Harriet Hallowell

 

Η Harriet Hallowell (1873–1943) ήταν μια ομογενής Αμερικανίδα καλλιτέχνης που έζησε στη Γαλλία για πενήντα χρόνια. Γεννήθηκε στη Βοστώνη σε οικογένεια Κουάκερων . Κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε στη Γαλλία και προσφέρθηκε εθελοντικά σε νοσοκομείο. Το νοσοκομείο ήταν κοντά στο σπίτι που μοιραζόταν με τη θεία της Sarah Tyson Hallowell , που βρίσκεται στο χωριό Moret-sur-Loing , το οποίο συνορεύει με το δάσος του Fontainebleau .

Λόγω των προσπαθειών της για πολεμική βοήθεια για λογαριασμό των Γάλλων και των Συμμάχων στρατιωτών, η γαλλική κυβέρνηση της απένειμε το βραβείο Légion d'Honneur το 1930.Η Harriet Hallowell γεννήθηκε στη Βοστώνη στις 15 Ιουνίου 1873.  Ο πατέρας της ήταν ο αρχιτέκτονας Lewis Morris Hallowell (1844–1909) και η μητέρα της ήταν η Harriet Hawley Hallowell. 

Είχε έναν αδελφό που γεννήθηκε το 1871, τον Τζορτζ Χάουλι Χάλογουελ, ο οποίος ήταν καλλιτέχνης. Πέθανε το 1926 και τον επόμενο χρόνο ο Χάριετ δώρισε ένα από τα έργα του, ο Άγιος Γεώργιος και ο Δράκος, μετά το Καρπάτσιο, στο Μουσείο Φογκ των Μουσείων Τέχνης του Χάρβαρντ . 

Η Χάλογουελ, γνωστή για το έργο της ως ζωγράφος σε μινιατούρες,  μπορεί να είχε εκτεθεί το έργο της στη Βοστώνη το 1893 πριν από την αναχώρησή της για τη Γαλλία το 1894.

Εργάστηκε ως καλλιτέχνης και είχε στούντιο στο Παρίσι. Ζούσε συχνά με τη θεία της, Sarah Tyson Hallowell και τη γιαγιά, Mary M. Hallowell στο Παρίσι και τη μικρή πόλη Moret-sur-Loing , η οποία βρίσκεται έξι μίλια από το Fontainebleu . 

Τα έργα της εκτέθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1890 στη Γαλλία.  Οι Hallowells μπορεί να είχαν πάρει το σπίτι Moret-sur-Loing από ή περίπου το 1900, επειδή ο πίνακας που έστειλε στο Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο το 1901 φέρει αυτή τη διεύθυνση.  Εξέθεσε το Near Fountainbleu στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πενσυλβάνια το 1901. 

Η Χάριετ και η θεία της Σάρα έζησαν στο Μορέτ κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και προσφέραν εθελοντικά στο τοπικό νοσοκομείο. Ίδρυσαν στο σπίτι τους ένα κέντρο για το κροσέ ρούχα για στρατιώτες και πρόσφυγες. Τραυματισμένοι στρατιώτες και κάτοικοι της περιοχής βοήθησαν στην κατασκευή των ρούχων. Οι προσπάθειές τους, που συνεχίστηκαν και μετά τον πόλεμο, υποστηρίχθηκαν από δωρεές από τον ξάδερφό τους, T. Morris Perot στην Πενσυλβάνια και άλλους.

Η γαλλική κυβέρνηση την τίμησε με το Croix d'Honneur για το πολεμικό της έργο το 1930.

Η θεία της Harriet Hallowell, Sara, πέθανε τον Ιούλιο του 1924 και κληρονόμησε την περιουσία της .  Αν και δεν ήταν πλούσιο σε μετρητά, το κτήμα είχε σημαντικά έργα τέχνης, με πίνακες από καλλιτέχνες όπως ο Anders Zorn (1860–1920) και δύο έργα γλυπτικής που κατασκευάστηκαν και δώρα από τον Auguste Rodin (1840–1917), φίλη της θείας. Συνέχισε να ζωγραφίζει και παρέμεινε ενεργή με το τμήμα του Παρισιού της American Artists Professional League . Εξέθεσε τη δουλειά της με την Αμερικανική Λέσχη Γυναικών του Παρισιού και στο ετήσιο Salon. 

Ξεκινώντας το 1933, η Hallowell αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες λόγω της υποτίμησης των γαλλικών μετοχών της και της ύφεσης , η οποία έγινε "απελπισμένη" κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου . Καθώς οι Γερμανοί στρατεύματα στην περιοχή, χρειαζόταν να μετακινείται συχνά για να τους αποφεύγει. Απέρριψε τις προτάσεις των συγγενών της στις Ηνωμένες Πολιτείες να φύγει από τη Γαλλία.

Η Hallowell πέθανε το 1943 στο σπίτι της στο Moret.