια κατάσταση. Έμειναν μαζί τους μέχρι που ο Συνομοσπονδιακός Στρατός αναχαίτισε την ομάδα, τραυματίζοντας τον Keith στο χέρι του.
Η Μαλίντα και ο Κιθ μετακόμισαν στη συνέχεια στο Τενεσί , όπου εντάχθηκαν στο 10ο Ιππικό του Μίσιγκαν των ΗΠΑ του συνταγματάρχη Τζορτζ Ουάσιγκτον Κερκ , τον οποίο αργότερα διαδέχθηκε ο στρατηγός Τζορτζ Στόουνμαν . Για κάποιο διάστημα, ο Keith ολοκλήρωσε ορισμένες διοικητικές δουλειές ως πράκτορας στρατολόγησης.
Ωστόσο, το ζευγάρι αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί ξανά, αυτή τη φορά για την Ένωση, συμμετέχοντας στις εθελοντικές μοίρες ανταρτών του συνταγματάρχη Kirk, το 3rd North Carolina Mounted Infantry , σε αποστολές ανίχνευσης και επιδρομής σε όλη την περιοχή Appalachia της Βόρειας Καρολίνας.
Με τη Μαλίντα δίπλα του, ο Κιθ ξεκίνησε στο Blowing Rock, στη Βόρεια Καρολίνα , ως ένας από τους ηγέτες των οδηγών του υπόγειου σιδηροδρόμου Watauga . Αυτός ήταν ένας τρόπος απόδρασης από τη Συνομοσπονδιακή φυλακή στο Σάλσμπερι της Βόρειας Καρολίνας , που ήταν η μεγαλύτερη εγκατάσταση της πολιτείας. Ο Κιθ έπρεπε να καθοδηγήσει τους στρατιώτες της Ένωσης που δραπέτευσαν στην ασφάλεια στο Τενεσί. Ωστόσο, από το 1863 και μετά, οι αψιμαχίες εναντίον των περιπολικών εχθρικών δυνάμεων στην περιοχή ήταν όλο και πιο σκληρές.
Οι αντάρτικες δυνάμεις του Keith που ήταν υπέρ της ένωσης άρχισαν να επιτίθενται στην κομητεία Watauga. Επειδή από τη στιγμή που είχαν ταπεινωθεί σκληρά από τους νότιους πιστούς, οι παράνομοι επιτέθηκαν ανελέητα στις φάρμες τους, έκλεψαν και σκότωσαν. Επιδρομές σε όλη την περιοχή Appalachia της Βόρειας Καρολίνας, σύντομα φοβήθηκαν από ολόκληρη την πολιτεία.
Το 1863 η Μαλίντα συνειδητοποίησε ότι ήταν έγκυος, έτσι ταξίδεψε στο Τενεσί για να μείνει με μια άλλη από τις συζύγους του επιδρομέα. Γεννώντας έναν γιο στις 8 Απριλίου 1864, πέρασε λίγο χρόνο με συγγενείς στην περιοχή πριν αφήσει τον μικρό της γιο και επιστρέψει στις στρατιωτικές δραστηριότητες.
Στη συνέχεια, οι συνομοσπονδιακοί επαγρύπνοι δολοφόνησαν τον πατριό του Keith, Austin Coffey, και έναν από τους τέσσερις αδελφούς του Austin (William), ενώ οι άλλοι δύο επέζησαν της επίθεσης. Οι Coffeys είχαν προδοθεί από κάποιους ντόπιους που βρέθηκαν και σκοτώθηκαν από τον Keith μετά τον πόλεμο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, μερικές από τις πιο άτυχες ενέργειες της Malinda και του Keith ήταν οι δύο λεηλασίες τους στο αγρόκτημα της οικογένειας Moore στην κομητεία Caldwell, στα τέλη του 1863. Ένας από τους γιους του Moore, James Daniel, ήταν ο αξιωματικός του 26ου που τους στρατολόγησε αρχικά . Στην πρώτη εισβολή, η Μαλίντα τραυματίστηκε στον ώμο της. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου, ο γιος του Μουρ βρισκόταν στο σπίτι, αναρρώνοντας μετά τη μάχη του Γκέτισμπουργκ , ενώ ο Κιθ δέχτηκε έναν πυροβολισμό στο μάτι του και το έχασε.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Keith έχασε τη χρήση ενός χεριού. Δολοφόνησε επίσης έναν από τους θείους του που είχε στραφεί στη Συνομοσπονδία.
Μετέπειτα ζωή
Μετά τον πόλεμο, η Malinda και ο Keith επέστρεψαν στη Watauga, για να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους ως αγρότες, με τα τέσσερα παιδιά τους. Για κάποιο διάστημα, είχαν προβλήματα να πάρουν την κρατική σύνταξη του Keith. Στη συνέχεια, προσχώρησαν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα όπου, το 1870, ο Keith έθεσε υποψηφιότητα χωρίς επιτυχία για μια θέση στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών .
Η Sarah Malinda Pritchard Blalock πέθανε το 1903 από φυσικά αίτια ενώ κοιμόταν. Τάφηκε στο νεκροταφείο Montezuma της κομητείας Avery. Πολύ επηρεασμένος, ο Keith μετακόμισε στο Hickory της Βόρειας Καρολίνας , παίρνοντας μαζί του τον γιο του Columbus.
Στις 11 Απριλίου 1913, ο Κιθ πέθανε σε σιδηροδρομικό δυστύχημα. Έχασε τον έλεγχο του χειροκίνητου αυτοκινήτου του σε μια καμπύλη και συντρίφτηκε μέχρι θανάτου. Ορισμένες εκδοχές αποδίδουν τον θάνατό του σε μια τοπική αποπληρωμή για τα τελευταία χρόνια του με τη Μαλίντα. Τάφηκε δίπλα της στο νεκροταφείο Montezuma. Το πέτρινο σήμα του γράφει: "Keith Blalock, Soldier, 26th NC Inf., CSA."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου