Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Τετάρτη 2 Αυγούστου 2023

Nettie Langston Napier







Η Nettie Langston Napier (γεννημένη Nettie DeElla Langston) ήταν Αφροαμερικανίδα ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των έγχρωμων γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα. Ζούσε στο Νάσβιλ του Τενεσί.

Η Νέτι Λάνγκστον γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου 1861 στο Όμπερλιν του Οχάιο, σε οικογένεια ανώτερης τάξης. Ο πατέρας της ήταν ο John Mercer Langston, αργότερα ο ιδρυτής της νομικής σχολής στο Πανεπιστήμιο Howard, πρώτος πρόεδρος του Virginia Normal and Collegiate Institute, ενός ιστορικά μαύρου κολεγίου και ο πρώτος μαύρος που εξελέγη στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Βιρτζίνια. Η μητέρα της ήταν η Caroline Matilda (Wall), επίσης απόφοιτος του Oberlin. Αφού παρακολούθησε τον Χάουαρντ για ένα χρόνο, η Νέτι μεταγράφηκε στο Κολέγιο Όμπερλιν, όπου σπούδασε μουσική. Ο μελλοντικός σύζυγός της, Τζέιμς Κάρολ Νάπιερ, εργαζόταν τότε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και απέκτησε το πτυχίο νομικής στο Χάουαρντ, όπου γνώρισε τον Τζον Μέρσερ Λάνγκστον και την οικογένειά του. Ο Napier επέστρεψε στο Nashville το 1872 για να ξεκινήσει μια δικηγορική πρακτική. Το 1878 ο ίδιος και η Νέτι παντρεύτηκαν στην Ουάσιγκτον, σε μια «εκκλησιαστική εκκλησία κυρίως λευκών». Υιοθέτησαν μια κόρη, την Κάρι. Η Nettie έγινε μια «εξέχουσα clubwoman» στο Νάσβιλ και έκανε σημαντικές κοινωνικές συνδέσεις σε όλο τον Νότο. Ήταν μέρος ενός "δικτύου" περίπου δώδεκα γυναικών της ανώτερης τάξης, συμπεριλαμβανομένων εξέχουσες γυναίκες όπως η Maggie L. Walker, η Mary McLeod Bethune, η Margaret Murray Washington, η Jennie B. Moton, η Charlotte Hawkins Brown και η Lucy Craft Laney.  Ήταν στενή φίλη του παιδαγωγού Τζον Χόουπ και χαρακτηρίστηκε ως «η πρώτη κυρία της μαύρης ελίτ του Νάσβιλ». Το νοικοκυριό Napier ήταν γνωστό ως «το αδιαμφισβήτητο κέντρο της ανώτερης τάξης των Αφροαμερικανών του Νάσβιλ». Το 1907 ίδρυσε το Day Homes' Club, έναν οργανισμό για την υποστήριξη των Αφροαμερικανών παιδιών στο Νάσβιλ. Ασχολήθηκε με το Πανεπιστήμιο Fisk και προσκλήθηκε από το τοπικό τμήμα του Ερυθρού Σταυρού να συνεργαστεί μαζί τους κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ταμίας του Εθνικού Συνδέσμου Έγχρωμων Γυναικών,  που ηγήθηκε της οργάνωσης μαζί με τη Μάργκαρετ Μάρεϊ Ουάσιγκτον. Το 1915, κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας που η εθνική Χριστιανική Ένωση Νέων Γυναικών (YWCA) εξέταζε το ενδεχόμενο να επεκτείνει τις υπηρεσίες της σε έγχρωμες γυναίκες (οι εγκαταστάσεις της θα ήταν διαχωρισμένες), η Νάπιερ παρακολούθησε το συνέδριο της οργάνωσης στο Λούισβιλ, ως εκπρόσωπος του Νάσβιλ. Ήθελε να ιδρύσει ένα YWCA στο Νάσβιλ για έγχρωμες γυναίκες. Τη δεκαετία του 1920, έγινε Επίτιμο Μέλος του συλλόγου Zeta Phi Beta. Το 1934 οι μαθητές της «τάξης ιστορίας των νέγρων» του Κρατικού Κολλεγίου του Τενεσί τίμησαν αυτήν και τον σύζυγό της με ένα διαγωνισμό με τίτλο Από την Αφρική στην Αμερική. Η Νάπιερ πέθανε στις 30 Σεπτεμβρίου 1938 στο Νάσβιλ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου