Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Πέμπτη 18 Απριλίου 2024

Μιλένα του Μαυροβουνίου


 

Η Μιλένα Πέτροβιτς-Νιέγκος ( το γένος Βούκοτις, σερβικά κυριλλικά: Милена Петровић-Његош‎‎, 4 Μαΐου 1847 - 16 Μαρτίου 1923) ήταν η μόνη βασίλισσα του Μαυροβουνίου ως σύζυγος του Νικολάου Α' (28 Αυγούστου 1910 - 26 Νοεμβρίου 1918).

Νεαρή ηλικία

Γεννημένη στο χωριό Τσέβο του Μαυροβουνίου, η Μιλένα ήταν κόρη του Βοεβόδα Πέταρ Βούκοτιτς και της συζύγου Γελένα Βοϊβόντιτς, γεννημένη στο χωριό Βις-Ντανίλοβγκραντ του Μαυροβουνίου. Ο πατέρας της ήταν ένας από τους μεγαλύτερους γαιοκτήμονες στο Μαυροβούνιο και στενός φίλος του Βοϊβόντα Μίρκο Πετρόβι-Νιέγκος με τον οποίο είχε πολεμήσει στους πολέμους της δεκαετίας του 1850. Οι δύο φίλοι αποφάσισαν να εδραιώσουν τη συμμαχία τους με τον γάμο των παιδιών τους. Το 1853, η Μιλένα, σε ηλικία μόλις έξι ετών, αρραβωνιάστηκε με τον μοναδικό γιο του Μίρκο, Νικόλα, σε ηλικία δώδεκα ετών. Ο Νίκολα ήταν ο ανιψιός και κληρονόμος του άτεκνου βασιλιά πρίγκιπα του Μαυροβουνίου Ντανίλο Α'. Το 1856, μετά το θάνατο της μητέρας της, η Μιλένα στάλθηκε στο Τσέτινιε, για να μεγαλώσει στο νοικοκυριό των μελλοντικών πεθερικών της. Έχοντας μεγαλώσει σύμφωνα με τα στοιχειώδη έθιμα του Μαυροβουνίου εκείνη την εποχή, που ίσχυαν ακόμη και σε εξέχουσες οικογένειες, η Μιλένα ήταν αναλφάβητη. Μεταξύ του 1856 και του 1860 μεγάλωσε στο νοικοκυριό του Μίρκο Νιέγκος, που σύντομα θα γινόταν πεθερός της και ανατράφηκε δίπλα στην κόρη του Μίρκο, την Αναστασία. Κατά τη διάρκεια αυτών των τεσσάρων ετών ήρθε κοντά στη νέα της οικογένεια: «Ο πατέρας και η μητέρα μου την αγάπησαν σαν τη δική τους κόρη» έγραψε αργότερα ο Βασιλιάς Νικόλα. "Ο αείμνηστος θείος μου (πρίγκιπας Ντανίλο), την αγαπούσε επίσης πολύ και την αντιμετώπισε ως δικό του παιδί και εκείνη του έδειξε την αγάπη και το σεβασμό της με κάθε τρόπο. Ήταν πολύ όμορφη, γλυκιά, ευγενική και ευσεβής ".  Εκείνα τα χρόνια η Μιλένα σπάνια έβλεπε τον μελλοντικό της σύζυγο. Έξι χρόνια μεγαλύτερος της, ο Νικόλα εν τω μεταξύ σπούδαζε πρώτα στην Τεργέστη και αργότερα στο Παρίσι.

Βασιλική σύζυγος

Η δολοφονία του πρίγκιπα Ντανίλο, στις 12 Αυγούστου 1860, έκανε απροσδόκητα τον Νικόλα βασιλεύοντα πρίγκιπα του Μαυροβουνίου σε ηλικία δεκαοκτώ ετών. Λίγο αργότερα, ο Νικόλα κινδύνευσε να πεθάνει από πνευμονία. Όταν ανάρρωσε, αποφασίστηκε να τακτοποιήσει το γάμο του το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να παρέχει στο Μαυροβούνιο διάδοχο. Ο πατέρας της Μιλένα ταξίδεψε στην Αγία Πετρούπολη και ενημέρωσε τον Τσάρο Αλέξανδρο Β' της Ρωσίας, τον μεγαλύτερο σύμμαχο και υποστηρικτή του Μαυροβουνίου, για το γάμο.

Στο Τσέτινε, στις 8 Νοεμβρίου 1862, σε ηλικία 14 ετών,  η Μιλένα παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Νικόλαο Α' του Μαυροβουνίου, τότε 21 ετών, ο οποίος αργότερα έγινε Βασιλιάς το 1910. Ο γάμος ήταν μία απλή υπόθεση και πραγματοποιήθηκε στην εκκλησία των Βλάχων στην κοιλάδα Lovćen.  Ο γάμος ήταν πολιτικός: η οικογένειά της είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην πολιτική του Μαυροβουνίου και είχε φιλία με τον Οίκο του Πέτροβιτς-Νιέγκος, την οικογένεια του συζύγου της.

Η Μιλένα ήταν στα πρώτα χρόνια της εφηβείας της, όταν έγινε ο γάμος και τα πρώτα χρόνια ως Πριγκηπική σύζυγος ήταν δύσκολα. Ήταν άπειρη και μία μοναχική φιγούρα που αρχικά επισκιάστηκε από την πριγκίπισσα Νταρίνκα, χήρα του πρίγκιπα Ντανίλο, που ήταν κοντά στον Νίκολα.  Κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια του γάμου της, δεν είχε παιδιά. Διδάχθηκε στη σερβική γλώσσα και έμαθε γαλλικά. Η Μιλένα επιβεβαίωσε τη θέση της αφού η Νταρίνκα έφυγε από το Μαυροβούνιο για πάντα. Το 1865, η Μιλένα γέννησε το πρώτο από τα δώδεκα παιδιά της. Μεταξύ 1865 και 1869, είχε τέσσερις κόρες διαδοχικά, ενώ ένας γιος και διάδοχος, ο πρίγκιπας Ντανίλο γεννήθηκε το 1871 και θα ακολουθούσαν επτά ακόμη παιδιά. Η σχέση της Μιλένα με τον σύζυγό της σταθεροποιήθηκε με το χρόνο και απέκτησε σεβασμό και επιρροή. Ενώ ο σύζυγός της έλειπε σε επισκέψεις στην Αυστρία-Ουγγαρία και τη Ρωσία το χειμώνα του 1868-1869, η Μιλένα ήταν υπεύθυνη για τις υποθέσεις του παλατιού.

Είχε επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη με τον σύζυγό της μετά από πρόσκληση του Σουλτάνου Αμπντουλχάμιντ το 1899. Ήταν μία από τις ξένες που είχαν την ευκαιρία για να μπουν στο χαρέμι του Σουλτάνου. Μετά την προσάρτηση από το Βασίλειο της Σερβίας το 1918, η βασιλική οικογένεια αναγκάστηκε σε εξορία. Η Μιλένα πέθανε στη Γαλλία, δύο χρόνια μετά τον σύζυγό της και θάφτηκε στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας. Το 1989, τα απομεινάρια της, μαζί με αυτά του συζύγου της και της Ξένιας και της Βέρα, δύο από τις κόρες της, μεταφέρθηκαν στο Τσέτινιε και ξαναθάφτηκαν στο παρεκκλήσι του Τσιπούρ.

Απόγονοι

Το ζευγάρι είχε δώδεκα παιδιά: τρεις γιους και εννέα κόρες, κάποιοι από τους οποίου παντρεύτηκαν σε ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου