Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2023

Violet Piercy



Η Violet Stewart Louisa Piercy (24 Δεκεμβρίου 1889[1] – 11 Απριλίου 1972) ήταν μια Αγγλίδα δρομέας μεγάλων αποστάσεων, η οποία αναγνωρίζεται από τη Διεθνή Ένωση Ομοσπονδιών Στίβου ως η πρώτη καλύτερη γυναίκα στον κόσμο στον μαραθώνιο στις 3 Οκτωβρίου 1926 με ώρα 3:40:22. Η Piercy αναφέρθηκε ότι έτρεξε ανεπίσημα και το σημάδι της τέθηκε στο μάθημα του Μαραθωνίου του Πολυτεχνείου μεταξύ Windsor και Λονδίνου.

Γεννήθηκε στη Violet Stewart Louisa Piercy στις 24 Δεκεμβρίου 1889 στο Croydon. Ο πατέρας της ήταν ο George Piercy. μητέρα της ήταν η Λουίζα Σοφία Πίρσι. Ο πατέρας της πέθανε λίγο μετά τη γέννησή της. ένας αδελφός πέθανε σε ηλικία 8 ετών. Φοίτησε στο Old Palace of John Whitgift School. Το 1923 εργάστηκε ως γραμματέας ιατρικής στο νότιο Λονδίνο.

Σύμφωνα με τους New York Times, όταν η Piercy άρχισε να κερδίζει δημοσιότητα για το τρέξιμό της, «η επικρατούσα αντίληψη εκείνη την εποχή ήταν ότι οι γυναίκες ήταν πολύ εύθραυστες για να τρέξουν πάνω από μερικές εκατοντάδες πόδια.».

 Τον Οκτώβριο του 1926, όταν έτρεξε το μαραθώνιο του Λονδίνου εκείνης της εποχής σε 3 ώρες 40 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα, αν και οι ερευνητές πιστεύουν από τότε ότι μπορεί να έχει τρέξει μόνο περίπου είκοσι μίλια. Την 1η Αυγούστου 1927 σημείωσε ρεκόρ στους βρετανικούς αγώνες για τρέξιμο δέκα μιλίων σε 1 ώρα 13 λεπτά. Το 1928, επιχείρησε ξανά τον αγώνα μαραθωνίου του Λονδίνου, αλλά σταμάτησε μετά από είκοσι μίλια λόγω υπερβολικής ζέστης, με χρόνο 3 ώρες 31 λεπτά. Τον Μάρτιο του 1935, καθιερώθηκε ως «μία από τις πρώτες γνωστές γυναίκες δρομείς αντοχής στη Βρετανία», σύμφωνα με τους The New York Times, μετά το δημόσιο τρέξιμο πέντε μιλίων της από το Highgate στο Monument στο κέντρο του Λονδίνου που σηματοδοτεί την αρχική τοποθεσία του η Μεγάλη Πυρκαγιά του Λονδίνου, συμπεριλαμβανομένων των 311 σκαλοπατιών προς την κορυφή του Μνημείου, την οποία ολοκλήρωσε σε 43 λεπτά και 2 δευτερόλεπτα. Έτρεξε επίσης τον μαραθώνιο του Λονδίνου το 1933 και το 1936, τερματίζοντας και τους δύο σε περίπου 4 ώρες και 25 λεπτά. Το 1933, ολοκλήρωσε επίσης ένα τρέξιμο 22 μιλίων που εγκρίθηκε από την Ερασιτεχνική Αθλητική Ένωση Γυναικών, μέσα από χιονόνερο και βροχή, σε 3 ώρες 45 λεπτά. Το 1936, της επετράπη να ξεκινήσει μπροστά από τους άνδρες δρομείς στον μαραθώνιο του Λονδίνου και ο χρόνος ολοκλήρωσής της παρέμεινε το ρεκόρ των γυναικών μέχρι που ο Dale Greig ξεπέρασε το ρεκόρ το 1964.[1] Σύμφωνα με την IAAF, ο χρόνος του 1926 της Piercy ήταν 37 χρόνια μέχρι την επίδοση του Merry Lepper 3:37:07 στον Μαραθώνιο Δυτικού Ημισφαιρίου στις 16 Δεκεμβρίου 1963. 

Μετά από πολλαπλές μετακινήσεις μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να ζούσε σε ένα καταφύγιο γυναικών μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Τα αρχεία δείχνουν ότι μπορεί να έζησε στο Battersea και στο Wandsworth μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ένα πιστοποιητικό θανάτου με ημερομηνία 11 Απριλίου 1972 για τη "Violet Pearson, αλλιώς Violet Piercy, αλλιώς Violet Pierce" δίνει εγκεφαλική αιμορραγία ως αιτία θανάτου στο University College Hospital του Λονδίνου. Το πιστοποιητικό θανάτου της αναφέρει ότι δεν είχε σταθερή διεύθυνση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου