Kitty Wingfield Joyner

 Η Kitty Wingfield Joyner ( γεν. O'Brien, 11 Ιουλίου 1916 – 16 Αυγούστου 1993) ήταν Αμερικανίδα ηλεκτρολόγος μηχανικός στην Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή για την Αεροναυπηγική (NACA) και στη συνέχεια στην Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) μετά την αντικατάστασή της. της NACA το 1958. Ήταν η πρώτη γυναίκα που αποφοίτησε από το πρόγραμμα μηχανικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια το 1939, λαμβάνοντας το βραβείο Algernon Sydney Sullivan μετά την αποφοίτησή της. Όταν προσλήφθηκε από τη NACA την ίδια χρονιά, έγινε η πρώτη γυναίκα μηχανικός στον οργανισμό, φτάνοντας τελικά στον τίτλο της Επικεφαλής του Καταστήματος και διαχειρίζοντας αρκετές από τις αεροσήραγγα του . Το έργο της συνέβαλε στην έρευνα σχετικά με την αεροναυπηγική , τις υπερηχητικές πτήσεις , τις αεροτομές και τα πρότυπα σχεδιασμού αεροσκαφών.

Η Kitty Wingfield O'Brien γεννήθηκε στο Charlottesville της Βιρτζίνια , στις 11 Ιουλίου 1916.  Ο πατέρας της ήταν μηχανικός , που την ενέπνευσε να ακολουθήσει την ίδια καριέρα.  Μετά το γυμνάσιο, ήθελε να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια (UVA). Ο νόμος της πολιτείας της Βιρτζίνια επέτρεπε στις γυναίκες να φοιτούν σε δημόσια πανεπιστήμια από το 1920, αλλά η UVA εφάρμοσε πολλά εμπόδια για τις γυναίκες που επιθυμούσαν να υποβάλουν αίτηση, απαιτώντας να φοιτήσουν σε άλλο σχολείο για δύο χρόνια πρώτα και να είναι τουλάχιστον 20 ετών.  Αυτές οι απαιτήσεις εξακολουθούσαν να ισχύουν το 1935, όταν η O'Brien θα είχε υποβάλει αίτηση, έτσι παρακολούθησε το Sweet Briar College για δύο χρόνια μεταξύ 1935 και 1937, και στη συνέχεια ζήτησε επιτυχώς την UVA για να γίνει αποδεκτή. 

Μη βλέποντας αρχικά μια ευκαιρία για γυναίκες στον χώρο, είπε σε δημοσιογράφο του Miami News ότι «πάντα ήθελε να ήταν αγόρι για να μπορούσε να ακολουθήσει το επάγγελμά του». Η δημοσιογράφος έγραψε γι 'αυτήν ενώ βρισκόταν στη Φλόριντα και παρακολουθούσε ένα συνέδριο μηχανικής στο οποίο η εργασία της "Fluorescence, the Light of the Future" κέρδισε τη δεύτερη θέση μεταξύ των φοιτητικών εργασιών.  Αν και ο δημοσιογράφος παρατήρησε ότι «η ηλεκτρολόγος μηχανικός μετά βίας θεωρείται γυναικείο επάγγελμα», ο O'Brien χρησιμοποίησε την ευκαιρία για να μιλήσει για το πώς η μηχανική παρουσιάζει μια μεγάλη ευκαιρία για τις γυναίκες και τα κορίτσια. 

Την εποχή της στο UVA ήταν γραμματέας του παραρτήματος της Βιρτζίνια του Αμερικανικού Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και μέλος της εταιρείας μηχανικών Trigon του πανεπιστημίου. Ήταν επίσης πρόεδρος της αδελφότητας της, Chi Omega , και πρόεδρος του συλλόγου Γυναικών Φοιτητών. Το 1939, έγινε η πρώτη γυναίκα που αποφοίτησε από την UVA με πτυχίο Bachelor of Science στον ηλεκτρολόγο μηχανικό .

 Επιλέχθηκε για να λάβει το βραβείο Algernon Sydney Sullivan Award , το οποίο το πανεπιστήμιο απονέμει σε δύο αποφοίτους φοιτητές κάθε χρόνο "για την αριστεία του χαρακτήρα και την υπηρεσία στην ανθρωπότητα". 

Το NACA Langley Memorial Aeronautical Laboratory (αργότερα το Langley Research Center) προσέλαβε την Joyner ως κατώτερη βοηθό πολιτικού μηχανικού τον Σεπτέμβριο του 1939, καθιστώντας την την πρώτη τους γυναίκα μηχανικό. 

Εκείνη την εποχή, ο οργανισμός επέκτεινε την αεροναυπηγική έρευνα και ανάπτυξή του την εποχή πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο .  Η καριέρα της αναπτύχθηκε γρήγορα, καθώς μετατόπισε την εστίασή της από την πολιτική στην ηλεκτρική μηχανική.  Ανάμεσα στις αρμοδιότητές της ήταν η διαχείριση των ηλεκτρικών συστημάτων για πολλές αεροσήραγγα , συμπεριλαμβανομένων υπερηχητικών αεροσηράγγων, μεγάλων, ακριβών εγκαταστάσεων σημαντικές για τη δοκιμή αεροσκαφών.  Συνέχισε να εργάζεται στο Langley για περισσότερες από τρεις δεκαετίες, συνεχίζοντας στην Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος (NASA) όταν αντικατέστησε τη NACA το 1958. Μέχρι τη δεκαετία του 1960, έλαβε τον τίτλο Branch Head of the Κλάδος Εκτίμησης Κόστους Εγκαταστάσεων, Γραφείο Μηχανικών και Τεχνικών Υπηρεσιών. 

Κατά τη διάρκεια της καριέρας της στη NACA/NASA, η Joyner συνεισέφερε στην έρευνα για την αεροναυπηγική , την υπερηχητική πτήση και το σχεδιασμό αεροτομών .  Η δουλειά της είχε επιπτώσεις σε στρατιωτικές και εμπορικές εφαρμογές πτήσεων και είχε επιρροή στην παραγωγή προτύπων σχεδιασμού αεροσκαφών που συνέχισαν να είναι σχετικά πολλά χρόνια αργότερα.  Αποσύρθηκε από τη NASA τον Μάιο του 1971. 

H Joyner δραστηριοποιήθηκε σε μηχανικούς οργανισμούς και κοινωνίες. Ήταν μέλος του Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών (IEEE) και Επίτιμο Ισόβιο Μέλος της Λέσχης Μηχανικών της Χερσονήσου της Βιρτζίνια.

Προσωπική ζωή

Παντρεύτηκε τον Upshur T. Joyner, έναν φυσικό που εργάστηκε επίσης στη NACA/NASA,περισσότερο γνωστός για τις συνεισφορές του στο Langley Landing Loads Dynamics Facility της NASA. ^[Μαζί απέκτησαν δύο παιδιά: έναν γιο με το όνομα Upshur O'Brien Joyner, ο οποίος πέθανε από λευχαιμία σε ηλικία 47 ετών το 1990, και μια κόρη, την Kate Bailey. Το 1971, τόσο η Kitty όσο και ο Upshur αποσύρθηκαν. Ζούσαν στο Poquoson της Βιρτζίνια . 

Εκτός από τις επαγγελματικές και προσωπικές της δραστηριότητες μηχανικής, ήταν μέλος των PEO Sisterhood , Daughters of the American Colonists , and United Daughters of the Confederacy , που το 1992 της απένειμε το Βραβείο Winnie Davis, αναγνωρίζοντας την εξαιρετική αφοσίωση ή συνεισφορά στην οργάνωση. Υπηρέτησε επίσης ως πρώτη αντιβασιλέας και διοργανώτρια για το Charles Parish Chapter of the Daughters of the American Revolution , το οποίο έδωσε το όνομά της σε ετήσια υποτροφία. 

Η Τζόινερ πέθανε στις 16 Αυγούστου 1993, σε ηλικία 77 ετών. Ο σύζυγός της πέθανε λίγους μήνες αργότερα, τον Νοέμβριο του 1993, σε ηλικία 85 ετών .