Lucienne Heuvelmans

 

Η Lucienne Heuvelmans (1885–1944) ήταν Γαλλίδα γλύπτρια και εικονογράφος.

Γεννήθηκε στο 12ο διαμέρισμα του Παρισιού στις 25 Δεκεμβρίου 1881 ή 1885, κόρη του Osval Heuvelmans, σχεδιαστή και επιπλοποιού από το Ath , και της Donatilde Sandra, τεχνίτη από το Leuze-en-Hainaut . Αυτές οι δύο πόλεις στο Hainaut του Βελγίου διατηρούν ακόμη έργα της: έναν χάλκινο Χριστό στο μουσείο ιστορίας και αρχαιολογίας του Ath και ένα Pax Armata στο μνημείο των νεκρών του Leuze.

Αφού παρακολούθησε βραδινά μαθήματα γλυπτικής, η Heuvelmans έγινε δεκτή στην École des Beaux-Arts το 1904. Σπούδασε κοντά στους γλύπτες Laurent Marqueste , Emmanuel Hannaux (fr) και Denys Puech .  Έλαβε το πρώτο δεύτερο Grand Prix το 1910 και έγινε η πρώτη γυναίκα που κέρδισε το Grande Prix de Rome για γλυπτική τον Ιούλιο του 1911 για το έργο της, The Sister of Orestes Guarding Her Brother's Κοιμήσου .

Δεκτή στη Villa Medici , σπούδασε εκεί από τον Ιανουάριο του 1912 έως τον Δεκέμβριο του 1914 υπό τη διεύθυνση του Albert Besnard .

Κατά την επιστροφή της στη Γαλλία, η Heuvelmans διορίστηκε καθηγήτρια σχεδίου στα σχολεία της πόλης του Παρισιού. Τοποθέτησε το στούντιο της στο ισόγειο και τον ημιώροφο 17, rue des Tournelles στην πίσω πτέρυγα του ξενοδοχείου de Rohan-Guémené. Η κύρια πρόσοψη του ξενοδοχείου έχει θέα στην Place des Vosges στο 4ο διαμέρισμα. Συμμετείχε τακτικά σε εκθέσεις στο Salon des artistes français όπου κέρδισε τιμητική μνεία το 1907, μετά χάλκινο μετάλλιο το 1921 και στο Salon des artistes decorateurs στο Grand Palais μεταξύ 1926 και 1933. Από το 1924 έως το 1926, προμήθειες για την Manufacture de Sèvres .

Η Lucienne Heuvelmans έλαβε τα διακριτικά του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής το 1926 υπό το Υπουργείο Καλών Τεχνών (Διάταγμα της 22ας Μαΐου 1926). Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, εγκαταστάθηκε στη Βρετάνη στο Saint-Cast-le-Guildo. Ειδικεύτηκε στην αρχαία μυθολογία και τη θρησκευτική τέχνη.

Η Heuvelmans πέθανε στις 26 Φεβρουαρίου 1944, στο Saint-Cast σε ηλικία 62 ετών. Αναπαύεται στο οικογενειακό ταφικό οικόπεδο των Heuvelmans στο νεκροταφείο Père-Lachaise.

Η δουλειά της

Δεν υπάρχει κατάλογος του έργου της Lucienne Heuvelmans. Ιδιαίτερα διάσημη για τα γλυπτά της, έχει εικονογραφήσει και διάφορα ποιητικά έργα. Τα έργα της φέρουν την υπογραφή L. Heuvelmans .

Notre-Dame d'Espérance ( Η Παναγία της Ελπίδας ), 1928

• Γλυπτά
  • Vénus sauve Hélène de la mort (Η Αφροδίτη σώζει την Ελένη από το θάνατο) . Ανάγλυφο σε γύψο (1909). Δημαρχείο Paulhan (Hérault).
  • Oreste et Électre endormis. (Ο Ορέστης και η Ηλέκτρα κοιμούνται) . Ανάγλυφο σε γύψο που διατηρείται στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts στο Παρίσι (1911). Είναι με αυτό το έργο που η Lucienne Heuvelmans κέρδισε το πρώτο Grand Prix της Ρώμης στη γλυπτική.
  • Buste de Lili Boulanger (1916).
  • Pax Armata . Μάρμαρο που απεικονίζει έναν γυμνό άνδρα που κρατά ένα σπαθί (1917). Διαταγή του Κράτους για το Μουσείο του Στρατού τώρα κατατίθεται στο Cercle Militaire de Paris'. Αναπαραγωγή σε μπρούτζο στο μνημείο των νεκρών του Leuze-en-Hainaut στο Βέλγιο (1922).
  • Monument aux morts de la Grande Guerre (Μνημείο των πεσόντων του Μεγάλου Πολέμου) . Ξαπλωμένο στην πέτρα. Μονολιθικό γλυπτό σε βάση γρανίτη (1922). Commune of Graye-sur-Mer , Calvados.
  • Albert de Mun . Μαρμάρινη προτομή. Με εντολή του Κράτους για την Εθνοσυνέλευση (1923), εκτίθεται στην αίθουσα των 4 στηλών.
  • Les Fruits d'Or . Ειδικά από πορσελάνινο τραπέζι. Order of the Manufacturing of Sèvres (1924).
  • Les Illusions et le Regret . Μνημειακή ομάδα πέτρας. Τάγμα της πόλης του Παρισιού για τον κήπο του περιπτέρου τους στη Διεθνή Έκθεση Μοντέρνας Διακοσμητικής και Βιομηχανικής Τέχνης του 1925. Μεταφέρθηκε το 1933 στην είσοδο της νεοσύστατης πλατείας Séverine στο 20ο διαμέρισμα, διαλύθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής . Άγνωστη η τρέχουσα τοποθεσία.
    
    
    
  • La Jeunesse et l'Amour (Νεολαία και Αγάπη) . Λίθινη ομάδα από δύο από τις φιγούρες της προηγούμενης ομάδας (1927). Διαταγή του κράτους για τον νομό των Αρδεννών στο Charleville-Mézières . Σχέδια σε μπρούτζο με πράσινη πατίνα και ασημί μπρούτζο έχουν κυκλοφορήσει στο εμπόριο και είναι γνωστά με την εσφαλμένη ονομασία Έρως και Ψυχή ή Έρως και Αφροδίτη.
  • L'Autel des Héros (Ο Βωμός των Ηρώων) . Μνημείο των Πεσόντων του Μεγάλου Πετρινοπολέμου (1926). Εκκλησία του Saint-Cast-le-Guildo.
  • Notre-Dame d'Espérance (Η Παναγία της Ελπίδας) . Ροζ πέτρα από τον Τούρνο (1928). Η εκκλησία Notre Dame d'Esperance στο Παρίσι, rue de la Roquette, η οποία διατηρεί επίσης έναν τρόπο σταυρού επίσης σε ροζ πέτρα από το Tournus του ίδιου καλλιτέχνη. Πιο γνωστό ως Madonna and Child or Maternity , αυτό το άγαλμα αναπαρήχθη για σχεδόν μισό αιώνα σε χιλιάδες αντίγραφα σε διάφορα μεγέθη και υλικά: γύψος, τερακότα, πήλινα σκεύη, ξύλο, μπρούτζος - χρυσελφαντίνη . Ένα αντίγραφο του πρωτότυπου έργου βρίσκεται στην εκκλησία του Saint-Louis στη Ρεμς.
  • Bacchus enfant ou l'Enfant au pampre et à l'oiseau (Βάκχος παιδί ή Το παιδί με το κλήμα και το πουλί) . Χάλκινο με πράσινη πατίνα κατά το πρωτότυπο γύψινο μοντέλο του 1928 .
  • Sainte Thérèse aux bras ouverts sous une pluie de roses (Saint Therese with open arms under a Shower of Roses) . Χυτευμένο τσιμέντο (1930). Εκκλησία της Pleurtuit. Ένα άλλο παράδειγμα σε γύψο στην εκκλησία του Saint-Cast-le-Guildo.
• Σχέδια ζωγραφικής
  • Le Rémouleur (The Remoulder) . Σχέδιο με μαύρη πέτρα που διατηρείται στην Ecole des Beaux-Arts στο Παρίσι. Βραβείο Bridan, 1904.
• Εικόνες
  • Roma Beata του Georges Noblemaire (Henri Piazza Art Edition, Παρίσι, 1918). 40 σονέτα εικονογραφημένα με 40 σχέδια της Lucienne Heuvelmans.
• Διακρίσεις
  • Prix ​​Bridan το 1904
  • Δεύτερο Grand Prix της Ρώμης στη γλυπτική το 1909
  • Πρώτο Grand Prix της Ρώμης στη γλυπτική το 1911
  • Prix ​​Veuve Beulé το 1922
  • Βραβείο Eugène Piot το 1926
  • Αργυρό μετάλλιο της Εταιρείας Γάλλων Καλλιτεχνών το 1935
  • Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής το 1926
    
    L’enfant à la tortue
    

    
    
    
    Electre veillant sur le sommeil d'Oreste, 1911