Πηγές:
https://glykouli.gr/19620/to-quot-antio-quot-sti-charikleia-loypa-apo-ti-fili-kai-synadelfo-tis-stayroyla-panagiota-lontoy/
https://doxthi.gr/87429/για-την-χαρίκλεια-λούπα/
Την Πέμπτη 1η Οκτωβρίου 2020, έφυγε απροσδόκητα από τη ζωή η Χαρίκλεια Λούπα.
Η Χαρίκλεια Λούπα, αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή της Αθήνας το 1980, κατείχε δύο ιατρικές ειδικότητες αυτές της Βιοπαθολόγου και της Παθολόγου και δύο εξειδικεύσεις αυτές της Λοιμωξιολόγου και της Διαβητολόγου. Ήταν Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ. Ήταν διευθύντρια της Β’ Παθολογικής Κλινικής του Γ.Ν.Μ « Αμαλία Φλέμινγκ» από το 2011 και υπεύθυνη του Ιατρείου Διαβητικού Ποδιού «Δημήτριος Βογιατζόγλου» του ίδιου νοσοκομείου. Έγινε γνωστή τόσο στο πανελλήνιο όσο και πανευρωπαϊκά για το ιδιαίτερο γνωστικό αντικείμενο της το διαβητικό πόδι.
Ήταν η πρώτη Ελληνίδα Ιατρός που ασχολήθηκε με τον συγκεκριμένο τομέα και άξια αντικαταστάτρια του επίσης εκλιπόντος Δημήτριου Βογιατζόγλου. Μέλος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρεία Μελέτης Παθήσεων του Διαβητικού Ποδιού. Επίσης ήταν μέλος της διεθνούς ομάδας διαβητικού ποδιού. Είχε αμέτρητες εργασίες και ομιλίες τόσο σε ελληνικά όσο και σε παγκόσμια συνέδρια.
Από τα μαθητικά της χρόνια ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, είχε πολλαπλές εκθέσεις και αρκετά βραβεία. Πάντα έφερε μαζί της τη φωτογραφική μηχανή της, μας έλεγε πως δεν υπάρχει άσχημη φωτογραφία και πως κάθε εικόνα έχει κάτι μας πει στη ψυχή μας.
Το 2019, ήταν τελευταία της έκθεση με θέμα «Μνήμες από τα χρόνια του Χάνσεν» και την ίδια περίοδο κυκλοφόρησε αυτό το φωτογραφικό λεύκωμα από τη νήσο Σπιναλόγκα στο ευρύ κοινό.
Ήταν μια πολύ καλή Ιατρός και όχι γιατί είχε αυτό το βιογραφικό αλλά γιατί πραγματικά αγαπούσε την επιστήμη της και τον άνθρωπο στην ολότητα του. Κατάφερε να σώζει πολλά διαβητικά πόδια από τον επικείμενο ακρωτηριασμό, αγαπήθηκε από όλους τους ασθενείς της και τους αγάπησε και εκείνη. Κατάφερε μαζί με τον εκλιπόντα Δημήτρη Βογιατζόγλου σε ένα μικρό νοσοκομείο να φτιάξουν ένα άψογο από κάθε άποψης ιατρείο διαβητικού ποδιού.
Για την Χαρίκλεια (Λούπα) η ζωή ήταν στιγμιότυπα που απαθανάτιζε με τη φωτογραφική της μηχανή, οι άνθρωποι ήταν πολύτιμοι και τους γιάτρευε με την ιατρική, τα λόγια ήταν γλυκά και γαλήνευαν την ψυχή και η φωνή της κελαριστή, αιώνιας εφήβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου