Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Τετάρτη 5 Ιουνίου 2024

Ζωή Ντιμισκή, 4 Ιουνίου 2024

Πηγή:http://www.hxwsarakatsanwn.gr/component/k2/item/425-mitera-karaiskaki

Η Ζωή Ντιμισκή ήταν η μητέρα του Καραϊσκάκη,  Σαρακατσάνα, αδερφή του περίφημου Σαρακατσάνου κλέφτη Κώστα Ντιμισκή και πρώτη ξαδέρφη του διαβόητου αρματολού του Βάλτου και Ξηρομέρου Γώγου Μπακόλα. Σε μικρή ηλικία παντρεύτηκε κάποιον Γιαννάκη Μαυρομάτη. Ο άντρας της όμως πέθανε γρήγορα και έτσι αποφάσισε να καλογερέψει. Πήγε λοιπόν σε κάποιο μοναστήρι του Άγιου Γεωργίου που ο ηγούμενος ήταν γνωστός της.

Εκεί, κάποια μέρα κονάκιασε ο φοβερός αρματολός του Βάλτου Δημήτρης Καραϊσκος. Είδε την όμορφη και νέα καλόγρια έπλεξε τα δίχτυα του και κοιμήθηκε μαζί της. Με αυτή την άποψη συμφωνούν οι περισσότεροι ιστορικοί (Περραιβός ,Γαζής, Βλαχογιάννης)

Κατ΄ άλλους, πατέρας του Καραϊσκάκη ήταν ο επίσης Σαρακατσάνος κλέφτης Αραπογιάννης .

Όταν γέννησε , συνειδητοποίησε την σκληρή πραγματικότητα της κοινωνίας της.

Φίλοι, εκλεκτοί επισκέπτες, ακόμη και ο ηγούμενος την πέταξαν σαν σκουπίδι έξω από το μοναστήρι με ένα παιδί στην αγκαλιά την εποχή η άτυχη μητέρα είχε την ανάγκη όλων, ειδικά του ηγούμενου, που απ' ότι φαίνεται εκτελούσε τις διαταγές του για να μπορέσει να παραμείνει στο μοναστήρι .

Μετά την έξοδο της από το μοναστήρι και μέσα στην απελπισία της η άτυχη μάνα αποφάσισε να δώσει το παιδί της σε μια άκληρη γυναίκα ενός τσέλιγκα την Πουλιάνα για να μπορέσει να εργαστεί .

Έτσι άρχισε να γυρίζει στα χώρια και να πουλάει διάφορα μοναστηριακά είδη, για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα αναγκαία εφόδια για το παιδί της αλλά και για την ίδια.

Μετά από οκτώ χρόνια η Ζωή Ντιμισκή μια ατιμασμένη καλόγρια, μια γυναίκα μόνη, απελπισμένη και χωρίς βοήθεια, όπως ήταν αναμενόμενο πέθανε από τις κακουχίες προσπαθώντας να εξασφαλίσει τα απαραίτητα εφόδια για το παιδί της.

Την σχέση του Καραϊσκάκη με τον πατέρα του δεν την γνωρίζουμε. Ούτε ξέρουμε αν έδωσε κάποια βοήθεια στο «παιδί της καλόγριας», όταν αυτό την χρειάζονταν. Ξέρουμε μόνο ότι ο μεγάλος ήρωας στην σφραγίδα του το 1916 υπέγραφε σαν Καραϊσκος και από μικρό παιδί το προσωνύμιό του ήταν «ο γιος της καλόγριας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου