Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2022

Antonia Jane Bird


Η Antonia Jane Bird
, FRSA (27 Μαΐου 1951 – 24 Οκτωβρίου 2013 ) ήταν Αγγλίδα παραγωγός και σκηνοθέτης τηλεοπτικού δράματος και ταινιών μεγάλου μήκους.

Το 1968, σε ηλικία 17 ετών, η Bird άρχισε να εργάζεται στο θέατρο ως βοηθός διευθυντής σκηνής στο Coventry Rep Συνέχισε να κάνει διάφορες δουλειές, συμπεριλαμβανομένης της υποκριτικής, της διεύθυνσης σκηνής, της δημοσιότητας, της διοίκησης θεάτρου και της σκηνοθεσίας σε ρεπερτόρια και περιφερειακά θέατρα. Σκηνοθέτησε μια σεζόν θεατρικών έργων στο The Studio στο Chester Theatre και αργότερα εντάχθηκε στο Leicester's Phoenix Theatre ως σκηνοθέτης.

Η Bird ονομάστηκε μόνιμος σκηνοθέτης στο Royal Court Theatre το 1978. Διορίστηκε καλλιτεχνική διευθύντρια του Royal Court's Theatre Upstairs, του κορυφαίου χώρου για νέα συγγραφή στο Λονδίνο. Η πρώτη της τηλεοπτική παραγωγή ήταν το Submariners (1983), μια προσαρμογή μιας από τις παραγωγές της στην Βασιλική Αυλή που σκηνοθέτησε για το BBC Προσλήφθηκε από τους δημιουργούς και ιδρυτές παραγωγούς των EastEnders , Julia Smith και Tony Holland , για να σκηνοθετήσει τη σειρά το 1985. σκηνοθέτησε 17 επεισόδια,  συμπεριλαμβανομένου του πρώτου διπλού χειρός της σειράς , μεταξύ των χαρακτήρων Den Watts (Leslie Grantham ) και Angie Watts ( Anita Dobson ). 

Οι δημιουργοί του Casualty (1986) τη στρατολόγησαν για να γίνει ένας από τους πρώτους σκηνοθέτες της σειράς. Στη συνέχεια σκηνοθέτησε την προσαρμογή έξι μερών του The Men's Room της Ann Oakley ( BBC 1991). Η επόμενη παραγωγή της ήταν μια κινηματογραφική μεταφορά μεγάλου μήκους του A Masculine Ending (1992). Στη συνέχεια, το Safe (BBC 1993), μια ιστορία που βασίζεται στις ζωές μιας ομάδας άστεγων νέων στο West End του Λονδίνου, βραβεύτηκε με το βραβείο BAFTA Καλύτερης Τηλεοπτικής Δράμας . Η ταινία κέρδισε επίσης ένα βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας και μια σειρά από βραβεία φεστιβάλ, συμπεριλαμβανομένου του Βραβείου πρώτης ταινίας του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου και της Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Dinard. Η ταινία έφερε το Bird στη διεθνή προσοχή, αλλά επισκιάστηκε από την επιτυχία της Priest (BBC/ Miramax 1994), την οποία σκηνοθέτησε αμέσως μετά το Safe

Η ταινία Bird's Care , που μεταδόθηκε το 2000, ασχολήθηκε με τη σεξουαλική κακοποίηση σε ένα παιδικό σπίτι και κέρδισε το BAFTA Καλύτερης Τηλεοπτικής Δράμας. Έλαβε το Παιδικό Βραβείο BAFTA για το ντοκιμαντέρ του BBC Off By Heart το 2009 , σχετικά με έναν εθνικό διαγωνισμό ποίησης για μαθητές. 

Η  Bird ανέπτυξε ταινίες μεγάλου μήκους με τις Sony , Columbia , Warner Brothers , Fine Line και μερικές αμερικανικές ανεξάρτητες εταιρείες. Επέστρεψε στο Λονδίνο για γυρίσματα Face (UIP / New Line 1997), μια γκανγκστερική ταινία. Επέστρεψε στις ΗΠΑ για να αναπτύξει τη σάτιρα τρόμου Ravenous , με τους Guy Pearce , Robert Carlyle και David Arquette ( 20th Century Fox 1999).

Το 2005, παρήγαγε το Faith , μια παραγωγή της 4Way Pictures/ Company Pictures σχετικά με την εθνική απεργία ανθρακωρύχων 1984–1985 . Ήταν εκτελεστική παραγωγός της ιρακινής ταινίας Son of Babylon του 2009 .

Το 2010, αυτή και ο Kay Mellor συνειδητοποίησαν την ιστορία τους για τη μητέρα του Mellor στην ταινία A Passionate Woman (BBC 2010), την οποία σκηνοθέτησε το δίδυμο.

Το 2011, το Cross My Mind , η επόμενη ταινία του Bird, επρόκειτο να ξεκινήσει τα γυρίσματα.

Το 2012, ο Bird σκηνοθέτησε τα πρώτα τέσσερα επεισόδια της πρώτης σειράς του δράματος εποχής του Peter Moffat στο BBC, The Village Το επεισόδιο 1 της σειράς 2 ολοκληρώνεται με το αφιέρωμα "For Antonia Bird 1951–2013".

Συνεταιρισμοί

Η Bird ήταν μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών . η Βρετανική Ακαδημία Τεχνών Κινηματογράφου και Τηλεόρασης , το Σωματείο Σκηνοθετών της Αμερικής , Σκηνοθέτες Η.Β. , BECTU και μέλος της Βασιλικής Εταιρείας Τεχνών

Θάνατος

Η Bird πέθανε από έναν σπάνιο αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς στις 24 Οκτωβρίου 2013 σε ηλικία 62 ετών.

Φιλμογραφία

Τηλεόραση

Ταινία

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου