Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2022

 Phg;hQhttps://neamatia.gr/i-22chroni-toril-apo-ti-norvigia-h-agnost/

Ανάμεσα στους 24 νεκρούς του Πολυτεχνείου που μνημονεύονται κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου, ξεχωρίζει ένα γυναικείο όνομα, της Τόριλ Μαργκρέτα Ένγκελαντ από τη Νορβηγία

Το 22χρονο κορίτσι με τα μακριά μαύρα μαλλιά και το χαμόγελο που θυμίζει τη Μόνα Λίζα, έπεσε νεκρό από μία αδέσποτη σφαίρα.

H Τόριλ ήταν τουρίστρια που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, αφού τραυματίστηκε θανάσιμα από μία “αδέσποτη σφαίρα” καθώς επέστρεφε από τον κινηματογράφο.

Εκτός από την οικογένειά της στη Νορβηγία, λίγοι γνωρίζουν πώς πέθανε.
Η βιογραφία της Τόριλ, που συνοδευόταν από μία ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός 22χρονου κοριτσιού με μαύρα μακριά μαλλιά και ένα χαμόγελο σαν τη Μόνα Λίζα, έμενε για χρόνια αμετάβλητη.
Σύμφωνα με αυτή, η Τόριλ ήταν μία τουρίστρια που βρέθηκε σε λάθος μέρος τη λάθος στιγμή και τραυματίστηκε θανάσιμα από μία “αδέσποτη” σφαίρα την ώρα που επέστρεφε από τον κινηματογράφο.
Η ανεπάρκεια των πληροφοριών ήταν αρκετή για όσους υποστήριζαν ότι αυτή, όπως και τα υπόλοιπα θύματα του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν ποτέ, παρά μόνο σαν ‘φαντάσματα” σε κάποιες συνωμοσίες της Αριστεράς.

Η φοιτητική ταυτότητα της Τόριλ

Είναι λογικό να υποστήριζαν αυτό οι άνθρωποι της χούντας τότε. Ωστόσο, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να το πιστεύουν σήμερα”, λέει η αδερφή της Τόριλ, μιλώντας από το σπίτι της στο Μόλντε, 500 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Οσλο.

Της άρεσε η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη
Η Λιβ Κάρι Ενγκελαντ ήταν 18 χρόνων όταν οι γονείς της στη Νορβηγία έλαβαν τη φοβερή είδηση ότι η Τόριλ πυροβολήθηκε το βράδυ της 16ης Νοεμβρίου 1973 κοντά στο Πολυτεχνείο.

Γεννημένη στις 4 Μαρτίου του 1951, η Τόριλ ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του Περ Ρέινταρ Ενγκελαντ, ενός μηχανικού εταιρείας τηλεφωνίας, και της γυναίκας του, Χέλγκα Μαργκρέτα.

Ο γιος με το όνομα Περ Χέλγκε ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας, γεννημένο μια δεκαετία μετά την Τόριλ.
Το γεγονός ότι οι δύο αδερφές ήταν δεν είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας δημιουργούσε μία σχέση που δυνάμωνε όσο αυτές μεγάλωναν.
Η Λιβ θυμάται ότι ένιωθε δέος για τη μεγαλύτερη αδερφή της: «”Την διέπνεε ένα πολύ ισχυρό αίσθημα δικαίου και για την οικογένεια και τον κόσμο. Της άρεσε να γνωρίζει ανθρώπους από άλλες χώρες. Θαύμαζε τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, και αυτό είναι κάτι που έχω πάρει κι εγώ από αυτή”.

Η αδερφή της δεν παύει ωστόσο να τονίζει ότι η Τόριλ δεν ήταν πολιτικά δραστήρια ούτε συμμετείχε σε φοιτητικά κινήματα. Αντιθέτως, ήταν ντροπαλή και συγκρατημένη.

Στο Πανεπιστήμιο του Οσλο, όπου σπούδασε ιστορία της τέχνης, οι φίλοι της ήταν λίγοι. Της άρεσε η τζαζ και η μουσική του Μπομπ Ντίλαν, του Μπομπ Σίγκερ, της Τζόαν Μπαέζ και του Μίκη Θεοδωράκη. Η Λιβ είδε την αδερφή της τελευταία φορά στις αρχές του 1973 στο Οσλο.

Το μοιραίο ταξίδι της Τόριλ στην Αθήνα

Το κορίτσι από τη Νορβηγία ήταν το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά του Περ Ρέινταρ Ενγκελαντ, μηχανικού εταιρείας τηλεφωνίας και της Χέλγκα Μαργκρέτα, η οποία σπούδαζε ιστορία της τέχνης στο Οσλο, λάτρευε τα ταξίδια και είχε ένα ισχυρό αίσθημα δικαίου.

Ήταν Μάιος του 1973 όταν η Τόριλ Ένγκελαντ έφτασε στην Ελλάδα, έπειτα από την επίσκεψή της στην Ιταλία. Εκείνο το εξάμηνο είχε προγραμματίσει να δώσεις τις τελικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο του Όσλο αλλά ήταν ανήσυχο πνεύμα και θέλησε πρώτα να επισκεφθεί την Ιταλία για να θαυμάσει τα μουσεία της.

Εκεί γνώρισε κάποιους Αμερικανούς και τους ακολούθησε στην Κέρκυρα, όπου πέρασε το Πάσχα προτού καταλήξει στην Αθήνα.
Όταν έφτασε στην πρωτεύουσα έμεινε σε κάποιο ξενοδοχείο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, παράλληλα η Τόριλ Ένγκελαντ φρόντιζε να κρατά ενήμερη με γράμματα ή τηλεφωνικά στην οικογένειά της για το που βρίσκεται.

Η τελευταία φορά που μίλησε το 22χρονο κορίτισι Τόριλ Ένγκελαντ με τη μητέρα του ήταν το πρωί πριν σκοτωθεί την ημέρα του Πολυτεχνείου.

Η Τόριλ Ένγκελαντ πυροβολήθηκε κοντά στο Πολυτεχνείο γύρω στις 11.30 επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο από τον κινηματογράφο.

Δύο μέρες αργότερα από τον θάνατό της ένας κληρικός χτύπησε την πόρτα της οικογένειάς της και ενημέρωσε ότι η Τόριλ είναι νεκρή.

Σύμφωνα με το πιστοποιητικό θανάτου, ο διπλωματικός αντιπρόσωπος της Νορβηγίας στην Αθήνα δήλωσε πως η Τόριλ πέθανε από “τραύματα στο στήθος και το λαιμό, αφού χτυπήθηκε από σφαίρα υψηλού διαμετρήματος”.

Σην 25η επέτειο της εξέγερσης, τον Νοέμβριο του 1998, η Λιβ στο πρώτο της ταξίδι στην Αθήνα τοποθέτησε το πορτρέτο τής δολοφονηθείσας αδελφής της στην πύλη του Πολυτεχνείου.
Η επίσκεψη καλύφθηκε από Νορβηγικό περιοδικό, απ’ όπου και το δημοσίευμα.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου