Mona von Bismarck

 Η Mona von Bismarck (γεν. Στράντερ, 5 Φεβρουαρίου 1897 – 10 Ιουλίου 1983), γνωστή και ως Μόνα Μπίσμαρκ, ήταν Αμερικανίδα σοσιαλίστρια, είδωλο της μόδας και φιλάνθρωπος. Οι πέντε σύζυγοί της περιελάμβαναν τον Χάρισον Ουίλιαμς, μεταξύ των πλουσιότερων ανδρών της Αμερικής, και τον κόμη Άλμπρεχτ Έντουαρντ «Έντι» φον Μπίσμαρκ-Σονχάουζεν, εγγονό του Γερμανού καγκελαρίου Ότο φον Μπίσμαρκ. Ήταν η πρώτη Αμερικανίδα που ανακηρύχθηκε "Η Καλοντυμένη Γυναίκα στον Κόσμο" από μια ομάδα κορυφαίων couturiers, συμπεριλαμβανομένης της Coco Chanel, και επίσης ονομάστηκε στο International Best Dressed List Hall of Fame.


Γεννήθηκε ως Mona Strader στο Λούισβιλ του Κεντάκι το 1897 από τον Robert Sims Strader και τη σύζυγό του, Bird O'Shockeny. Οι γονείς της χώρισαν το 1902, και η Μόνα και ο αδερφός της μεγάλωσαν στο Λέξινγκτον του Κεντάκι, από την πατρική τους γιαγιά. Μέσω της μητέρας τους, Patricia Strader, η Mona ήταν η θεία των δρομέων αυτοκινήτων David "Salt" Walther και George "Skipp" Walther III.
Το 1917, παντρεύτηκε τον Henry J. Schlesinger, έναν άνδρα 18 χρόνια μεγαλύτερό της, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης της Fairland Farm στο Λέξινγκτον, όπου ο πατέρας της ήταν επαγγελματίας εκπαιδευτής, και μετακόμισε στο Μιλγουόκι, όπου είχε μια επιχείρηση σιδήρου και οπτάνθρακα. Κατά τη διάρκεια του γάμου, η Μόνα γέννησε έναν γιο, τον Ρόμπερτ Χένρι, τον οποίο άφησε υπό την κηδεμονία του Σλέζινγκερ σε αντάλλαγμα για μισό εκατομμύριο δολάρια όταν χώρισαν το 1920. Barker.) Το 1921, παντρεύτηκε τον τραπεζίτη Τζέιμς Ίρβινγκ Μπους, 14 χρόνια μεγαλύτερό της, που λέγεται ότι ήταν ο «ομορφότερος άντρας στην Αμερική». Χώρισαν στο Παρίσι το 1925.
Το 1926, η Mona άνοιξε ένα κατάστημα με φορέματα στη Νέα Υόρκη με τη φίλη της Laura Merriam Curtis, κόρη του William Rush "Spooky" Merriam, πρώην κυβερνήτη της Μινεσότα. Εκείνη την εποχή, η Laura είχε αρραβωνιαστεί προηγουμένως με τον Χάρισον Ουίλιαμς, που λέγεται ότι ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος στην Αμερική, με εκτιμώμενη περιουσία 600 εκατομμυρίων δολαρίων (9.200.000.000 δολάρια σε σημερινά δολάρια· 37.500.000.000 δολάρια σε χρυσά δολάρια (1275 δολάρια/τροζ). για τη χρηματοδότηση επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Στις 2 Ιουλίου 1926, η Μόνα παντρεύτηκε τον Ουίλιαμς, έναν χήρο 24 χρόνια μεγαλύτερό της. Για το μήνα του μέλιτος, πήγαν μια κρουαζιέρα σε όλο τον κόσμο με το Warrior της Williams, τότε, το μεγαλύτερο, πιο ακριβό σκάφος αναψυχής στον κόσμο. Όταν επέστρεψαν από το μήνα του μέλιτος, ο Ουίλιαμς αγόρασε την έπαυλη της Γεωργίας στη γωνία της 94ης οδού και της πέμπτης λεωφόρου που σχεδίασαν οι Delano και Aldrich το 1915 για τον Willard Straight. Tο είχε διακοσμήσει η Syrie Maugham. Διατήρησαν επίσης ένα κτήμα με το όνομα Oak Point στη λεωφόρο Bayville, Bayville, Long Island, για το οποίο ο Delano και ο Aldrich έκαναν επίσης αλλαγές. Διατήρησαν ένα σπίτι στη λεωφόρο North Ocean στο Palm Beach και τη βίλα Il Fortino με θέα στη Marina Grande του Κάπρι, σε γη που ανήκε πρώτα στον Καίσαρα Αυγούστου και αργότερα στον Αυτοκράτορα Τιβέριο. Το 1933, η Mona ονομάστηκε «Η Καλοντυμένη Γυναίκα στον Κόσμο» από τους Chanel, Molyneux, Vionnet, Lelong και Lanvin, και έγινε η πρώτη Αμερικανίδα που τιμήθηκε τόσο. Η Δούκισσα του Windsor (1934) και η Elsie de Wolfe (1935) κέρδισαν επίσης αυτόν τον τίτλο. Το 1958 ανακηρύχθηκε στο International Best Dressed List Hall of Fame.
Στο Ridin' High (1936), ο Κόουλ Πόρτερ έβαλε την Έθελ Μέρμαν να τραγουδήσει: "Τι με νοιάζει αν η κυρία Χάρισον Γουίλιαμς είναι η πιο καλοντυμένη γυναίκα στην πόλη;" Το 1943, το πορτρέτο της Μόνα ζωγράφισε ο Σαλβαδόρ Νταλί. Ο Williams πέθανε το 1953 και τον Ιανουάριο του 1955, η Mona παντρεύτηκε τον «γραμματέα» της Albrecht Edzard Heinrich Karl, τον Graf von Bismarck-Schönhausen (1903–1970), έναν «διακοσμητή εσωτερικών χώρων» ενός αριστοκρατικού είδους και γιο του Herbert von Binson. του γερμανού καγκελαρίου Ότο φον Μπίσμαρκ, με πολιτικό γάμο στο Νιου Τζέρσεϊ, και τον Φεβρουάριο του 1956, με θρησκευτικό γάμο στη Ρώμη. Ζούσαν κυρίως στο Παρίσι σε ένα διαμέρισμα στο φημισμένο Hôtel Lambert, αργότερα στο αρχοντικό της Mona στη λεωφόρο 34 της Νέας Υόρκης και στο Κάπρι.
Το 1970, η Μόνα έμεινε ξανά χήρα και το 1971 παντρεύτηκε τον γιατρό του Μπίσμαρκ, τον «κόμη» Ουμβέρτο ντε Μαρτίνι, έναν ευγενή (αφού η Μόνα απέκτησε έναν τίτλο για αυτόν από τον βασιλιά Ουμβέρτο Β΄ της Ιταλίας), ο οποίος ήταν 14 χρόνια νεότερος από αυτήν. Μόνο μετά το θάνατό του σε ένα σπορ αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1979 (αργότερα αναφέρθηκε από τους κοινωνικούς ως «Martini on the rocks») η Mona συνειδητοποίησε ότι ο Martini, όπως και ο Bismarck, την είχε παντρευτεί για τα χρήματά της (ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που είχε παντρευτεί τον Schlesinger, τον Bush και ο Williams, τόσα χρόνια πριν). Ο Μαρτίνι αποδείχτηκε ότι ήταν ήδη παντρεμένος και κάλυπτε κρυφά από τη Μόνα τα χρήματα για τα παιδιά του.
Η Mona δώρισε τα χαρτιά και τις φωτογραφίες της στην Filson Historical Society το 1976 και πολλά μοναδικά κοσμήματα στο Ίδρυμα Smithsonian, συμπεριλαμβανομένου του Bismarck Sapphire Necklace.

Στο Answered Prayers του Truman Capote (1987), ήταν το μοντέλο για τον χαρακτήρα Kate McCloud. Η Mona ήταν μια από τις πιο σεβαστές, διάσημες και κοινωνικές γυναίκες της εποχής της. Μετρώντας πολλές από τις πιο σημαίνουσες και γνωστές προσωπικότητες της εποχής μεταξύ των φίλων της και έχοντας ξεπεράσει το ταπεινό της ξεκίνημα, η Μόνα δεν ξέχασε ποτέ την πατρίδα της το Κεντάκι. Το 1976, αυτό την οδήγησε να δωρίσει τα χαρτιά και τις φωτογραφίες της στην Filson Historical Society. Τα έγγραφα της Mona Strader Bismarck καλύπτουν την περίοδο 1916-1994 και αποτελούνται κυρίως από προσωπική αλληλογραφία. Τα περισσότερα γράμματα γράφτηκαν από μέλη του κοινωνικού κόσμου στον οποίο ζούσε η Μόνα. Περιλαμβάνουν τους στενούς της φίλους, τη Δούκισσα του Windsor, την Diana Vreeland, τον Gore Vidal, τον Randolph Churchill, τον Constantin Alajalov (εικονογράφος εξωφύλλου για το The New Yorker και το Saturday Evening Post), τον σχεδιαστή κοσμημάτων Jean Schlumberger, τον Hubert de Givenchy και τον Cecil Beaton, μεταξύ των πολλοί άλλοι. Μετά από μια ζωή στο επίκεντρο της κοινωνίας των καφέ, η Mona αποσύρθηκε τελικά από την κοινωνική σκηνή, μοιράζοντας τον χρόνο της ανάμεσα στο αρχοντικό της στο Παρίσι και τη βίλα της "Il Fortino" στο Κάπρι. Ως μανιώδης κηπουρός, η Mona καλλιέργησε όμορφους διακοσμητικούς κήπους στους χώρους της βίλας της, έχοντας φρέσκο ​​νερό που έφερνε καθημερινά από την ηπειρωτική χώρα για να τους συντηρήσει. Προς το τέλος της ζωής της, και με την όρασή της να αρχίζει να αδυνατεί, η Μόνα πέρασε τα τελευταία της χρόνια τακτοποιώντας τις υποθέσεις της, στέλνοντας τα χαρτιά, τους πίνακες και άλλα πολύτιμα αντικείμενα από τη συλλογή της σε διάφορα μουσεία και πολιτιστικούς συλλόγους. Η Mona πέθανε το 1983 σε ηλικία 86 ετών. Τάφηκε με φόρεμα Givenchy και αναπαύεται με τον τρίτο και τέταρτο σύζυγό της, Harrison Williams και Eddie Von Bismarck, στο νεκροταφείο Locust Valley, στο Long Island. Η Μόνα άφησε οδηγίες στη διαθήκη της για την εναπομείνασα περιουσία της, συν τα έσοδα από την πώληση των κτημάτων της για να δημιουργήσει ένα μέρος της κληρονομιάς της, που παραμένει μέχρι σήμερα, το Αμερικανικό Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Mona Bismarck στο Παρίσι. Κατόπιν εντολής της Mona, η οργάνωση (με έδρα ακόμα στο αρχοντικό της στο Παρίσι) υποστηρίζει και προωθεί τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές γαλλοαμερικανικές σχέσεις.