Henrietta Muir Edwards

Η Henrietta Muir Edwards (18 Δεκεμβρίου 1849 – 10 Νοεμβρίου 1931) ήταν Καναδή ακτιβίστρια και μεταρρυθμίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών.  Ήταν η μεγαλύτερη των " The Famous Five ", μαζί με την Emily Murphy , τη Nellie McClung , τη Louise McKinney και την Irene Parlby , που αγωνίστηκαν για να αναγνωριστούν οι γυναίκες ως "πρόσωπα" σύμφωνα με το νόμο και για το δικαίωμα της γυναίκας να ψηφίσει αρχαιρεσίες.

Γεννήθηκε ως Henrietta Louise Muir στο Μόντρεαλ και έζησε στο Μόντρεαλ. Μεγάλωσε σε μια οικογένεια ανώτερης μεσαίας τάξης που εκτιμούσε τον πολιτισμό και τη θρησκεία. Η Έντουαρντς δραστηριοποιήθηκε σε πολλές θρησκευτικές οργανώσεις, όπου απογοητεύτηκε από τις παλιές παραδόσεις όπου ο αποκλεισμός των γυναικών ήταν αποδεκτός.   

Ως νεαρή γυναίκα, η Edwards και η αδελφή της Amélia ίδρυσαν μια Ένωση Εργαζομένων Κοριτσιών στο Μόντρεαλ το 1875 για να παρέχουν γεύματα, αίθουσες ανάγνωσης και μαθήματα μελέτης. Αυτό θα γινόταν ένα από τα πρώτα YWCA του Καναδά. Δημοσίευσαν επίσης ένα περιοδικό, The Working Women of Canada, το οποίο βοήθησε να έρθουν οι συνθήκες εργασίας στη δημοσιότητα. Το έργο αυτό αναλήφθηκε με δικά τους έξοδα και χρηματοδοτήθηκε από τα κέρδη τους ως καλλιτέχνες. 

Παντρεύτηκε τον Δρ Oliver C. Edwards το 1876 και απέκτησαν τρία παιδιά. Μετακόμισαν στο Indian Head , στα βορειοδυτικά εδάφη (τώρα Saskatchewan ) το 1883. Ο Oliver ήταν ο κυβερνητικός γιατρός για τις ιθαγενείς εφεδρείες εκεί και συνέχισε να επιδιώκει τα δικαιώματα των γυναικών και τις φεμινιστικές οργανώσεις στα λιβάδια. 

Το 1890, ο σύζυγος της Έντουαρντς αρρώστησε και έτσι η οικογένεια μετακόμισε στην πρωτεύουσα της χώρας, την Οτάβα . Εκεί, η Έντουαρντς «ανέλαβε την υπόθεση των γυναικών κρατουμένων», ενώ συνεργάστηκε επίσης με τη Λαίδη Αμπερντίν , σύζυγο του τότε Γενικού Κυβερνήτη του Καναδά , για τη δημιουργία του Εθνικού Συμβουλίου Γυναικών του Καναδά (NCWC).  Το NCWC ιδρύθηκε το 1893, την ίδια χρονιά που η καναδική κυβέρνηση ανέθεσε στον Έντουαρντς, ο οποίος ήταν επίσης καλλιτέχνης, να ζωγραφίσει ένα σετ πιάτων για την καναδική έκθεση στην Έκθεση Παγκόσμιας Κολομβίας του 1893 . 

Η Έντουαρντς υπηρέτησε για 35 χρόνια ως πρόεδρός τους για τους νόμους που διέπουν τις γυναίκες και τα παιδιά και λόγω της εμπειρίας της σε αυτόν τον τομέα του νόμου διορίστηκε πρόεδρος του Επαρχιακού Συμβουλίου της Αλμπέρτα του οργανισμού.  Με τη Lady Aberdeen βοήθησε επίσης στην ίδρυση του Victorian Order of Nurses (VON) το 1897.

Κρατώντας φλιτζάνι τσαγιού, διάσημο άγαλμα πέντε, Λόφος του Κοινοβουλίου, Οττάβα

PM W.L. Η Μακένζι Κινγκ αποκάλυψε μια πλακέτα από την Καναδική Ομοσπονδία Επιχειρηματικών και Επαγγελματιών Γυναικών Λέσχων  προς τιμήν της Έντουαρντς και των συναδέλφων της από την υπόθεση των προσώπων (1938, η νύφη του Έντουαρντς στα αριστερά)

Η Έντουαρντς και η οικογένειά της επέστρεψαν στα Βορειοδυτικά Εδάφη το 1904, όπου ο σύζυγός της τοποθετήθηκε στο Φορτ Μακλέοντ ως ιατρός στη φυλή Blood .

Κατά την τελευταία περίοδο του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν οι προμήθειες και το ηθικό ήταν σε χαμηλά επίπεδα, η κυβέρνηση του Καναδά επέλεξε άτομα για να βοηθήσουν με συμβουλευτική ικανότητα σχετικά με το πώς να επικαλεστούν αυστηρότερα μέτρα διατήρησης. Η κυρία Έντουαρντς ήταν μέρος της επιλεγμένης επιτροπής και ήταν η πρώτη φορά στην καναδική ιστορία που μια γυναίκα κλήθηκε για αναθεώρηση της δημόσιας πολιτικής με την κυβέρνηση. 

Η Έντουαρντς έγραψε δύο βιβλία για τις γυναίκες και τα νομικά προβλήματα που προσπαθούσε να ξεπεράσει, το Νομικό καθεστώς των Καναδών γυναικών (1908)  και το Νομικό καθεστώς των γυναικών στην Αλμπέρτα (1921). Εργάστηκε με τη Louise McKinney , την Irene Parlby και την Emily Murphy για να "πιέσει στην κυβέρνηση της Αλμπέρτα για την αναγνώριση των δικαιωμάτων προίκας και συζυγικής ιδιοκτησίας."  Αυτή η φιλία και η συνεργασία θα κληθεί ξανά να αγωνιστεί για την υπόθεση των προσώπων στα τέλη της δεκαετίας του 1920, το οποίο καθόρισε ότι οι Καναδές γυναίκες ήταν επιλέξιμες για να διοριστούν γερουσιαστές και γενικότερα, ότι οι Καναδές γυναίκες είχαν τα ίδια δικαιώματα με τους Καναδούς άνδρες σε σχέση με θέσεις πολιτικής εξουσίας.  Η Έντουαρντς κηδεύτηκε στο Δημοτικό Νεκροταφείο Μάουντ Πλέζαντ του Έντμοντον. Το μνημείο που έχει στηθεί στη μνήμη της γράφει "Αφήστε τα δικά της έργα να την επαινέσουν. Η χαρά της ήταν στον νόμο του Κυρίου" Η ημερομηνία θανάτου της στο μνημείο αναφέρεται ως 9 Νοεμβρίου 1931.  Η ημερομηνία θανάτου της αναφέρεται ως 10 Νοεμβρίου 1931 στην Καναδική Εγκυκλοπαίδεια. 

(Πηγή:https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/henrietta-louise-edwards)

Κληρονομιά

Το 1962, η Έντουαρντς αναγνωρίστηκε ως Πρόσωπο Εθνικής Ιστορικής Σημασίας από την κυβέρνηση του Καναδά. Μια πινακίδα προς τιμήν αυτού τοποθετείται στην είσοδο του Ταχυδρομείου Fort Macleod, Haultain Ave & 22 St., Fort Macleod, Alberta.  Η «υπόθεση Προσώπων» αναγνωρίστηκε ως Ιστορικό Γεγονός το 1997.  Επιπλέον, τον Οκτώβριο του 2009, η Γερουσία ψήφισε να ονομάσει τον Έντουαρντς και τους υπόλοιπους Πέντε, τους πρώτους «επίτιμους γερουσιαστές» του Καναδά.