Esther Cooper Jackson

 

Η Esther Victoria Cooper Jackson (21 Αυγούστου 1917 – 23 Αυγούστου 2022) ήταν Αμερικανίδα ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα , κοινωνική λειτουργός και κομμουνίστρια ακτιβίστρια. Εργάστηκε με τους Shirley Graham Du Bois , WEB Du Bois , Edward Strong και Louis E. Burnham και ήταν ένας από τους ιδρυτές του περιοδικού Freedomways , ενός θεωρητικού, πολιτικού και λογοτεχνικού περιοδικού που εκδόθηκε από το 1961 έως το 1985. Υπηρέτησε επίσης ως οργανωτική και εκτελεστική γραμματέας στο Συνέδριο Νεολαίας Νοτίου Νέγρου .

Γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1917, στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια, από τους Τζορτζ Πόσεα Κούπερ και Έσθερ Τζόρτζια Ίρβινγκ Κούπερ , ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος του κλάδου του Άρλινγκτον του NAACP .  Παρακολούθησε χωριστά σχολεία ως παιδί. Απέκτησε πτυχίο στο Όμπερλιν Κολλέγιο το 1938 και μεταπτυχιακό στην κοινωνιολογία από το Πανεπιστήμιο  Φισκ το 1940 . Μετά την αποφοίτησή της, έλαβε υποτροφία Rosenwald για να υποστηρίξει μια μελέτη σχετικά με τη στάση της μαύρης νεολαίας απέναντι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδίαζε να πραγματοποιήσει τη μελέτη ως μέρος των σπουδών της για διδακτορικό. στην κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. 

Για την ανατροφή και την οικογένειά της, η Τζάκσον αφηγήθηκε:

Οι γονείς μας πάντα μας έλεγαν ότι αν παίρναμε τους βαθμούς και περνούσαμε τις εξετάσεις, θα φρόντιζαν να πηγαίνουμε σε οποιοδήποτε κολέγιο της επιλογής μας. Έτσι, δεν πήγαιναν για πολλά ακριβά έπιπλα ή οτιδήποτε άλλο - είχαμε πολλά βιβλία και στο σπίτι διαβάζαμε ποίηση, είχαμε τα Κλασικά του Χάρβαρντ και όλα αυτά. Οι αξίες τους μεταβιβάστηκαν σε εμάς. 

Το 1945 ήταν εκπρόσωπος στο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεολαίας στο Λονδίνο και υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αμερικανικής Υποεπιτροπής για τα Προβλήματα των Εξαρτημένων Λαών. 

Μετά το μεταπτυχιακό,  έγινε μέλος του προσωπικού του Voting Project στο Μπέρμιγχαμ της Αλαμπάμα για το Συνέδριο Νεολαίας του Νότου Νέγρων (SNYC). Ενώ εργαζόταν με το SNYC γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο James E. Jackson, έναν μαρξιστή θεωρητικό που θα δούλευε ως οργανωτής εργασίας και ως υπάλληλος στο Κομμουνιστικό Κόμμα ΗΠΑ .  Σε μια συνέντευξη του 2004, εξήγησε ότι ο σύζυγός της και η SNYC είχαν βοηθήσει το 1937 τους καπνεργάτες στη Βιρτζίνια να ταράξουν με επιτυχία για ένα οκτάωρο την ημέρα και να αυξήσουν τους μισθούς. Οι καπνεργάτες πραγματοποίησαν την πρώτη απεργία στη Βιρτζίνια από το 1905 και τα κέρδη τους, σύμφωνα με τον C. Alvin Hughes, «βοήθησαν τη SNYC να κερδίσει οπαδούς στη μαύρη εργατική τάξη του Νότου».

Αρχικά σκόπευε να μείνει μόνο για ένα καλοκαίρι, η Τζάκσον παρέμεινε στην Αλαμπάμα για επτά χρόνια, ασχολούμενος με τον αγώνα για την κατάρριψη του διαχωρισμού του Τζιμ Κρόου . Επί επτά χρόνια ως εξέχων ηγέτης του SNYC, η Esther Cooper Jackson εργάστηκε με τον σύζυγό της, Louis και Dorothy Burnham, τον Ed Strong, τη Sallye και τον Frank Davis - γονείς των αδελφών Davis, Angela και Fania - και πολλούς άλλους, πραγματοποιώντας πολλές εκστρατείες για την προώθηση του δικαιώματα των μαύρων και των φτωχών λευκών. Η κινητοποίηση της SNYC για την ενοποίηση των συστημάτων δημόσιων συγκοινωνιών σημαντική για την προετοιμασία για τους αγώνες αργότερα στις δεκαετίες του 1950 και του 1960. 

Στη Νέα Υόρκη του 1961,  έγινε αρχισυντάκτης του Freedomways , που δημιούργησε η Esther Jackson, μαζί με τον Louis Burnham, τον Jack O'Dell από το Southern Christian Leadership Conference και τη συγγραφέα Lorraine Hansberry . Το Freedomways ήταν το κεντρικό θεωρητικό περιοδικό των μαύρων τεχνών και του πνευματικού κινήματος του 20ου αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από την κυκλοφορία του το 1961, προσέλκυσε ιστορικούς, κοινωνιολόγους, οικονομολόγους, καλλιτέχνες, εργάτες και φοιτητές να γράψουν για τη μαύρη ιστορία, την κληρονομιά και τον πολιτισμό. Ο Τζάκσον θα το αποκαλούσε «εργαλείο για την απελευθέρωση του λαού μας».  Το Freedomways ήταν ένα παγκόσμιας επιρροής πολιτικό, καλλιτεχνικό και πνευματικό περιοδικό που δημοσίευσε διεθνείς ποιητές όπως ο Pablo Neruda και ο Derek Walcott , άρθρα Αφρικανών ηγετών όπως οι Kwame Nkrumah , Julius K. Nyerere , Agostinho Neto και Jomo Kenyatta και ο αριστερός CLR James. , καθώς και αφροαμερικανοί συγγραφείς όπως οι James Baldwin , Alice Walker , Paul Robeson , Nikki Giovanni και Lorraine Hansberry. Οι πιο εξέχοντες αφροαμερικανοί καλλιτέχνες όπως ο Jacob Lawrence , η Romare Bearden και η Elizabeth Catlett συνεισέφεραν δωρεάν στο εξώφυλλο για να υποστηρίξουν το περιοδικό, το οποίο διαβάστηκε σε όλο τον κόσμο. Ενώνοντας τους αγώνες των νότιων και βόρειων ΗΠΑ για τα πολιτικά δικαιώματα της δεκαετίας του 1960 με μια διεθνή άποψη λαμβάνοντας υπόψη τον Παναφρικανισμό και άλλα πολιτιστικά και πολιτικά ρεύματα, το περιοδικό συχνά θεωρείται ως πρόδρομος του Κινήματος των Μαύρων Τεχνών . 

Προσωπική ζωή

Η Τζάκσον και ο σύζυγός της, Τζέιμς Ε. Τζάκσον, παντρεύτηκαν το 1941 και απέκτησαν δύο παιδιά. Μετακόμισαν στο Μπρούκλιν το 1951 και παρέμειναν παντρεμένοι μέχρι το θάνατό του το 2007.  Το 2015, η Τζάκσον μετακόμισε σε μια εγκατάσταση συνταξιοδότησης στη Βοστώνη , όπου πέθανε στις 23 Αυγούστου 2022, δύο ημέρες μετά τα 105α γενέθλιά της. 

΄Εργα

• The Negro Woman Domestic Worker in Relation to Trade Unionism , μεταπτυχιακή διατριβή, Πανεπιστήμιο Fisk, 1940, αποσπάσματα ανατυπωμένα στο Viewpoint Magazine 5 (Οκτώβριος 2015). OCLC  60976760 .
• «Αυτός είναι ο σύζυγός μου: μαχητής για το λαό του, πολιτικός πρόσφυγας» . Εθνική Επιτροπή για την υπεράσπιση της ηγεσίας των Νέγρων. 1953.
• Esther Cooper Jackson and Constance Pohl (2000). Freedomways Reader: Prophets in their Own Country: Interventions—Theory and Contemporary Politics . Boulder: Westview Press.