Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2025 Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2021

Beryl Cook

 


Η Beryl Cook , OBE (10 Σεπτεμβρίου 1926 - 28 Μαΐου 2008) ήταν Βρετανίδα καλλιτέχνης, πιο γνωστή για τους πρωτότυπους και άμεσα αναγνωρίσιμους πίνακές της. Συχνά κωμικά, τα έργα της απεικόνιζαν άτομα που συναντούσε στην καθημερινή ζωή, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων που απολάμβαναν στις παμπ, κορίτσια που ψώνιζαν ή έβγαιναν σε μια βραδινή βόλτα , παραστάσεις βασίλισσας drag ή μια οικογενειακή πικ νικ στην παραλία ή στο εξωτερικό. Δεν είχε επίσημη εκπαίδευση και δεν ασχολήθηκε με τη ζωγραφική μέχρι τα τριάντα της. Ήταν ένα ντροπαλό και ιδιωτικό άτομο,  και στην τέχνη της απεικόνιζε συχνά τους επιδεικτικούς και εξωστρεφείς χαρακτήρες που θα ήθελε να ήταν. 


Η  Κουκ θαύμαζε το έργο του Άγγλου καλλιτέχνη Στάνλεϊ Σπένσερ , η επιρροή του ήταν εμφανής στις συνθέσεις και τις τολμηρές ογκώδεις φιγούρες της. Μια άλλη επιρροή ήταν ο Έντουαρντ Μπουρά , ο οποίος ζωγράφιζε καυτές καφετέριες, νυχτερινά κέντρα, γκέι μπαρ, ναύτες και ιερόδουλες, αν και, σε αντίθεση με τη Μπάρα, δεν ζωγράφισε τις κακοήθεις όψεις των σκηνών. Είχε σχεδόν φωτογραφική μνήμη . Αν και ευρέως δημοφιλής και αναγνωρισμένη ως μία από τις πιο γνωστές σύγχρονους Βρετανούς καλλιτέχνες, η Κουκ δεν απολάμβανε ποτέ την αποδοχή του καλλιτεχνικού κατεστημένου. 

Από το θάνατό της το 2008, ο γιος της Beryl, John και η εγγονή της Sophie, διαχειρίζονται τον επίσημο ιστότοπο της Beryl Cook, παρέχοντας μια ματιά στη ζωή του Beryl Cook. 

Η Beryl Francis Lansley γεννήθηκε στο Egham του Surrey ,και είχε τρεις αδελφές. Οι γονείς της, Adrian SB Lansley και Ella Farmer-Francis, χώρισαν πολύ νωρίς και η μητέρα της μετακόμισε στο Reading , Berkshire με τις κόρες της. Η Beryl παρακολούθησε το σχολείο Kendrick εκεί, αλλά άφησε την εκπαίδευση στα δεκατέσσερά του και άρχισε να εργάζεται σε διάφορες δουλειές.  Έχοντας μετακομίσει στο Λονδίνο προς το τέλος του πολέμου , η Μπέριλ προσπάθησε να εργαστεί ως μοντέλο και κορίτσι του σόου. Το 1948, παντρεύτηκε τον παιδικό της φίλο John Cook, ο οποίος ήταν στο εμπορικό ναυτικό . Όταν αποσύρθηκε από τη θάλασσα, εργλαστηκαν σε μια παμπ στο Stoke-by-Nayland , Suffolk. Το Ο γιος τους Τζον γεννήθηκε το 1950, και το 1956, η οικογένεια έφυγε για να ζήσει στη Νότια Ροδεσία (τώρα γνωστή ως Ζιμπάμπουε ). Έμειναν στην Αφρική για την επόμενη δεκαετία, όπου το 1960, η Κουκ παρήγαγε τον πρώτο της πίνακα, το Hangover .


Η οικογένεια επέστρεψε στην Αγγλία στα μέσα της δεκαετίας του εξήντα και μετακόμισε στο East Looe , Κορνουάλη το 1965, όπου η Beryl επικεντρώθηκε περισσότερο στη ζωγραφική της. Στη συνέχεια μετακόμισαν στο Πλύμουθ το 1968, όπου αγόρασαν έναν ξενώνα στη Σκαπάνη . Η Κουκ μοιράστηκε το χρόνο της μεταξύ της λειτουργίας του ξενώνα και της παραγωγής όλο και περισσότερων πινάκων. Στα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα, τα έργα της τράβηξαν την προσοχή ενός από τους καλεσμένους τους, ο οποίος στη συνέχεια την έφερε σε επαφή με τη διεύθυνση του Κέντρου Τεχνών του Πλύμουθ , όπου πραγματοποιήθηκε η πρώτη της έκθεση τον Νοέμβριο του 1975. Η έκθεση σημείωσε μεγάλη επιτυχία και οδήγησε σε εξώφυλλο στους The Sunday TimesΤο Ακολούθησε μια έκθεση στην Portal Gallery στο Λονδίνο το 1976, όπου η Κουκ συνέχισε να εκθέτει τακτικά μέχρι το θάνατό της.


Η Cook απολάμβανε αυξανόμενη δημοτικότητα και οι πίνακές της σύντομα είχαν μεγάλη ζήτηση. Το πρώτο της βιβλίο με συλλεγμένα έργα δημοσιεύτηκε από τον John Murray το 1978 και το 1979, γυρίστηκε μια ταινία για το LWT 's The South Bank Show , όπου συζήτησε τη δουλειά της με τη Melvyn Bragg . Στη συνέχεια η Cook συνεργάστηκε με συγγραφείς όπως ο Edward Lucie-Smith και η Nanette Newman παρέχοντας εικονογραφήσεις για τα βιβλία τους. Συνέχισε να δημοσιεύει τακτικά βιβλία δικών της έργων τέχνης μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000, συμπεριλαμβανομένης της Νέας Υόρκης του Beryl Cook (1985), εμπνευσμένη από την επίσκεψή της στη Νέα Υόρκη.


Το 1994, έλαβε το Βραβείο Καλύτερης Δημοσιευμένης Καλλιτέχνης από την Εμπορική Συντεχνία Καλών Τεχνών . Το 1995, η Beryl Cook τιμήθηκε με το Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας . Δεν παραβρέθηκε στην επίσημη τελετή λόγω της ντροπαλότητάς της και δέχτηκε την τιμή σε μια πιο ήσυχη τελετή στο Πλύμουθ το επόμενο έτος. Η Royal Mail αναπαρήγαγε έναν από τους πίνακές της ως γραμματόσημο πρώτης κατηγορίας. Το 2002, ο πίνακας της The Royal Couple εμφανίστηκε στην έκθεση Golden Jubilee στο Λονδίνο. Η Tiger Aspect Productions έκανε δύο ταινίες κινουμένων σχεδίων που ονομάζονται Bosom Pals χρησιμοποιώντας χαρακτήρες από τους πίνακές της, που εκφράστηκαν από την Dawn French , Rosemary Leach ,Alison Steadman και Timothy Spall , και μεταδίδεται το Φεβρουάριο του 2004. Channel 4 News παρήγαγε μια ταινία μικρού μήκους για Beryl και το έργο της το 2005, και ήταν επίσης το χαρακτήρισε καλλιτέχνη στο BBC Two «s Η Πολιτισμού Δείτε το 2006.


Η Beryl Cook πέθανε στις 28 Μαΐου 2008 στο σπίτι της στο Plymouth. Το Peninsula Arts του Πανεπιστημίου του Plymouth οργάνωσε μια μεγάλη αναδρομική έκθεση τον Νοέμβριο του ίδιου έτους. Στη συνέχεια κυκλοφόρησαν δύο βιβλία αφιερωμένα στον καλλιτέχνη, το Beryl Cook 1926-2008 και The World of Beryl Cook . Το 2010, δύο πίνακές της χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος της έκθεσης Rude Britannia στο Tate Britain . Οι πίνακες του Μπέριλ Κουκ έχουν αποκτηθεί από την Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης στη Γλασκόβη, το Μουσείο και την Πινακοθήκη του Μπρίστολ, την Πινακοθήκη Τέχνης του Πλύμουθ και το Μουσείο Ντάραμ.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου