Zinaida Ermolyeva

 

Η Ζιναΐντα Βισσαριόνοβνα Ερμόλεβα (ρωσικά: Зинаида Виссарионовна Ермольева, 27 Οκτωβρίου 1898 - 2 Δεκεμβρίου 1974) ήταν Ρωσίδα μικροβιολόγος, περισσότερο γνωστή για τη σύνθεση πενικιλίνης, για τα σοβιετικά στρατεύματα κατά την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπήρξε επίσης μέλος της Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών. Γεννήθηκε στο Φρόλοβο της περιφέρειας του Ροστόφ, στη Ρωσική Αυτοκρατορία. Το 1921, αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Ροστόφ, παίρνοντας το πτυχίο της ιατρικής. Από το 1925, υπήρξε επικεφαλής πολλών ινστιτούτων μικροβιολογίας και επιδημιολογίας στη Μόσχα.

Το 1925, επίσης, έγινε διευθύντρια του Τμήματος Μικροβιολογίας και Βιοχημείας, στη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών. Εκεί ξεκίνησε την έρευνα σε βακτηριοφάγους και φυσικούς αντιμικροβιακούς παράγοντες και ειδικότερα στη λυσοζύμη. Κατά την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, επικεντρώθηκε αποκλειστικά στην πενικιλίνη. Πρώτη φορά, η ανακάλυψή της, χρησιμοποιήθηκε στη Σοβιετική Ένωση, το 1943. Το 1942, παρουσίασε τα ευρήματα της ερευνάς της. Στην παρουσίαση η ίδια μόλυνε τον εαυτό της με το vibrio cholerae και ανάρρωσε κατόπιν θεραπείας. Τα αποτελέσματα φάνηκαν άκρως ουσιαστικά για την καταπολέμηση της χολέρας, στο Ανατολικό Μέτωπο του Πολέμου. Το 1947, η Ερμόλεβα έγινε διευθύντρια του νέου Ινστιτούτου Αντιβιοτικών του Υπουργείου Υγείας της Σοβιετικής Ένωσης. Επίσης, από το 1952, έως και τον θάνατό της, ήταν διευθύντρια του Τμήματος της Μικροβιολογίας στο Ιατρικό Ινστιτούτο της Μόσχας (σημερινή Ρωσική Ιατρική Ακαδημία Μεταπτυχιακής Εκπαίδευσης).

Η Ερμόλεβα, υπήρξε παντρεμένη με τον μικροβιολόγο Λεβ Ζίλμπερ, του οποίου ο αδελφός ήταν ο μυθιστορηματογράφος Βενιαμίν Καβέριν, ο οποίος εμπνεύστηκε από την καριέρα της νύφης του και του αδελφού του κι έγραψε τη μυθοπλαστική τριλογία "Ανοιχτό Βιβλίο (1946-56). Η Τατιάνα, ο χαρακτήρας που βασίζεται στην Ερμόλεβα, έκανε δημοφιλέστερη τη μικροβιολογία κι ανάμεσα στις γυναίκες, όπου πλέον πολλά κορίτσια θα μπορούσαν να ακολουθήσουν αυτήν την καριέρα στη Σοβιετική Ένωση. Η Ερμόλεβα έχει βραβευτεί δις από το Τάγμα του Λένιν, καθώς και μία φορά με το Κρατικό Βραβείο Ε.Σ.Σ.Δ., το 1943. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της κυκλοφόρησε πάνω από 500 εργασίες της, που αφορούσαν μεταξύ άλλων την πενικιλίνη. Ήταν επίσης ιδρυτής της εφημερίδας Antibiotiki.