Καλώς ήλθατε!

25 Ιουλίου 2024 Woman! Design the life you want!"Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Δηλητήριο και μέλι κάθε της φιλί! Όταν μια γυναίκα θέλει όλα τα μπορεί! Κάνει κάποιονα κουρέλι Βασιλιά στη γη!" ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ ΝΙΚΟΣ ΞΥΔΆΚΗΣ (1987)

25 Ιουλίου 2023 Woman! Carpe Diem! Happy 10 years blog anniversary!

25 Ιουλίου 2022 Iδού, αυτές οι γυναίκες φέρνονται θαυμαστά· αυτές είναι μεγαλόψυχες, και λένε ότι μαθαίνουν από μας· δε δειλιάζουν, μολονότι τους επάρθηκε η ελπίδα που είχαν να γεννήσουν τέκνα για τη δόξα και για την ευτυχία. Eμείς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε απ’ αυτές και να τες λατρεύουμε έως την ύστερην ώρα.....(ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ Διονύσιος Σολωμός)

25 Ιουλίου 2021 Γυναίκα είσαι ζωή,απ’ τη φωτιά των άστρων, απ’ του Ήλιου το φιλί, πνοή του ανέμου, ανάσα μου, τραγούδι σε γιορτή.......Σωκράτης Μάλαμας

25 Ιουλίου 2020 Κάθε γυναίκα και μια πορεία προς την αιωνιότητα.

25 Ιουλίου 2019 Η χρονιά αφιερωμένη στην κακοποιημένη γυναίκα, τη γυναίκα που χάθηκε άδικα.. «Ο στίχος ως κραυγή (“El verso como grito” – Μάυτε Τουδέα Μπούστο): Τι κι αν είναι η φωνή μου βραχνιασμένη, με δύναμη και τόλμη θα παλεύω. Καμιά ελπίδα, ούτε όνειρο να κλέβω, μα τη ζωή να εξυμνώ, ταγμένη. Κοιτάζω με τα ματιά πολεμίστριας. Το χέρι μου κρατάει ρυτιδωμένο χαρτί, όπου διαβάζω κι ανασαίνω τους στίχους μου, γυναίκας και ποιήτριας. Το ποίημα αυτό, κραυγή, διαμαρτυρία, και πόνος, πίκρα, οργή, θυμός συνάμα. Σαν όπλο το βαστώ, μαζί και τάμα, τα δίκια να φρουρώ χωρίς αργία. Αφού η γυναίκα ανθρώπινο ον, συμβία, γιατί να υπομένει τόση βία;»

25 Ιουλίου 2018 "Αφιερωμένο στις γυναίκες στο Μάτι" «Πικρία πληρώνει το σώμα μου, με δοκίμασαν οι δεινές περιστάσεις. Φόβος, όχι γι΄ αυτό που με περιμένει, πιο πολύ για ότι αισθάνομαι. Έχασα τα φτερά της αγάπης. Είχα δυο μεγάλες άσπρες φτερούγες. Τώρα πού βρίσκομαι;…… Ω άμοιροι άνθρωποι! Αλίμονο, το κενό της ψυχής είναι η πιο βαριά συμφορά. Λόγια μιλάτε πολύτροπα, για να την καταλάβετε, πως καμιά παρηγοριά δεν μας φτάνει. Φαντάσματα γίνονται τα αισθήματα κι ο θάνατος αδιέξοδη φρίκη, όταν απίστευτη γίνεται η αγάπη. Αντιγόνη , Ζωή Καρέλλη"

25 Ιουλίου 2017 " Γυναίκα...ακοίμητη άσβεστη φλόγα,...νερό στων αιώνων τη στέρνα" Άννα Μπιθικώτση

25 Ιουλίου 2016 "Ήταν γυναίκα ήταν όνειρο ήτανε και τα δυο....." Γιώργος Σαραντάρος

25 Ιουλίου 2015 Οι μέρες περνούν και μαζί τους περνούν γυναίκες λιγότερο ή περισσότερο γνωστές που ταξιδεύουν αθόρυβα στο χρόνο μέσα από αυτό τo blog, που είναι αφιερωμένο σε αυτές!

25 Ιουλίου 2014 Συμπληρώθηκε μια χρονιά! Κάθε μέρα και γυναίκα! Και συνεχίζω........

25 Ιουλίου 2013 Παραμονή της γιορτής της Αγίας Παρασκευής μιας σπουδαίας Αγίας της Ορθοδοξίας, ξεκινώ να φτιάχνω αυτή την ιστοσελίδα, με μόνο μου στόχο να συγκεντρώσω πληροφορίες και υλικό για τις γυναίκες που έκαναν τον κόσμο καλύτερο μέσα από την έρευνα, την πίστη, τη γνώση, το έργο και το παράδειγμά τους. Αφορμή για τη δημιουργία της ιστοσελίδας αυτή είναι η Ρόζαλιντ ΄Ελσι Φράνκλιν (Rosalind Elsie Franklin) (25 Ιουλίου 1920 - 16 Απριλίου 1958) η Βρετανή βιοφυσικός που συνέβαλε στην αποκάλυψη της δομής του DNA. Σε όλη αυτή την προσπάθεια θέλω να πω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στην Wikipedia, the free encyclopedia που είναι η κύρια πηγή των πληροφοριών μου. Ένα πολύ μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και στον ιστότοπο YouTube , ο οποίος επιτρέπει κοινοποίηση, αποθήκευση, αναζήτηση και αναπαραγωγή ψηφιακών βίντεο και ψηφιακών ταινιών Οι υπόλοιπες πηγές αναφέρονται στις αναρτήσεις μου.


Τετάρτη 3 Ιουλίου 2024

Georgina Herrera


 Η Τζορτζίνα Ερέρα (23 Απριλίου 1936 – 13 Δεκεμβρίου 2021) ήταν Κουβανή συγγραφέας ποίησης, μυθιστορημάτων και διηγημάτων. Έγραψε επίσης δράμα και σενάρια για ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές σειρές, καθώς και για ταινίες.

Γεννήθηκε στο Jovellanos , την πρωτεύουσα της επαρχίας Matanzas της Κούβας. Άρχισε να γράφει όταν ήταν εννέα ετών και όταν ήταν 16 ετών δημοσιεύτηκαν τα πρώτα της ποιήματα  σε περιοδικά της Αβάνας όπως το El País και το Diario de la Tarde . Όπως έχει σημειώσει η Miriam DeCosta-Willis για το έργο της Herrera, «Πολλά από τα μεταγενέστερα ποιήματά της αποτυπώνουν τον πόνο και τη μοναξιά των χρόνων της ενηλικίωσής της», κατά τη διάρκεια των οποίων υπέμεινε τη φτώχεια, έναν απόντα πατέρα και τον θάνατο της μητέρας της όταν ήταν 14 ετών. 

Σε ηλικία 20 ετών,  μετακόμισε στην Αβάνα το 1956 και εργάστηκε ως οικιακή βοηθός. Στα σπίτια των πλούσιων εργοδοτών της γνώρισε συγγραφείς, που την ενθάρρυναν να δημοσιεύσει.  Στις αρχές της Κουβανικής Επανάστασης ενεπλάκη με το κίνημα «Novación Literaria» και άρχισε να εργάζεται ως σεναριογράφος στο Κουβανικό Ινστιτούτο Ραδιοφωνίας και Τηλεόρασης. 

Παντρεύτηκε τον μυθιστοριογράφο Manolo Granados και απέκτησαν δύο παιδιά, αν και αργότερα χώρισαν.  Σύμφωνα με πολλές πηγές, πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 2021 στην Αβάνα. 

