Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Κυριακή 24 Ιουλίου 2022

Marguerite Gardiner

 

Η Marguerite Gardiner, Countess of Blessington (née Power , 1 Σεπτεμβρίου 1789 – 4 Ιουνίου 1849), ήταν Ιρλανδή μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος. Γνώρισε τον Λόρδο Βύρωνα στη Γένοβα και έγραψε ένα βιβλίο για τις συνομιλίες της μαζί του.

Γεννημένη κοντά στο Clonmel στην κομητεία Tipperary της Ιρλανδίας , ήταν κόρη του Edmund Power και της Ellen Sheehy, μικρών γαιοκτημόνων. Εκπαιδεύτηκε «τυχαία από το δικό της διάβασμα και από τη φίλη της μητέρας της Ann Dwyer». Η παιδική της ηλικία καταστράφηκε από τον χαρακτήρα και τη φτώχεια του πατέρα της και η πρώιμη γυναικεία της ηλικία έγινε άθλια από έναν υποχρεωτικό γάμο σε ηλικία δεκαπέντε ετών με τον λοχαγό Maurice St. The King's Bench Prison , όπου πέθανε πέφτοντας από ένα παράθυρο τον Οκτώβριο του 1817. Τον είχε αφήσει μετά από τρεις μήνες. 

Η Marguerite αργότερα μετακόμισε στο Hampshire για να ζήσει για πέντε χρόνια με την οικογένεια του Captain Thomas Jenkins των 11th Light Dragoons , ενός συμπαθητικού και  αξιωματικού του στρατού. O Τζένκινς τη σύστησε στον Ιρλανδό Τσαρλς Τζον Γκάρντινερ, 1ος κόμης του Μπλάσινγκτον , χήρo με τέσσερα παιδιά (δύο νόμιμα), επτά χρόνια μεγαλύτερό της. Παντρεύτηκαν στο St Mary's, Bryanston Square , Marylebone , στις 16 Φεβρουαρίου 1818, μόλις τέσσερις μήνες μετά τον θάνατο του πρώτου συζύγου της.

Μεγάλη περιήγηση

Εφημερίδα συνομιλίας με τον Λόρδο Βύρωνα, 1859

Σπάνιας ομορφιάς, γοητείας και εξυπνάδας, δεν ξεχώριζε λιγότερο για τη γενναιοδωρία της και για τα υπερβολικά γούστα που μοιραζόταν με τον δεύτερο σύζυγό της. Στις 25 Αυγούστου 1822 ξεκίνησαν για μια περιοδεία στην ηπειρωτική χώρα με τη μικρότερη αδερφή της , την 21χρονη Mary Anne, και υπηρέτες. Στο δρόμο συνάντησαν τον κόμη D'Orsay (ο οποίος είχε γίνει για πρώτη φορά οικείος με τη Lady Blessington στο Λονδίνο το 1821) στην Αβινιόν στις 20 Νοεμβρίου 1822, πριν εγκατασταθούν στη Γένοβα για τέσσερις μήνες από τις 31 Μαρτίου 1823. Εκεί συνάντησαν τον Byron σε πολλές περιπτώσεις , δίνοντας στην Lady Blessington υλικό για τις συνομιλίες της με τον Λόρδο Byron .

Μετά από αυτό εγκαταστάθηκαν ως επί το πλείστον στη Νάπολη , όπου γνώρισε τον Ιρλανδό συγγραφέα Richard Robert Madden , ο οποίος επρόκειτο να γίνει ο βιογράφος της. Πέρασαν επίσης χρόνο στη Φλωρεντία με τον φίλο τους Walter Savage Landor , συγγραφέα του Imaginary Conversations που θαύμαζε πολύ. 

Ήταν στην Ιταλία, την 1η Δεκεμβρίου 1827, που ο κόμης D'Orsay παντρεύτηκε τη Harriet Gardiner, τη μοναχοκόρη του Λόρδου Blessington από την πρώην σύζυγό του. Οι Blessingtons και το νιόπαντρο ζευγάρι μετακόμισαν στο Παρίσι προς τα τέλη του 1828, κατοικώντας στο Hôtel Maréchal Ney , όπου ο κόμης πέθανε ξαφνικά στα 46 του από αποπληγικό εγκεφαλικό το 1829. Ο D'Orsay και η Harriet συνόδευσαν στη συνέχεια τη Lady Blessington στο Αγγλία, αλλά το ζευγάρι χώρισε αμέσως μετά, εν μέσω πολλών ταραχών. Ο D'Orsay συνέχισε να ζει με τη Marguerite μέχρι το θάνατό της. Το σπίτι τους, αρχικά στο Seamore Place, που τώρα ονομάζεται Curzon Square, και στη συνέχεια το Gore House, Kensington , τώρα ο χώρος του Royal Albert Hall, έγινε κέντρο έλξης όλων όσων διακρίθηκαν στη λογοτεχνία, τη μάθηση, την τέχνη, την επιστήμη και τη μόδα. Ο Benjamin Disraeli έγραψε το Venetia ενώ έμενε εκεί, και στο σπίτι της ήταν που ο Hans Christian Andersen συνάντησε για πρώτη φορά τον Charles Dickens . 

Μετά τον θάνατο του συζύγου της συμπλήρωσε το μειωμένο εισόδημά της συνεισφέροντας σε διάφορα περιοδικά καθώς και γράφοντας μυθιστορήματα. Ήταν για μερικά χρόνια συντάκτρια των The Book of Beauty και The Keepsake , δημοφιλών ετήσιων εκδόσεων της εποχής. Το 1834 δημοσίευσε τις Συνομιλίες της με τον Λόρδο Βύρωνα . Το Her Idler στην Ιταλία (1839–1840) και το Idler στη Γαλλία (1841) ήταν δημοφιλείς για τα προσωπικά τους κουτσομπολιά και ανέκδοτα, τις περιγραφές της φύσης και των συναισθημάτων τους.

Στις αρχές του 1849, ο κόμης D'Orsay εγκατέλειψε τον Gore House για να ξεφύγει από τους πιστωτές του. Στη συνέχεια, τα έπιπλα και τα διακοσμητικά πουλήθηκαν σε μια δημόσια πώληση εξοφλώντας με επιτυχία τα χρέη της Lady Blessington. Η Lady Blessington εντάχθηκε στον Κόμη στο Παρίσι, όπου πέθανε στις 4 Ιουνίου 1849 από έκρηξη καρδιάς. Κατά την εξέταση διαπιστώθηκε ότι η καρδιά της είχε τρεις φορές το κανονικό μέγεθος. 

Λογοτεχνικά αφιερώματα

Το ποίημα της Letitia Elizabeth Landon To Marguerite, Countess of Blessington εμφανίστηκε στο βιβλίο αποκομμάτων του Drawing Room του Fisher, 1839.


Επιλεγμένες δημοσιεύσεις

  • Συνομιλίες του Λόρδου Βύρωνα με την Κόμισσα του Μπλάσινγκτον (1834)
  • Πολύτιμοι λίθοι ομορφιάς που εμφανίζονται σε μια σειρά από δώδεκα γκραβούρες υψηλής τελειότητας (Λονδίνο: Longman, Rees, Orme, Brown, Green and Longman, 1836), στίχος, εικονογράφηση ET Parris
  • Τα πάθη (1838), στιχ
  • Idler στην Ιταλία (1839–1840)
  • Idler στη Γαλλία (1841)
  • Ψηφιοποιημένη έκδοση του περιοδικού της συνομιλίας με τον Λόρδο Βύρωνα . 1859.

Βιογραφίες

Η Λογοτεχνική Ζωή και η Αλληλογραφία της (3 τόμοι), που επιμελήθηκε ο Ρίτσαρντ Ρόμπερτ Μάντεν, εμφανίστηκε το 1855. Το πορτρέτο της ζωγραφίστηκε το 1808 από τον Σερ Τόμας Λόρενς και μπορείτε να το δείτε στη Συλλογή Wallace του Λονδίνου.

Μια πιο λεπτομερής περιγραφή των σχέσεων της κοντέσας με τον D'Orsay εμφανίζεται στο The Last of the Dandies του Nick Foulkes (2003). 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου