Άλις Κάθριν Έβανς

 Η Άλις Κάθριν Έβανς (Alice Catherine Evans, 29 Ιανουαρίου 1881 – 5 Σεπτεμβρίου 1975) ήταν Αμερικανίδα μικροβιολόγος. Ως ερευνήτρια στο Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ, ερεύνησε τα βακτηρίδια που υπάρχουν στο γάλα και στο τυρί. Αργότερα απέδειξε ότι το Bacillus abortus προκαλούσε την ασθένεια βρουκέλλωση (γνωστή και ως «μελιταίος πυρετός»), τόσο στα βοοειδή όσο και στους ανθρώπους.

Οικογένεια και σπουδές

Η Έβανς γεννήθηκε σε ένα αγρόκτημα στο Νηθ (Neath) της Κομητείας Μπράντφορντ, στην Πενσυλβάνια. γονείς της ήταν ο Γουίλιαμ Χάουελ, αγρότης και αγρονόμος, και η Ανν Μπ. Έβανς, δασκάλα. Σε ηλικία 5 και 6 ετών, η Άλις διδάχθηκε στο σπίτι από τους γονείς της και πήγε σε μονοθέσιο σχολείο στο Νηθ. Λέγεται ότι το 1886 ασθένησε με οστρακιά, όπως και ο αδελφός της Μόργκαν.

Η Άλις πήγε στο Κολέγιο Σασκεχάνα στην Τοουάντα, έδρα της κομητείας, όπου έπαιζε σε γυναικεία ομάδα καλαθοσφαιρίσεως. Μετά έγινε δασκάλα. Στα απομνημονεύματά της γράφει ότι έγινε δασκάλα επειδή αυτό ήταν το μόνο επάγγελμα που προσφερόταν σε γυναίκες, αλλά το έβρισκε πληκτικό. Μετά από τέσσερα χρόνια που τα πέρασε διδάσκοντας, η Έβανς πήρε δωρεάν μαθήματα που προσφέρονταν σε επαρχιακούς δασκάλους από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ. Μετά την εξασφάλιση μιας υποτροφίας, πήρε πτυχίο βακτηριολογίας από το Πανεπιστήμιο Κορνέλ το 1909. Στη συνέχεια της δόθηκε υποτροφία από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν στο Μάντισον, όπου το επόμενο έτος πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα «master of science».

Σταδιοδρομία και ανακαλύψεις

Η Έβανς δέχθηκε την προσφορά μιας θέσεως δημόσιου υπαλλήλου στη διεύθυνση γαλακτοκομίας του Γραφείου Κτηνοτροφίας του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ, στο Μάντισον, και εργάσθηκε εκεί επί τριετία. Υπήρξε έτσι η πρώτη γυναίκα που πήρε ποτέ θέση βακτηριολόγου στο υπουργείο αυτό. Από αυτή τη θέση εργάσθηκε στην τελειοποίηση της διαδικασίας παρασκευής τυριού και βουτύρου ώστε αυτά να έχουν καλύτερη γεύση, καθώς και στη διερεύνηση των πηγών βακτηριακής μολύνσεως σε γαλακτοκομικά προϊόντα.

Η Έβανς ενδιαφέρθηκε για την ασθένεια βρουκέλλωση και τη σχέση της με το φρέσκο μη παστεριωμένο γάλα. Οι έρευνές της εστίασαν στον μικροοργανισμό Bacillus abortus, που ήταν γνωστό ότι προκαλούσε αποβολές σε ζώα. Η Έβανς έμαθε πως το μικρόβιο αυτό ευδοκιμούσε τόσο σε προσβεβλημένες αγελάδες, όσο και σε ζώα που φαίνονταν υγιή. Οι αναφορές υπέθεταν ότι, εφόσον τα βακτήρια βρίσκονταν στο αγελαδινό γάλα, ήταν πιθανός ο κίνδυνος για την ανθρώπινη υγεία.

Η Έβανς αποφάσισε να διερευνήσει το θέμα. Αναρωτήθηκε αν η νόσος των αγελάδων μπορούσε να προκαλεί τον μελιταίο πυρετό στον άνθρωπο. Ανέφερε τα ευρήματά της στην «Εταιρεία Αμερικανών Βακτηριολόγων» (τη σημερινή Αμερικανική Εταιρεία Μικροβιολογίας) το 1917 και δημοσίευσε τις έρευνές της στο Journal of Infectious Diseases το επόμενο έτος. Συνάντησε σκεπτικισμό, ιδίως επειδή ήταν γυναίκα και επειδή δεν είχε διδακτορικό. Τότε προειδοποίησε ότι το φρέσκο γάλα θα έπρεπε να παστεριώνεται, ώστε να προστατεύονται οι άνθρωποι από διάφορα νοσήματα. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1920-1929, και άλλοι επιστήμονες από διάφορες χώρες ανεκάλυψαν τα ίδια ευρήματα, και τελικώς η Brucella επιβεβαιώθηκε ως το μικρόβιο που προκαλούσε αυτό που τότε ήταν γνωστό ως μελιταίος πυρετός. Τα ευρήματα της Έβανς οδήγησαν στη γενικευμένη παστερίωση του γάλακτος στις ΗΠΑ το 1930. Ως αποτέλεσμα, η επίπτωση της νόσου στις ΗΠΑ μειώθηκε σημαντικά.

Το 1918 ή Εβανς προσλήφθηκε στην Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ, όπου συνεισέφερε στο πεδίο των μολυσματικών ασθενειών, μελετώντας την επιδημική μηνιγγίτιδα και τη γρίπη στα εργαστήρια της υπηρεσίας. Εκεί προσβλήθηκε και η ίδια από μελιταίο πυρετό το 1922, προτού ανακαλυφθούν τα αντιβιοτικά φάρμακα που τον καταπολεμούν, γεγονός που επηρέασε την υγεία της για τα επόμενα 20 χρόνια.

Η Έβανς αφυπηρέτησε επισήμως το 1945, αλλά συνέχισε να μελετά τις μολυσματικές ασθένειες. Κατέστη δημοφιλής ως ομιλήτρια, ιδίως σε ομάδες γυναικών. Υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών. Στον τάφο της υπάρχει η επιγραφή: «Η ευγενής κυνηγός, έχοντας καταδιώξει και δαμάσει το θήραμά της, εγκαταστάθηκε σε μια νέα κατοικία.»

Τιμητικές διακρίσεις

• Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Εταιρείας Αμερικανών Βακτηριολόγων (εξελέγη το 1928)
• Αναγόρευση σε επίτιμο διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν στο Μάντισον και από το Κολέγιο Γουίλσον της Πενσυλβάνια^], το 1936
• Επίτιμη πρόεδρος της «Διαμερικανικής Επιτροπής Βρουκέλλωσης», 1945–1957
• Εισαγωγή της στο Εθνικό Hall of Fame Γυναικών το 1993