Δάφνη Βαγιανού

 πΗΓΉ:https://pandiera.gr/%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7-%CE%B2%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D-1946-2022/

Η Δάφνη Βαγιανού γεννήθηκε στο Βαθύ Σάμου από οικογένεια με Μικρασιάτη παππού και γιαγιά από τον Πύργο Σάμου, αριστερή, της οποίας ο γιος (θείος της Δάφνης) είχε εξοριστεί από τις μετεμφυλιοπολεμικές κυβερνήσεις. 

Η Δάφνη Βαγιανού σπούδασε στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Στα χρόνια της δικτατορίας πήρε το πτυχίο της και πήγε στο Λονδίνο όπου έκανε μεταπτυχιακό στο ναυτιλιακό δίκαιο και για ένα διάστημα εργάστηκε σε ναυτιλιακή εταιρεία. Στο Λονδίνο εκείνα τα χρόνια δρούσε μια πολύ μαχητική τροτσκιστική οργάνωση εξορίστων, η Εργατική Διεθνιστική Ένωση με ισχυρή παρέμβαση στο Σύλλογο Ελλήνων Φοιτητών Λονδίνου, στενά συνδεδεμένη με την SSL (Socialist Labour Ligue) και τη Διεθνή Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς. Το καλοκαίρι του 1972 η Δάφνη, μαζί με τον τότε σύντροφό της Βασίλη Δενδρινό (Β. Σακελλαρίου) οργανώθηκε στην ΕΔΕ. Μετά την πτώση της χούντας, στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, υπήρξε στέλεχος της ΕΔΕ. Τα πολιτικά προβλήματα του κινήματος με την αντανάκλασή τους στο εσωτερικό της οργάνωσης (η ανακοπή του ισχυρού κινήματος που πυροδότησε η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η Κυπριακή τραγωδία, η σταθεροποίηση της αστικής κυριαρχίας στην οποία αποφασιστικά συνέβαλαν και οι δύο πτέρυγες των ΚΚ, αλλά και οι αδυναμίες στην «ανάγνωση» της νέας πολιτικής πραγματικότητας), απομάκρυναν τη Δάφνη Βαγιανού από την οργάνωση, χωρίς όμως ποτέ να πάψει να είναι φιλική. Από μια άποψη απελευθέρωσαν τις κρυμμένες ικανότητές της ως νομικού.

Σε συνεργασία με τον Σπύρο Φυτράκη, εξελίχθηκε σε μία από τις μεγάλες μορφές της μαχόμενης δικηγορίας. Με έναν νομικά τεκμηριωμένο λόγο, χωρίς τις γνωστές εξάρσεις των συνηγόρων υπεράσπισης, με σοβαρό φιλοσοφικό υπόβαθρο, αλύγιστη, η Δάφνη Βαγιανού υπήρξε υπερασπίστρια των διωκόμενων και αδικημένων εργατών, των επαναστατών, αριστερών, κομμουνιστών και αναρχικών αγωνιστών, παλεύοντας ενάντια στην καταπάτηση των δημοκρατικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την αστική εξουσία, την αστυνομική αυθαιρεσία και τους ίδιους τους δικαιικούς φορείς.