Γραφή

Η πρώτη της ποιητική συλλογή, GH, εμφανίστηκε το 1962, μετά την οποία δημοσίευσε πολλά άλλα βιβλία, χρησιμοποιώντας χαρακτηριστικά θέματα που επικεντρώνονται στο φύλο, την αφροκουβανική ιστορία και την αφρικανική κληρονομιά: Gentes y cosas (1974), Granos de sol y luna (1974). ), Grande es el tiempo (1989), Gustadas sensaciones (1996), Gritos (2004), África (2006) και Gatos y liebres ή Libro de las conciliaciones (2010). Αν και πιο γνωστή ως ποιήτρια, η Ερέρα έχει επίσης εργαστεί ως σεναριογράφος για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Με την Daisy Rubiera συνέγραψε ένα απομνημονεύματα με τίτλο Golpeando la memoria: Testimonio de una poeta cubana afrodescendiente (Ediciones Unión, 2005). 

Σύμφωνα με τον αντιφρονούντα δημοσιογράφο Jorge Olivera Castillo : «Ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στο έργο της αποκαλύπτει μια δέσμευση στη φυλή της σχετικά με τα avatar της τρέχουσας ύπαρξής τους και ένα παρελθόν που είναι επίσης γεμάτο με στίγματα… Είναι επίσης σημαντικό να επισημάνουμε ότι ήταν μέρος της καταπιεσμένης λογοτεχνικής και εκδοτικής ομάδας Grupo El Puente, η οποία στη δεκαετία του 1960 προσπάθησε να δημιουργήσει έναν χώρο για την τέχνη και τη λογοτεχνία πέρα ​​από τα όρια της επίσημης εξουσίας, όπως συνέβη με όλα σχεδόν τα μέλη της ομάδας , παρά τα εμπόδια... Η Τζορτζίνα Ερέρα δεν επέλεξε την εξορία ή το να φιμώσει τα δεινά της, επέμενε στην επιθυμία της να υπερασπιστεί τη θέση της - και κέρδισε.

Κέρδισε μεγάλη αναγνώριση τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Το έργο της έχει μεταφραστεί σε διάφορες γλώσσες και περιλαμβάνεται στις ανθολογίες Breaking the Silences: 20th Century Poetry by Cuban Women (επιμ. Margaret Randall ) και Daughters of Africa (επιμ. Margaret Busby ).  Ήταν επίσης συνεισφέρουσα στο Afro-Cuban Voices: On Race and Identity in Contemporary Cuba , που επιμελήθηκαν οι Pedro Pérez Sarduy και Jean Stubbs. 

Μια δίγλωσση ισπανική/αγγλική συλλογή έργων της Herrera, με τίτλο Always Rebellious/Cimarroneando: Selected Poems (εκδ. Cubanabooks, μια μη κερδοσκοπική εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ που ειδικεύεται στην κουβανική γυναικεία λογοτεχνία),  κέρδισε το Διεθνές 2016 Βραβείο Latino Book για το καλύτερο δίγλωσσο βιβλίο ποίησης. Η Ερέρα είπε για τη συλλογή, της οποίας ο τίτλος αναφέρεται σε Αφρικανούς που δραπέτευσαν από την υποδούλωση στην Αμερική: «Η έμπνευση για το βιβλίο ήταν οι εμπειρίες της ζωής μου, είναι ένας ορισμός για εμένα». 

Επιλεγμένη βιβλιογραφία

  • GH (Ediciones El Puente, 1962)
  • Gentes y cosas (Ediciones Unión, 1974
  • Granos de sol y luna (Ediciones Unión, 1974)
  • Grande es el tiempo (Ediciones Unión, 1989)
  • Gustadas sensaciones (Ediciones Unión, 1996)
  • Gritos (Torre de Papel, 2004)
  • Αφρική (Ediciones Manglar y Uvero, 2006)
  • Gatos y liebres ή Libro de las conciliaciones (Ediciones Unión, 2010)

Απομνημόνευμα

  • με τη Daisy Rubiera, Golpeando la memoria: Testimonio de una poeta cubana afrodescendiente (Ediciones Unión, 2005)

Δίγλωσση συλλογή

  • Always Rebellious/Cimarroneando: Selected Poems (Cubanabooks, 2014, ISBN  978-0-9827860-6-2 ). Μετάφραση από τα ισπανικά από τους María Rodríguez-Alcalá, Juanamaría Cordones-Cook και Alexander Cordones Cook.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου